Για Να Τελειώνουμε... Μια Για Πάντα, Όμως!

Μερικές φορές, πρέπει να προσπαθείς καθημερινά να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας.

Δυστυχώς, παρ' όλο το εύρος των διαφορετικών απόψεων, θέσεων, τοποθετήσεων και αντιλήψεων που εκφράζονται μέσα από αυτό εδώ το site, υπάρχουν ακόμη μερικοί που πιστεύουν πως το COMICDOM λειτουργεί με τη μέθοδο των κατευθυντήριων γραμμών, χαράσσει συγκεκριμένη πολιτική απέναντι σε πρόσωπα, θεσμούς και καταστάσεις και γενικώς, οτιδήποτε γράφεται μέσα στις σελίδες του είναι αποτέλεσμα συλλογικής συνεννόησης και οργανωμένων σχεδίων.

Γιατί, όμως, το πιστεύουν αυτό; (επαναλαμβάνω, "μερικοί" - εννοείται πως για τους περισσότερους δεν ισχύει)

Πριν κάνω μια απόπειρα να απαντήσω, θα ήταν ίσως καλύτερα να εξηγήσω με ποιά αφορμή τα λέω όλα αυτά.

Πριν από λίγες μέρες, ο γνωστός Έλληνας σχεδιαστής και συγγραφέας comics, Βασίλης Λώλος, έδωσε μια συνέντευξη στη στήλη "Up and Coming" του NEWSARAMA, στην οποία παρουσιάζει το background του, μιλάει για τα μελλοντικά του σχέδια και δίνει παράλληλα και μια εικόνα της ελληνικής comics σκηνής.

Στο τελευταίο κομμάτι βρίσκεται και η... αρχή του δράματος.

Μιλώντας για την Ελληνική σκηνή, ο Λώλος λέει τα εξής:

"Seriously though, like you would imagine it's small but its there you know? It's like the U.S. as far as its structure is concerned, but smaller, way way smaller. There is a vale of misery hovering above it at times but at least I have friends that they are out there trying to make something of it. There are comics there resembling Top Shelf publications, to anthologies and all. Greece has a heavy comic culture trough out the years but limited to political one panel strips. There are significant new additions to the scene in my opinion, like 9 Magazine, the Subart anthology and the Azodd magazine."

Με αφορμή αυτή τη δήλωση, υπήρξαν κάποιοι (μεταξύ των οποίων και μέλη της ομάδας του COMICDOM) που σχολίασαν το γεγονός πως η εικόνα της ελληνικής σκηνής που παρουσιάζεται είναι μάλλον ανακριβής και περιορισμένη, ενώ και τα τρία παραδείγματα "σημαντικών προσθηκών" που αναφέρει, τυχαίνει να είναι έντυπα στα οποία έχει εργαστεί και ο ίδιος.

Προσωπικά, δεν διαφωνώ ιδιαίτερα με το Βασίλη, όσον αφορά το μέγεθος και τις συνθήκες της ελληνικής σκηνής (αν και ο τρόπος που έχει επιλέξει να το παρουσιάσει είναι λίγο άκομψος - "limited to political one panel strips", ε, όχι ακριβώς), ενώ όσον αφορά τις επιλογές εντύπων, όσο και αν μπορεί να ακούγεται "κάπως", λόγω της δικής του συμμετοχής, είναι -σε τελική ανάλυση- προσωπική του εκτίμηση και δικαίωμα του να αναφέρει όποιες θέλει (ειδικά μάλιστα εφόσον χρησιμοποιεί το "like", που υποδηλώνει πως πρόκειται απλά για παραδείγματα).

Μιλώντας, σε άλλο σημείο της συνέντευξης, για τις comics-related διαφορές ανάμεσα στη ζωή στην Ελλάδα και την Αμερική, ο Λώλος λέει (μεταξύ άλλων):

"There is also the matter of finally getting all the releases in time, without having the price jacked-up due to all the shipping to different countries until comics finally reach Athens! Monthlies reach Greece with a 2 month delay at times, and graphic novels sometimes more! Hahaha, Oh, the prices we get sometimes in euros, you have no idea, especially some years ago an average graphic novel would cost $30, $40, sometimes more."

Και εδώ υπήρξαν κάποιοι (again, μεταξύ τους ήταν και κάποια μέλη της ομάδας του COMICDOM) που σχολίασαν αρνητικά τις δηλώσεις του Λώλου, ισχυριζόμενοι πως η εικόνα που παρουσιάζουν είναι ανεξήγητα αρνητική και σε μεγάλο βαθμό ανακριβής σε σχέση με το τι πραγματικά συμβαίνει.

Αν θέλετε τη δική μου άποψη, πιστεύω κι εγώ πως εδώ ο Βασίλης διαστρεβλώνει πλήρως την πραγματικότητα, στηριζόμενος -ενδεχομένως- σε κάποια μεμονωμένα προσωπικά παραδείγματα και παρουσιάζει μια διόλου κολακευτική εικόνα για την ελληνική αγορά, τα μαγαζιά που την απαρτίζουν, αλλά και την ίδια την Diamond. Αγοράζω comics από comics stores τα τελευταία 15 χρόνια (πιο πριν ψώνιζα από τα κεντρικά περίπτερα) και έχω υπάρξει πελάτης-συνδρομητής σε τέσσερα από αυτά, για ποικίλα χρονικά διαστήματα. Τα τελευταία (τουλάχιστον) δέκα χρόνια, αυτό που ισχυρίζεται ο Βασίλης, απλά ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Επαναλαμβάνω, είναι πιθανό να μιλάει από καθαρά προσωπική πείρα, έχοντας στο μυαλό του πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις από πολύ συγκεκριμένα καταστήματα, αλλά -και πάλι- ο τρόπος με τον οποίο το παρουσιάζει και οι λέξεις που έχει επιλέξει να χρησιμοποιήσει αποτελούν προσβολή για τα ελληνικά καταστήματα και την ελληνική αγορά. Σίγουρα, το συγκεκριμένο κομμάτι της συνέντευξης δεν ήταν -τουλάχιστον στο μυαλό και τη συνείδηση του Βασίλη- το πλέον σημαντικό, αλλά μερικές φορές είναι απαραίτητο να προσέχουμε τα λόγια μας, ώστε να μην κάνουμε απρόσεκτες γενικεύσεις, καθώς μπορεί να θίξουμε -άθελα μας- ανθρώπους που τρώνε ψωμί από αυτό το "άθλημα".

Το πρόβλημα, όμως, ουσιαστικά, δεν είναι το τι είπε ο Λώλος στη συνέντευξη. Αυτό μπορεί να είναι απλά θέμα για συζήτηση.

Το πρόβλημα δεν είναι, επίσης, ούτε οι παρατηρήσεις και τα σχόλια αυτών που διάβασαν τη συνέντευξη. Εξάλλου, όταν κάποιος είναι "δημόσιο πρόσωπο", είναι αναμενόμενο τα λεγόμενα ή τα γραφόμενα του να περνούν από μικροσκόπιο.

Και από το τελευταίο ακριβώς, πηγάζει ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

Το πρόβλημα είναι οι -για ακόμη μια φορά- εξωφρενικές αντιδράσεις του Βασίλη Λώλου στην κριτική και τις παρατηρήσεις που γίνονται για κάτι που είπε ή έγραψε.

Το πρόβλημα είναι πως ο Βασίλης Λώλος αδικεί το (αδιαμφισβήτητο - δεν θα κουραστώ να το λέω) ταλέντο του, εμφανίζοντας την εικόνα ενός ανθρώπου που πάσχει προφανώς από μανία καταδίωξης και βλέπει παντού εχθρούς και συνομωσίες εις βάρος του.

Το πρόβλημα είναι πως ο Βασίλης Λώλος έχει αποφασίσει να περάσει στον κόσμο την εικόνα του οσιομάρτυρα που τον λιθοβολούν όλοι, παρ' όλο που αυτός βοηθάει (ή "βοηθάει", ανάλογα με το πώς το βλέπει κανείς) την Ελληνική σκηνή με την προβολή του στο εξωτερικό.

Το πρόβλημα είναι πως ο Βασίλης Λώλος νομίζει πως υπάρχει οργανωμένο σχέδιο από κάποιους να τον διαβάλλουν και να αμαυρώσουν την τιμή και την υπόληψη του.

Το -ακόμη μεγαλύτερο- πρόβλημα είναι πως ο Βασίλης Λώλος εμφανίζεται πεπεισμένος πως το συγκεκριμένο σχέδιο έχει οργανωθεί από τους Illuminati του COMICDOM, οι οποίοι καταστρώνουν διαρκώς καινούργια πλάνα για να τον χτυπήσουν, συχνά με πλάγια μέσα.

Το -μέγιστο, για μένα- πρόβλημα είναι πως ο Βασίλης Λώλος είναι ένας από αυτούς (τους λίγους, για να μην ξεχνιόμαστε) που πιστεύουν πως το COMICDOM σχολιάζει και κρίνει την επικαιρότητα και αυτούς που την καθορίζουν, βάσει οργανωμένου σχεδίου και μακιαβελικών συνεννοήσεων.

Το -μεγαλύτερο, για αυτόν- πρόβλημα είναι πως μέσα στη γενικότερη αυτή αντίληψη του, πέφτει σε απίστευτα ατοπήματα. Aς μου εξηγήσει κάποιος πως γίνεται ένας οργανισμός (ένα ενημερωτικό site, για παράδειγμα) που θέλει να πλήξει και να διαβάλλει έναν καλλιτέχνη, τον καλεί να συμμετάσχει σε ένα φεστιβάλ που ο προαναφερθείς οργανισμός διοργανώνει; (επίσης, θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος γιατί, εφόσον ο καλλιτέχνης πιστεύει πως ο οργανισμός θέλει το κακό του, αυτός δηλώνει απλά πως αδυνατεί να παραστεί λόγω άλλων υποχρεώσεων, αλλά anyway...)

Θα μπορούσα να παραθέσω μια σειρά από άλλα ατοπήματα και ανακρίβειες (and maybe I will, someday), αλλά ειλικρινά, δεν πιστεύω πως έχει νόημα τώρα.

Απλά, με τα πρόσφατα λογύδρια του σε pm's που έστειλε σε συντάκτη του COMICDOM (τα οποία ο ίδιος ο Λώλος ζήτησε να προωθηθούν σε όλα τα μέλη του site), την μαρτυρική του στάση στο forum του COMICART, (όπου ανάγκασε κάποιους να τον προειδοποιήσουν πως κινδυνεύει να καταντήσει γραφικός) και με το σπαρακτικό e-mail που έστειλε σε (κάποια; όλα; σίγουρα περισσότερα από ένα) μέλη του COMICDOM (το οποίο και δεν δημοσιεύω γιατί δεν θέλω να τον εκθέσω περισσότερο), ο Βασίλης Λώλος πιστοποίησε πως ανήκει και αυτός στην κατηγορία όσων πιστεύουν πως οι συντάκτες του COMICDOM καθοδηγούνται και κατευθύνονται από συγκεκριμένες "γραμμές".

Και επιστρέφω, λοιπόν, σε αυτό από το οποίο είχα ξεκινήσει.

Γιατί υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που το πιστεύουν αυτό, ειδικά μάλιστα όταν τα γεγονότα τους διαψεύδουν;

Έτσι όπως τα βλέπω τα πράγματα, υπάρχουν τρία ενδεχόμενα:

Γιατί τους βολεύει ή τους εξυπηρετεί, ανάλογα με τις συνθήκες;

Γιατί έχουν βασικά προβλήματα κατανόησης.

Γιατί υποφέρουν από μανία καταδίωξης.

...

Καλή συνέχεια στη διεθνή καριέρα σου, Βασίλη.

(Για όσους πιστεύουν πως ο τίτλος του σημερινού EDITORIAL ακούγεται λίγο... απότομος, σας παραπέμπω στον ίδιο τον Βασίλη Λώλο για τα όποια παράπονα σας. Εγώ απλώς τον "δανείστηκα" από το subject line του e-mail που μου έστειλε.)