Writer: J.M. DeMatteis

Artist: Mike Zeck

First published: 1987 (storyline), 1989 (TPB)

Format: 6 issue storyline (WEB OF SPIDER-MAN #31-32, THE AMAZING SPIDER-MAN #293-294, PETER PARKER, THE SPECTACULAR SPIDER-MAN (1st series) #131-132)

Marvel Comics

ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο Kraven, The Hunter, αντιλαμβάνεται ότι η ζωή του φτάνει σε βιολογικό και πνευματικό τέλμα. Για το λόγο αυτό και πρωτού εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο, βάζει ένα στόχο που θα αποκαταστήσει την τιμή και την υπερηφάνειά του, ώστε οι άνθρωποι να μην τον θυμούνται ως ένα δευτεροκλασάτο villain, αλλά ως έναν πραγματικό πολεμιστή: Αιχμαλωτίζει τον Spider-Man και τον θάβει ζωντανό, υιοθετώντας την ταυτότητα του μασκοφόρου, ώστε να αποδείξει αργότερα στους πάντες ότι είναι αποτελεσματικότερος ήρωας από εκείνον.

Κι όλα αυτά ενώ ο τερόμορφος Vermin σπέρνει τον τρόμο των κανιβαλικών του πράξεων στους υπονόμους της πόλης, καθώς η Mary Jane ανακαλύπτει αυτό που φοβόταν και τη σταματούσε όλα αυτά τα χρόνια από το να ενώσει τη ζωή της με τον Peter: Τα ατελείωτα βράδια της αγωνίας, τις μέρες κατά τις οποίες εκείνος δεν θα δίνει σημεία ζωής, κι εκείνη θα παραδίδεται στο φόβο της απώλειάς του. Όταν ο Spider-Man θα σώσει τη Mary Jane από μια επίθεση στο δρόμο, εκδηλώνοντας κτηνώδη βιαιότητα πάνω στους θήτες, τότε η MJ θα ξέρει ότι αυτός δεν είναι ο Peter...

...αγνοώντας όμως ότι εκείνος μέσα στο λασπώδη τάφο του, θα δίνει τη δική του μάχη, να αναδυθεί στην επιφάνεια, «διανύοντας χιλιόμετρα απόστασης» μέσα από τους εφιάλτες που φέρνει ο φόβος του επερχόμενου τέλους. Ως τη στιγμή που θριαμβευτής και αναγεννημένος θα επιστρέψει για να διεκδικήσει την ταυτότητά του, και εν τέλει την ίδια του τη ζωή.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Με την ιστορία να διατρέχει τους τίτλους WΕΒ OF SPIDER-MAN, THE AMAZING SPIDER-MAN και PETER PARKER, THE SPECTACULAR SPIDER-MAN, το FEARFUL SYMMETRY - KRAVEN'S LAST HUNT ήταν ήδη ένα classic-in-the-making! Αν η ιδέα ενός multi-part crossover στους τίτλους Spider-Man, σας γεμίζει με φόβο και –ας μου επιτραπεί η «υπερβολή»- αηδία για την ιδέα, ιδιαίτερα μετά το προσβλητικά κακό THE OTHER, τότε ίσως αυτό το σπουδαίο storyline να σας πείσει ότι τέτοιου είδους projects δεν είναι απαραιτήτως καταδικασμένα σε δημιουργική αποτυχία.

Να πιάσουμε τώρα τα επιμέρους στο τι μου άρεσε στο KRAVEN'S LAST HUNT; (keep count)

- H ατμόσφαιρα που παραπέμπει περισσότερο σε Batman παρά στον Φιλικό Μας Γείτονα, με τη βροχή να πέφτει ασταμάτητα για δύο εβδομάδες, δίνοντας εκτός από ένα σουρεαλιστικό στοιχείο στην ιστορία, και το απαραίτητο «τέμπο» για την εξέλιξη του δράματος.

-Ο πανταχού παρόντας ρυθμός που συναντάει ο αναγνώστης τόσο στο αριστοτεχνικά δομημένο σενάριο του DeMatteis, όσο και στο εξαιρετικό σχέδιο του Zeck, που ισορροπεί ανεπανάληπτα ανάμεσα στο ρεαλισμό και στο κλασσικιστικό superhero art.

- Οι παράλληλοι μονόλογοι των δύο ηρώων, όπου αντικρίζουν τη θνητότητά τους.

-Το decompressed πρώτο τεύχος που αποδεικνύει ότι το σεναριακό ξεχείλωμα, μπορεί να είναι μια συναρπαστικά ενδιαφέρουσα τεχνική ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ Η ΣΕΝΑΡΙΑΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ο DeMatteis αφιερώνει δύο τεύχη για να περιγράψει τον ψυχισμό του Kraven και –πιστέψτε με- κανένας αναγνώστης δεν ενοχλήθηκε από το «άπλωμα»)

-Το γεγονός ότι από τις πρώτες κιόλας σελίδες της ιστορίας, ένας μέχρι πρότινος αδιάφορος και ψιλοαποτυχημένος villain, αναδεικνύεται σε νούμερο-ένα κίνδυνο για τη ζωή του Spidey, ενώ παράλληλα ο συγγραφέας προτείνει μια ασυνήθιστα (για good-evil κατάσταση) συμπονετική ματιά για τον ξεπεσμένο ρώσο αριστοκράτη που αρνείται να δεχτεί ότι πολεμάει έναν άνθρωπο, αλλά προτιμά την εκδοχή του ότι αντιμάχεται την «αράχνη», ένα μεταφυσικό τοτέμ.

-Το επαναλαμβανόμενο συμβολικό μοτίβο της αράχνης που διασχίζει αρχικά τον τοίχο της κρεβατοκάμαρας των Parker και στη συνέχεια την ταφόπλακα του Spider-Man.

-H συμπληρωματική παρουσία του Vermin, ενός πλάσματος εξίσου και ταυτοχρόνα διαφορετικά διχασμένου από τον Kraven ανάμεσα στο καλό και το κακό.

-Το δέσιμο των μολυβιών του Mike Zeck, με τα μελάνια του Bob McLeod. Όσες δουλειές κι αν έχω δει από αυτούς τους δύο ξεχωριστά, καμιά τους δεν μπορεί να συγκριθεί με τo KRAVEN’S LAST HUNT και να κερδίσει εύκολη νίκη.

- Tέλος το ότι το comic αυτό δεν είναι μια ακόμη ιστορία αντεκδίκησης, αλλά μια ψυχολογική σπουδή στους χαρακτήρες των Spider-Man και Kraven.

ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ: Την εποχή που κυκλοφορούσαν τα τεύχη και τα κυνηγούσα στα περίπτερα (a not so far «prehistoric» situation), με είχε χαλάσει ιδιαίτερα το γεγονός ότι πρωτοδιάβασα την ιστορία με κενά. Σήμερα, περίπου είκοσι χρόνια μετά, με χαλάει ιδιαίτερα το γεγονός ότι το φρικτό storyline THE OTHER και οι μεγαλομανείς ρηχότητές του περί αράχνης-τοτέμ και αναγέννησης του Spider-Man, αντλούν τη θεματική τους από αυτό το αριστουργηματικό storyline.

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Αυτό το must-have comic απευθύνεται όχι μόνο στους fans του Spider-man ή των υπερηρωικών comics, αλλά από προσωπική εμπειρία σας διαβεβαιώνω ότι όλοι οι μη-κομιξάδες φίλοι που το διάβασαν, έχουν σπεύσει να το αγοράσουν. Όχι ότι αυτό λέει απαραίτητα κάτι για την αξία του... Λέει όμως σίγουρα πολλά για το μαζικό appeal που διαθέτει αυτή η πραγματικά σπουδαία -σχεδόν γοτθική- περιπέτεια. Ένα αδιαμφισβήτητο αριστούργημα του Μέσου των comics, μια ατμοσφαιρική, στοιχειωμένη και πλούσια σε συμβολισμούς «οδύσσεια» που διαπνέεται ταυτόχρονα από συμπόνια και ανθρωπιά, δίνοντας ένα ηχηρό χαστούκι (μη σας πω μπουνιά) στα ξυνισμένα μούτρα των superhero επικριτών. (μη νομίζετε, για κάποιες ανίατες περιπτώσεις το μπουνίδι μπορεί να αποδειχθεί άκρως ανθρωπιστική πράξη)

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Λόγω της μεγάλης εμπορικής και καλλιτεχνικής επιτυχίας του storyline, οι δημιουργοί του KRAVEN’S LAST HUNT, επέστρεψαν το 1992, με το sequel SOUL OF THE HUNTER, όπου «ξεπληρώνονται και οι τελευταιοι λογαριασμοί» ανάμεσα στον Spider-Man και το φάντασμα του Kraven. Αντίθετα με ότι έχουμε συνηθίσει από τα sequels, το SOUL OF THΕ HUNTER δεν είναι καθόλου κακό. Αν και το story είναι εμφανώς πιο μεστό αφηγηματικά, δυστυχώς το σχέδιο του Zeck παρασύρεται(;) από τη στοχαστικότητα του DeMatteis και στερείται της ζωντάνιας του πρώτου project. Τέλος, αν σας άρεσε το KRAVEN’S LAST HUNT, θα πρότεινα το επίσης βροχερό και με elements αναγέννησης DARK KNIGHT RETURNS του Frank Miller, για τους λόγους που μόλις ανέφερα.