Writer: Benoît Peeters

Artist: François Schuiten

Format: Original Graphic Novel

First Published: 1995

Casterman

ΙΣΤΟΡΙΑ: Μετά την επίσκεψη σ' ένα χώρο αναψυχής στον πλανήτη Alaxis, ο οποίος βιώνει μια αλλόκοτη έκλειψη ηλίου, η νεαρή Mary von Rathen βρίσκεται να γέρνει, σαν να υπακούει στους νόμους της βαρύτητας ενός άλλου πλανήτη. Αμέσως θεωρείται απροσάρμοστη από τον οικογενειακό και κοινωνικό της περίγυρο και στέλνεται εσώκλειστη σε ένα αυστηρό σχολείο. Αδυνατώντας να προσαρμοστεί στους ασφυκτικούς του κανόνες, η Mary το σκάει και βρίσκει καταφύγιο σ' έναν "περιοδεύοντα θίασο παραδοξοτήτων", του οποίου γίνεται επιτυχημένη ατραξιόν. Αναζητώντας μια λύση για την παράξενη κατάσταση της, έρχεται σε επαφή με τους επιστήμονες του πλανήτη, οι οποίοι την αναγκάζουν να περάσει σε μια άλλη διάσταση. Σ' αυτόν το νέο, "ενδιάμεσο" κόσμο, συναντά έναν άνθρωπο του δικού μας κόσμου, το ζωγράφο Augustin Desombres, με τον οποίο αναπτύσσεται μια ιδιόμορφη σχέση που οδηγεί σε μια, ακόμη πιο ιδιόμορφη, ένωση.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Κομμάτι της επιτυχημένης, τόσο εμπορικά όσο και καλλιτεχνικά, σειράς LES CITÉS OBSCURES, η ιστορία του "παιδιού που γέρνει", αποτελεί ένα ακόμη εξαιρετικό άλμπουμ του διδύμου Schuiten-Peeters, που εξερευνά τον παράξενο και μαγικό κόσμο των παράλληλων διαστάσεων και των ονειρικών πόλεων. Το σενάριο του Benoît Peeters, ιδιαίτερα μυθιστορηματικό και, σε σημεία, έντονα συμβολικό και εσωτερικό, κινείται με μαεστρία μεταξύ τριών κόσμων, που ενώνονται χάρη στην προσωπικότητα κάποιων "ιδιαίτερων" ανθρώπων. Ο Alaxis, ένας πλανήτης με "βικτωριανά" χαρακτηριστικά και steampunk αισθητική, ο πραγματικός κόσμος, μέσα από την ιδιαίτερη ματιά ενός ζωγράφου, και η ενδιάμεση διάσταση, βγαλμένη από τις σελίδες του Ιουλίου Βέρν, αποτελούν το σκηνικό στο οποίο διαδραματίζεται μια εντελώς παράξενη ιστορία με "καθημερινούς" πρωταγωνιστές. Εντασσόμενο, σήμερα, στις σχετικά πρόσφατες νέο-μυθολογίες του urbanomancy και megapolisomancy, σχετικά με τον άγνωστο μυστικισμό των πόλεων, ο συγγραφέας αντιμετωπίζει την "πόλη" ως έναν ζωντανό οργανισμό, ο οποίος, όπως και καθετί ζωντανό στον κόσμο μας, έχει το αντίστοιχο του σε κάποια άλλη διάσταση (εδώ ταιριάζει και το "αυτό που υπάρχει επάνω, υπάρχει και κάτω", που αναγράφεται στον Σμαράγδινο Πίνακα, από τον Ερμή τον Τρισμέγιστο, αλλά αυτή είναι μια μεγάλη και άσχετη με τα comics ιστορία).

Το ενδιαφέρον, όμως, στοιχείο του άλμπουμ (όπως και των υπολοίπων άλμπουμ της σειράς) είναι ότι ο Peeters δε γράφει μια μη ρεαλιστική ιστορία, που θα εντασσόταν απλά στο χώρο του φανταστικού ή της επιστημονικής φαντασίας, αλλά με αφορμή το "παράλογο", το "φανταστικό" ή το "παράξενο" (πείτε το όπως θέλετε) εστιάζει στις δυνάμεις που κυβερνούν τον κόσμο και δημιουργεί ένα "κοσμικό" παιχνίδι συμβολισμών και αναφορών, στο οποίο οι πρωταγωνιστές, χωρίς να χάνουν την προσωπικότητα τους, απογυμνώνονται από την ανθρώπινη φύση τους και λειτουργούν ως στοιχεία-δυνάμεις του σύμπαντος. Ταυτόχρονα, η ιστορία διατηρεί τα βασικά αφηγηματικά της χαρακτηριστικά, δίνοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη να επιλέξει ο ίδιος το σημειολογικό επίπεδο στο οποίο επιθυμεί να κινηθεί.

Όσον αφορά στο εικαστικό μέρος του άλμπουμ, ο François Schuiten, για μια ακόμη φορά, μεγαλουργεί και δημιουργεί κομψοτεχνήματα φανταστικής αρχιτεκτονικής. Με λεπτές γραμμές, εμμονή στη λεπτομέρεια, διακριτική σκίαση και με ύφος που παραπέμπει στην Τέχνη της χαρακτικής και του αρχιτεκτονικού σχεδίου, ο Schuiten δημιουργεί υπέροχες, εικαστικά, σελίδες, όπου άνθρωποι και κτίρια καταγράφονται σε μια απόλυτα αρμονική, όσο και μοναδική, συμβίωση. Η πόλη, ακόμη και όταν το σενάριο δεν εστιάζει σε αυτή, κάνει αισθητή την παρουσία της στις σελίδες του άλμπουμ, ενώ η ρεαλιστική απεικόνιση, τόσο των κτιρίων όσο και των πρωταγωνιστών της ιστορίας, κάνουν τα φανταστικά της στοιχεία να μοιάζουν σχεδόν, πραγματικά. Ο αναγνώστης αδυνατεί να φανταστεί τους κατοίκους του Alaxis, σε ένα διαφορετικό αστικό περιβάλλον, γεγονός που εντείνει την άρρηκτη σχέση μεταξύ κατοίκου και πόλης ως κομμάτι ενός ενιαίου "πλάσματος" που καλλιεργούν οι δύο δημιουργοί. Επίσης, η γενικότερη αισθητική του άλμπουμ λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ των άλμπουμ της σειράς, που προηγήθηκαν ή ακολούθησαν, δημιουργώντας αυτό που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως "σύμπαν των Schuiten-Peeters". Τέλος, η εκτεταμένη χρήση αυθεντικού φωτογραφικού υλικού (τραβηγμένο από την Marie-Françoise Plissart), στο οποίο αποτυπώνεται η παράλληλη ιστορία του ζωγράφου Augustin Desombres, αποτελεί έναν ενδιαφέροντα καλλιτεχνικό πειραματισμό, που "δένει" αρμονικά με την, έτσι και αλλιώς, "ρεαλιστική" αισθητική του Schuiten.

ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ: Η σειρά LES CITÉS OBSCURES αποτελεί ένα από τα αριστουργηματικά δείγματα της ευρωπαϊκής comics αφήγησης και το άλμπουμ L'ENFANT PENCHÉE ("Το Παιδί που Γέρνει"), άξιο διάδοχο των άλμπουμ που προηγήθηκαν (με προσωπικά αγαπημένα τα LES MURAILLES DE SAMARIS ["Τα Τείχη της Σαμαρίς"] και LA FIÈVRE D'URBICANDE ["Ο Πυρετός της Ουρμπικάνδης"]). Δε θεωρώ πως υπάρχουν ψεγάδια και νομίζω πως οι δύο δημιουργοί πέτυχαν να δημιουργήσουν και να δώσουν ζωή στις "φανταστικές πόλεις" που ονειρεύτηκαν. Κάποιοι, ενδεχομένως, να βρουν τη σχεδιαστική γραμμή του Schuiten κάπως "ψυχρή", ή το σενάριο του Peeters κάπως "δυσνόητο", αλλά είναι δύσκολο να μείνει κανείς αδιάφορος από το συνολικό αποτέλεσμα.

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Πρόκειται για ένα καλογραμμένο και καλοσχεδιασμένο άλμπουμ, που απευθύνεται σε "υποψιασμένους" αναγνώστες, οι οποίοι αρέσκονται σε πολυεπίπεδα αναγνώσματα. Επίσης, οι "φίλοι" του μυστικισμού και των παράξενων θεωριών, θα περνούσαν άφθονες δημιουργικές ώρες, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν τα "μυστικά" των άλμπουμ της σειράς, απολαμβάνοντας, ταυτόχρονα, όμορφες ιστορίες comics. Πρόκειται για ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά άλμπουμ που έχω διαβάσει.

COLLECTOR'S DATA

Το άλμπουμ L'ENFANT PENCHÉE δεν έχει δημοσιευτεί στην Ελλάδα. Τη δεκαετία του '80, κυκλοφόρησε, σε μορφή άλμπουμ από τις εκδόσεις Ars Longa, Ο ΠΥΡΕΤΟΣ ΤΗΣ ΟΥΡΜΠΙΚΑΝΔΗΣ (1986), που με λίγο ψάξιμο (και τύχη) μπορεί ακόμη να βρεθεί, ενώ λίγο αργότερα, στις σελίδες του ΠΑΡΑΠΕΝΤΕ, δημοσιεύθηκε, σε συνέχειες, Ο ΠΥΡΓΟΣ. Τα περισσότερα άλμπουμ της σειράς κυκλοφόρησαν και στην αγγλική γλώσσα, ενώ η γαλλική έκδοση περιλαμβάνει, μέχρι σήμερα, εννέα άλμπουμ (συν κάποια companions για το σύμπαν των LES CITÉS OBSCURES).

Ο Benoît Peeters γεννήθηκε στο Παρίσι, το 1956, αλλά ζει μόνιμα στις Βρυξέλλες. Η συγγραφική του παραγωγή, εκτός από comics, περιλαμβάνει μυθιστορήματα, βιογραφίες και ραδιοφωνικά θεατρικά έργα. Θεωρείται από τους σημαντικότερους θεωρητικούς του χώρου, με πολλά κείμενα στο ενεργητικό του, εκ των οποίων ξεχωρίζει η μελέτη του για τον Hergé, με τίτλο "Le Monde d'Hergé" (1983). Το 1982, στις σελίδες του περιοδικού À SUIVRE, ξεκινά η συνεργασία του με τον François Schuiten. Από το 1989, συνεργάστηκε και με άλλους σημαντικούς δημιουργούς, τόσο σε μεμονωμένα άλμπουμ (LOVE HÔTEL, LE THÉORÈME DE MORCOM) όσο και σε σειρές (LE SIGNE DE LUCIFER, CALYPSO) και από το 1983 είναι, μαζί με τον Fabrice Bousteau, επικεφαλής του θεωρητικού περιοδικού για τα ευρωπαϊκά (κυρίως) comics, BANG!

O François Schuiten, γεννήθηκε στις Βρυξέλλες, το 1956. Ξεκίνησε την καριέρα του στο χώρο των comics σε συνεργασία με τον Claude Renard, στα άλμπουμ AUX MÉDIANES DE CYMBIOLA και LE RAIL και με τον αδερφό του, Luc, δημοσίευσαν στο θρυλικό PILOTE, την πολύ όμορφη και ατμοσφαιρική σειρά μικρών ιστοριών TERRES CREUSES (στην αγγλική, κυκλοφορεί σε άλμπουμ από τη Humanoids Publishing, με τίτλο CARAPACES). Αργότερα, μεταπηδά στις σελίδες των METAL HURLANT και À SUIVRE και εντυπωσιάζει το ευρύ κοινό με την αρχιτεκτονική του αισθητική. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων, και αυτό του φεστιβάλ της Angoulême, για τον ΠΥΡΕΤΟ ΤΗΣ ΟΥΡΜΠΙΚΑΝΔΗΣ.