Writer: Mike W.Barr

Artists: Alan Davis & Paul Neary, Todd McFarlane & Alfredo Alcala

First Published: 1987

Format: 4-Issue Storyline

DC Comics

ΙΣΤΟΡΙΑ: Ένας Bruce Wayne νέος και ανθρώπινος. Ένας Batman ακόμα άγουρος, μα γεμάτος ενέργεια και υγιές πάθος για το ρόλο που έχει αναλάβει. Ένας νέος επιθεωρητής για το Gotham: ο James Gordon. Ενώ ο Bruce Wayne μοιράζει το χρόνο του μεταξύ της ανεγέρσεως του Wayne Foundation Building, κοντά στον τόπο που δολοφονήθηκαν οι γονείς του και της κατατρόπωσης πάσης φύσεως κακοποιών, μικρών ή μεγάλων με μια δόση χιούμορ, ο Judson Caspian επιστρέφει στο Gotham για να δει την κόρη του, Rachel. Η Rachel Caspian ετοιμάζεται να ενταχθεί σε τάγμα καλογριών εις μνήμην της δολοφονηθείσας μητέρας της, ενώ ο πατέρας της έχει έρθει να παραστεί στην τελετή, ελπίζοντας ότι έχει αφήσει ένα αιματηρό και επίπονο παρελθόν πίσω του. Όσο συμβαίνουν όλα αυτά, ο πρώην διοικητής και νυν επιθεωρητής του GPD, James Gordon, προσαρμόζεται στο νέο του ρόλο και σχολιάζει την παρουσία του Batman, όσο και την απουσία ενός άλλου μασκοφόρου εκδικητή, του πολύ πιο αιμοβόρου Reaper.
Συνδετικός κρίκος μεταξύ του Wayne, των Caspian, του Batman και του Reaper, είναι η γιατρός Leslie Thompkins, παλιά φίλη της οικογένειας Wayne και επικριτική φίλη του τελευταίου κληρονόμου του ονόματος. Παλιά γνώριμη με τους Caspian, θα συστήσει τη Rachel στον Bruce Wayne, προειδοποιώντας τον να μην την μπλέξει στην ταραχώδη ζωή του. Όσο για τον Reaper και τον Batman, πριν καν οι άνδρες πίσω από τη μάσκα συναντηθούν σε πολιτισμένα, κοινωνικά πλαίσια, θα ανταλλάξουν γροθιές, προτάσσοντας τις διαφορετικές τους φιλοσοφίες. Ο Judson Caspian ήταν (και βλέποντας την κατάντια του Gotham ξαναγίνεται) ένας φονικός πολέμιος του εγκλήματος, μη διστάζοντας να σκοτώσει τους εγκληματίες με τα κοφτερά δρεπάνια στα χέρια του ή τα πιστόλια κρυμμένα μέσα τους. Είναι μεγαλύτερος σε ηλικία, αλλά και πιο έμπειρος, πιο αδίστακτος και προετοιμασμένος από τον Batman. Στην πρώτη τους αναμέτρηση, ο νεαρός ακόμα Σκοτεινός Ιππότης σχεδόν θα χάσει τη ζωή του, οπότε και αποφασίζει ότι αυτόν τον εχθρό πρέπει να πολεμήσει με τα ίδια όπλα: αν και ορκίστηκε ο αγώνας του να είναι αναίμακτος, παίρνει στα χέρια το όπλο που σκότωσε τους γονείς του...
Κατά τραγική ειρωνεία (με την ομηρική έννοια, όπου οι ήρωες ξέρουν λιγότερα από ότι εμείς), καθώς ο Batman και ο Reaper πλησιάζουν εκτελώντας έναν θανάσιμο χορό, ο Bruce Wayne και η Rachel Caspian πλησιάζουν προς τον γαμήλιο χορό, προς μεγάλη χαρά της ανήσυχης Leslie Thompkins. Κάνοντας ένα προϊδεασμό στον αναγνώστη, στη σκηνή της γαμήλιας πρότασης βλέπουμε το χαρτί από ένα κινέζικο μπισκότο της τύχης: «You may avoid your fate, but never escape it». Έτσι καθώς ο Batman θα προσποιηθεί ότι αλλάζει στρατόπεδο, κάνοντας σύμμαχό του τη Μαφία και εχθρό του την αστυνομία, θα αναγκαστεί να υπομείνει το αδιανόητο: να συνεργαστεί με τον Joe Chill, δολοφόνο των γονιών του, προκειμένου να πιάσει τον Reaper. Το σχέδιό του θα αποφέρει καρπούς και δρομολογείται η τελική σύγκρουση. Σαν σε σαιξπηρικό δράμα, η αγωνία και η ένταση κλιμακώνονται στην τελική αυτή αναμέτρηση. Μετά οι μάσκες πέφτουν, το κοινό ανατριχιάζει και οι πρωταγωνιστές πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους: ο Judson Caspian σκοτώνει τον Joe Chill την ώρα που ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο πράγμα ο Batman με το όπλο που σκότωσε τους γονείς του, παίρνοντας το αίμα μακριά από τα χέρια του Σκοτεινού Ιππότη. Έπειτα, όπως είναι η μοίρα των ανταγωνιστών του έργου, ηττάται και αποφασίζει να πεθάνει. Η οικονομία του έργου όμως έχει το τίμημά της: η Rachel Caspian τελικά θα κλειστεί σε μοναστήρι για να εξιλεώσει την ψυχή του πατέρα της, πλημμυρισμένη από τύψεις. Ο μοναδικός άνθρωπος που σχεδόν έβαλε τέλος σε μια πορεία που αναμένεται επίπονη για τον Bruce Wayne, θα αναγκαστεί να τον αφήσει μόνο, να συνεχίσει το έργο του. Παρουσιάζει στη Leslie Thompkins την Wayne Memorial Clinic και της αναθέτει τη διεύθυνση. Λίγο πριν η αυλαία κλείσει, αφήνει τη φίλη του και τον πιστό Alfred στο φως της πόλης, πριν ο ίδιος ξαναβάλει τη μάσκα και φύγει για τις σκιές της...

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Είναι αδιαμφισβήτητη η δεινότητα της γραφής του Mike Barr, δανειζόμενη όλα τα στοιχεία που ανέφερα παραπάνω και παρουσιάζοντας το storyline πραγματικά σαν θεατρικό έργο (πρελούδιο, εισαγωγή χαρακτήρων, εξέλιξη, τραγική ειρωνεία, κλιμάκωση, κατακλείδα). Η ομάδα των Davis/Neary στο πρώτο μέρος, δείχνει ότι έχει κατασταλάξει στην εμφάνιση και τις εκφράσεις όλων των χαρακτήρων που εμφανίζονται, αποδίδοντας με ενδιαφέροντα τρόπο στοιχεία προσωπικότητας του καθενός στην απεικόνισή του (ο Bruce Wayne με μεγάλα, εκφραστικά και ακόμα αφελή μάτια, ο Judson Caspian ψηλός, στητός, επιβλητικός σαν μονόλιθος με στενό, διαπεραστικό βλέμμα κλπ.). Επίσης στην εξέλιξη της πλοκής βλέπουμε να «παίζει» σε εξίσου μεγάλο μέρος ο Bruce Wayne, όσο και ο Batman: είναι σαφές ότι τα δύο είναι βασικά συστατικά του όλου, με τον Alfred να λέει την αξιομνημόνευτη φράση: «...it may be the only place on earth where he feels himself», ενώ η Rachel Caspian διατρυπάει το προσωπείο του βαριεστημένου playboy και βρίσκει κάτι βαθύτερο και ανθρώπινο.
Τα υπόλοιπα τρία μέρη του storyline έχει αναλάβει η ομάδα των McFarlane/Alcala, όπου και έχει ενδιαφέρον η απεικόνιση από τον δημιουργό του Spawn: μεγάλη κάπα, πολλές πτυχές, έντονες σκιάζεις και κάπως πιο άγρια γραμμή σε σχέση με το στυλ του Davis. Δεδομένου ότι η ωμότητα της ιστορίας εκτυλίσσεται περισσότερο στα τρία τελευταία τεύχη, έχει αποδειχθεί καλή επιλογή.
Τέλος, η ιστορία αυτή είναι θρίαμβος του Σακαρίδη ενάντια στο decompression και ο δικός μου ενάντια στα title crossovers. Δεν χρειάζεται να έχεις διαβάσει τίποτα άλλο για να καταλάβεις την ιστορία, εκτυλίσσεται όλη σε 4 τεύχη του ίδιου τίτλου, έχει αρχή μέση και τέλος. End result: satisfied customer.

ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ: Την περίοδο αυτή ο McFarlane είναι rookie και φαίνεται (εκτός αν το κάνει επίτηδες, αλλά δεν νομίζω...). Θυμάστε τι είπα στην αρχή για την ομάδα του πρώτου μέρους; Ε, εδώ αντιθέτως είναι φανερό ότι η δεύτερη ομάδα ψάχνεται. Σχεδιαστικά τα τεύχη δεν είναι απόλυτα συνεπή μεταξύ τους, ο McFarlane κάνει πειραματισμούς με ένα σετ χαρακτήρων που καλείται (έστω και λόγω συναδελφικής αβρότητας) να απεικονίσει με μια σχετική συνέπεια ως προς την αρχή της ιστορίας. Εδώ βλέπουμε το προοίμιο για μάτια, σκιές και στολές που θα εμφανιστούν σε πλήρη ανάπτυξη στο SPAWN (στο τέταρτο μέρος η μάσκα του Reaper θυμίζει τη μούρη του Chapel, or is it the other way around...;). Όταν καλείσαι να συμπληρώσεις μια δουλειά εν εξελίξει, δεν βλάπτει να βάλεις προσωπικά στοιχεία, αλλά όχι και να παίζεις κύριε Todd (και τέλος πάντων, μάθε να ζωγραφίζεις τη ρημάδα τη utility belt)!

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Κλασσική, καλή pre-90’s δουλειά, από έναν εξαιρετικό συγγραφέα και ένα καλό, σε τελική ανάλυση, καστ καλλιτεχνών. Αν και το έμπειρο μάτι μπορεί να δει τα λάθη (και το δικό μου δεν είναι ιδιαίτερα έμπειρο), αυτά δεν ενοχλούν και είναι μάλλον curiosities στην κατά τα άλλα εξαιρετική ροή, μιας πολύ καλής ιστορίας. Είχα την τύχη να βρω την αρχική έκδοση των τευχών και η εκτύπωση της εποχής έχει... κάτι που την κάνει ευχάριστη.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Για παράλληλη εμπειρία σχετική με το ισχυρό ατού αυτού του storyline, μπορείτε να στραφείτε στο THE MAZE AGENCY, γραμμένο δια χειρός Mike W.Barr και φιλοτεχνημένο από τον Adam Hughes. Κλασσικά detective stories με πρωταγωνιστές την ντετέκτιβ Jennifer Mays και τον συγγραφέα αστυνομικών βιβλίων, Gabriel Webb (αν δεν απατώμαι πρέπει να κυκλοφόρησε πρόσφατα το collected vol.1 από την IDW). Βεβαίως, ασυζητητί, τα DETECTIVE COMICS και BATMAN της εποχής βρίθουν από εξίσου καλά storylines.