Writer/Artist: Chester Brown

First Published: 1990 (serialized in YUMMY FUR #21-23), 1992 (collected edition)

Format: Trade Paperback

Drawn & Quarterly

ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο νεαρός Chester Brown, μεγαλωμένος σε ένα «σφιχτό» και έντονα θρησκευόμενο οικογενειακό περιβάλλον, στα 15 του, αποκτά ένα ενδιαφέρον, που σιγά-σιγά, μοιάζει να εξελίσσεται σε εμμονή, για το περιοδικό PLAYBOY και τις φωτογραφίες του. Οι ενοχές που τον πλημμυρίζουν, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την «ανάγκη» του να αποκτήσει κάθε καινούριο τεύχος. Πως θα επηρεάσει η εμμονή αυτή τη ζωή του και πως αυτό θα αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων; Θα καταφέρει ο Chester να ξεπεράσει τις ενοχές ή έστω την επιθυμία του να βλέπει φωτογραφίες γυμνών γυναικών;

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Ο Chester Brown είναι ένας από τους πιο ευφυείς underground δημιουργούς. Χρησιμοποιώντας την συνηθισμένη του τακτική να κόβει και να επανατοποθετεί τα panel του στη σελίδα καταφέρνει να δομεί σχεδόν τέλεια την ιστορία του και να εκμεταλλεύεται τη δύναμη που μπορεί να δώσει σε ένα comic το layout των panels.
Από τη μία κρατά έναν πολύ αυστηρό (αν και αδιάκριτο) ύφος εξετάζοντας με χειρουργική ακρίβεια την τότε ζωή και συμπεριφορά του, καθώς και τον τρόπο που το PLAYBOY τις επηρέασε. Ταυτόχρονα, βάζοντας τον τωρινό εαυτό του σαν διαβολάκι-αφηγητή, αποφορτίζει την ένταση και δίνει έναν ιλαρό, αυτοσαρκαστικό τόνο στη ιστορία, καταδεικνύοντας το πόσο «αθώα» φαίνεται σήμερα η εμμονή του αυτή.
Ο επίλογος έρχεται να μας κάνει να καταλάβουμε ότι η στάση του απέναντι στο περιοδικό δεν έχει αλλάξει και τόσο πολύ. Η κουλτούρα και η ηθική, μέσα στις οποίες έχει μεγαλώσει, συνεχίζουν να ασκούν πάνω του (όπως και πάνω στους περισσότερους ανθρώπους) πολύ ισχυρές δυνάμεις. Είναι αστείο, ο Chester να γελά και να απορεί με τις ενοχές που έχουν φίλοι του, για τη δική τους συλλογή και το γέλιο του απηχεί λίγο από το γέλιο του αναγνώστη για τις ενοχές του ίδιου του Chester.

ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ: Ο τρόπος με τον οποίο ο αναγνώστης εισβάλλει στην προσωπική ζωή του μικρού Chester μπορεί να φέρει τον αναγνώστη σε άβολη θέση. Μην νομίζετε όμως πως η θέση δεν είναι πιο άβολη και για το δημιουργό ο οποίος αναγκάζεται να διηγηθεί-παραδεχτεί πράγματα, για τα οποία ποτέ δεν είχε μιλήσει ποτέ ξανά και μάλιστα μπροστά στο κοινό του.

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Το THE PLAYBOY μάλλον δεν φτάνει το επίπεδο της επόμενης δουλείας του Chester Brown, δηλαδή του I NEVER LIKED YOU, εξακολουθεί να είναι όμως ένα από τα σπουδαιότερα αυτοβιογραφικά comics. Ο δημιουργός μας αποκαλύπτει κάποιες από τις πιο προσωπικές του στιγμές και ταυτόχρονα σχολιάζει (χωρίς να γίνεται ποτέ διδακτικός) όχι μόνο την ανδρική εμμονή για την πορνογραφία αλλά και τις τύψεις και ενοχές με τις οποίες η κοινωνία, η θρησκεία και γενικότερα η σύγχρονη (και όχι μόνο) ηθική «φορτώνουν» τον άνθρωπο.
Σύμφωνα με λεγόμενα του ίδιου του Brown κάποιες γυναίκες που διάβασαν το THE PLAYBOY το βρήκαν προσβλητικό και θεώρησαν πως «εξυμνεί» την πορνογραφία. Ο ίδιος απαντά ότι η πορνογραφία δεν τον οδήγησε στο να βγει στους δρόμους να βιάσει, αλλά αντίθετα, στο να πάει στο σπίτι και να κλειδωθεί στο δωμάτιο του και αυτή του την εμπειρία ήθελε να μοιραστεί μέσα από το comic.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Από τα comics του Chester Brown το I NEVER LIKED YOU είναι επίσης ένα εξαιρετικό αυτοβιογραφικό comic που αναφέρεται στην ίδια ηλικία ενώ και κάποιες ιστορίες από το THE LITTLE MAN βρίσκονται στο ίδιο ύφος. Και όταν μιλάμε για αυτοβιογραφία που «εκθέτει» προσωπικές στιγμές του δημιουργού δεν πρέπει να ξεχνάμε τον σπουδαίο Joe Matt τόσο στα THE POOR BASTARD και FAIR WEATHER όσο και στο υπόλοιπο PEEPSHOW. Αξίζει, ίσως, να σημειωθεί ότι η πιο mainstream δουλειά του Chester Brown είναι εκείνη στην οποία εκτελεί χρέη inker στο 1963: THE HYPERNAUT: IT CAME FROM... HIGHER SPACE! του Alan Moore.