Στην ερώτηση "ποιο είναι το γνωστότερο indie comic;" Κατά ένα τουλάχιστον 60% η απάντηση θα είναι αναμενόμενη: «Το BONE του Jeff Smith». Το γεγονός ότι το BONE #1 ήταν το πρώτο small press issue που επανατυπώθηκε από το WIZARD MAGAZINE στο πασίγνωστο WIZARD ACE VARIANT COVERS series λεει πολλά. στην ξέφρενη όσο και περίεργη περίοδο των αρχών της δεκαετίας του '90, ο Jeff Smith κατάφερε όχι μόνο να κάνει αίσθηση, αλλά και να γίνει αυτό που λέμε hot property. Στην αποκλειστική συνέντευξη που ακολουθεί, ο δημιουργός του πιο αλλοπρόσαλλου funny animal related adventure series (δεν μπορούσα να βρω καλύτερο χαρακτηρισμό) κάνει μία ουσιαστική και εξόχως ενδιαφέρουσα αποτίμηση της μέχρι τώρα καριέρας του!

Enjoy!

Comicdom: Ας πάμε στην περίοδο του BONE και της Cartoon Books. Ποια ήταν η αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησε σε αυτά;

Jeff Smith: Στο κολέγιο ήθελα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου με ένα καθημερινό comic strip με τίτλο THORN. Το σκεφτόμουν ως ένα κράμα ευρωπαϊκών fantasy comics όπως το METAL HURLANT (HEAVY METAL magazine) και αμερικανικών comic strips όπως τα POGO και DOONESBURY. Σχεδίαζα τους Bone cousins (Fone Bone, Phoney Bone και Smiley Bone) από την παιδική μου ηλικία, αυτή όμως ήταν η πρώτη μου απόπειρα να θέσω τους συγκεκριμένους χαρακτήρες σε δημόσια θέα ή να προσπαθήσω να εκφράσω τις σκέψεις μου μέσω αυτών. Αργότερα, άλλαξα τον τίτλο σε BONE και ξεκίνησα το comic book.

CD: Γιατί το BONE; Εννοώ ποιος ήταν ο πρωταρχικός λόγος για να κάνεις αυτού του είδους την ιστορία; Ήταν αρχική σου πρόθεση να δημιουργήσεις μία "funny animal" ιστορία και το "fantasy-dragon-lord-of-the-rings" σκηνικό ήρθε αργότερα ή είχες σχεδιάσει το όλο πράγμα μέχρι τέλους;

JS: Το college strip THORN δεν ήταν προσχεδιασμένο, συνέλαβα τους χαρακτήρες και ξεκίνησα να σχεδιάζω. Νομίζω όμως ότι κάτι έλειπε. Το THORN έμοιαζε περισσότερο με "funny animal" ιστορία. Οι περιπέτειες είχαν ως στόχο να είναι χιουμοριστικές, αλλά να μην συνδέονται. Υπήρχαν στοιχεία fantasy στο THORN, όπως οι δράκοι και τα τέρατα, ήταν όμως υποστυλώματα για να εργαστώ πυρετωδώς πάνω στους Bones. Ωστόσο την εποχή που ξεκίνησα το comic book BONE, άρχισα να οραματίζομαι μία μεγάλη, πολυεπίπεδη ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Ήξερα πως αυτή η νέα δουλειά θα χρειαζόταν μεγαλύτερο βάθος και δομή. Σκιαγράφησα λοιπόν τα βασικά σημεία της πλοκής και έγραψα το τέλος προτού καν σχεδιάσω το πρώτο panel του BONE.

CD: Καθίσταται προφανές σε κάποιον, καθώς προχωράει στην ιστορία, ότι έχεις έντονα επηρεαστεί από κλασικές fantasy δουλειές, όπως το LORD OF THE RINGS. Είσαι fan του είδους; Αν ναι, σε τι βαθμό; Θα μπορούσες να ονομάσεις κάποια αγαπημένα σου βιβλία, νουβέλες, συγγραφείς ή comics; Τέλος, ποια είναι η άποψή σου για τον τρόπο που παρουσιάζεται σήμερα το είδος στο μέσο των comics;

JS: Μου αρέσουν οι μεγάλες ιστορίες που αφορούν μακρινά μέρη. Ιστορίες που υποδεικνύουν μυστήρια κρυμμένα κάτω από την επιφάνεια. Θρύλοι, μύθοι και παραμύθια, όλα αυτά συγκαταλέγονται για μένα στο είδος fantasy. Tα τρία πιο αγαπημένα μου είναι το LE MORTE D'ARTHUR του Malory, το STAR WARS και το LORD OF THE RINGS. Δεν με γοητεύουν συνηθισμένα πράγματα τύπου sword and sorcery ή τα κάθε είδους Dungeons and Dragons. Όπως βλέπεις, μόνο ένα από τα άνωθεν έχει καλικάντζαρους και νάνους. Σε ότι αφορά τώρα στα comics, το SANDMAN ήταν ένα εξαίρετο fantasy, κατά κανόνα όμως τα ευρωπαϊκά comics έχουν να παρουσιάσουν καλύτερα δείγματα απ' ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες.

CD: Σχετικά με αυτό, άκουσα πολλές φορές ανθρώπους να λένε: "Μου άρεσε πολύ το BONE, μέχρι τη στιγμή που μπήκε στη μέση όλη αυτή η ιστορία με το fantasy". Πώς αντιδράς σε αυτό; Αισθάνεσαι πως μπορεί να αποξένωσες κάποιους ανθρώπους που αναζητούσαν απλώς ένα humor book;

JS: Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι που δεν πρόκειται ποτέ να τους αρέσει το είδος fantasy, δεν μπορώ όμως να κάνω κάτι γι αυτούς. Εννοώ, αν δεν σου αρέσει η ιστορία, σταμάτα να τη διαβάζεις. Αν όμως η ιστορία είναι καλή, τότε ποια η διαφορά αν πρόκειται για western, αισθηματικό ή χιουμοριστικό βιβλίο;

CD: Από την Cartoon Books, στην Image κι από εκεί ξανά στην Cartoon Books. Αν δεν απατώμαι η «Image» περίοδος του Bone διήρκεσε για 4 ή 5 τεύχη... Τι πήγε στραβά;

JS: Ήταν μία προσωρινή λύση. Η συμφωνία μου μαζί τους ήταν καθαρά φιλική. Συνέχιζα να εκδίδω εγώ το BONE, το έστελνα στους distributors και η Image μάζευε τα λεφτά για μένα. Παρ' όλα αυτά γνώριζα ότι ήταν κάτι προσωρινό και εξέδιδα τα BONE book collections κάτω από το δικό μου label στην Cartoon Books.

CD: Θεωρείς τον εαυτό σου καλλιτέχνη στο στιλ του Dave Sim? Είναι το BONE υπό μία έννοια σαν το CEREBUS? Λαμβάνοντας φυσικά υπόψη το γεγονός ότι κατάφερε να εκδίδεται ακόμα και σε κακές περιόδους για τον small press...

JS: Στο στιλ του Sim; Δεν νομίζω. Δεν θα έβλεπα ποτέ τον εαυτό μου να γεμίζει σελίδες επί σελίδων με διδακτική πρόζα.

CD: Είχες ποτέ μεγάλες προσφορές από το mainstream χώρο; Κι αν ναι, γιατί τις απέρριψες;

JS: Τόσο mainstream όσο και alternative εκδότες, εξέφρασαν ενδιαφέρον να εκδώσουν το BONE, όμως ο πλήρης καλλιτεχνικός έλεγχος είναι κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Δεν αναφέρομαι στο δημιουργικό έλεγχο του BONE, προφανώς αυτό θα μπορούσα να το έχω εξασφαλίσει σε κάθε συμφωνία. Αυτό που είχα ανάγκη ήταν έλεγχος σε ότι αφορούσε τον προγραμματισμό έκδοσης του BONE. Πόσο χρόνο ήθελα για να γράψω και να σχεδιάσω το κάθε τεύχος και ίσως το πλέον σημαντικό, πόσο θα μπορούσα να έχω τα back issues και τα graphic novels διαθέσιμα. Καθώς το BONE είναι μία ενιαία ιστορία που εκτείνεται σε 55 τεύχη και έχει συλλεχθεί σε 9 paperbacks, το να είναι όλη η ιστορία διαρκώς διαθέσιμη για το κοινό, με συνεχείς επανεκδόσεις, ήταν ζωτικής σημασίας, αν ήθελα να έχει νόημα ως σύνολο. Η μόνη πρόταση που μου έγινε για mainstream χαρακτήρα που με ιντρίγγαρε ήταν όταν η DC μου πρόσφερε τον Captain Marvel.

CD: Ποιο είναι το καλλιτεχνικό σου background; Έκανες ποτέ επίσημες σπουδές ή είσαι αυτοδίδακτος;

JS: Είμαι αυτοδίδακτος.

CD: Ποια είναι τα αγαπημένα σου comics;

JS: Υπάρχουν αρκετά. Από την πρόσφατη «σοδειά» δημιουργών από τις ΗΠΑ, ξεχωρίζω τους Dave Cooper, Alex Robinson και Craig Thompson. Επίσης μου αρέσει οτιδήποτε προέρχεται από τους Lewis Trondheim και Bryan Talbot. Οι δύο πιο αγαπημένοι μου δημιουργοί όλων των εποχών: ο Jim Woodring και ο Paul Pope.

CD: Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος του BONE. Τι έπεται τώρα για τον Jeff Smith; Σκέφτεσαι να επιστρέψεις σε αυτούς τους χαρακτήρες στο άμεσο μέλλον ή θέλεις να ξεκινήσεις κάτι εντελώς διαφορετικό;

JS: Το επόμενο ανεξάρτητο project μου θα είναι πολύ διαφορετικό από το BONE. Θα έχει για πρωταγωνιστές μόνο ανθρώπους και θα είναι ένα επιλεκτικό μείγμα δράματος, fantasy και επιστημονικής φαντασίας. Ένα ρομάντζο για την ταχύτητα του φωτός. Θα είναι έτοιμο το 2007. Μέχρι τότε θα δουλεύω στο mini-series για την DC με πρωταγωνιστή τον Captain Marvel που έχει τίτλο SHAZAM: MONSTER SOCIETY OF EVIL. Θα είναι 4 τεύχη, το κάθε ένα σε prestige format 48 σελίδων. Η ευκαιρία του να κάνω μία ιστορία που θα μοιάζει με τα παλιά adventure serials, με cliff-hangers και τίγρεις που μιλάνε μοιάζει να έχει πολύ πλάκα. Δεν έχω στα σκαριά κάποιο sequel για το BONE, αλλά δεν αποκλείω να σχεδιάσω κάποια στιγμή ξανά τα ξαδέλφια.

CD: Σε ευχαριστούμε πολύ για την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί σου.

Στην "Υγειά Μας" από τον Jeff Smith!