Little Arithmetics

Μικρές αριθμητικές συγκυρίες, πράξεις, συνάψεις και φόνοι αναμνήσεων, συνθέτουν χρόνια ύπαρξης. Πόσο εύκολα μπορείς να εντοπίσεις αυτό που σκότωσε το παιδί μέσα σου; Θα κάνει καμιά διαφορά αν το μάθεις;

A SMALL KILLING Text by Alan Moore Pictures by Oscar Zarate Lettering by Woodrow Phoenix VG Graphics

Σίγουρα ένα από τα πιο παραγνωρισμένα δημιουργήματα του Alan Moore, το A SMALL KILLING, αποτελεί σταθμό (και κατά κάποιον τρόπο ένα "πασπαρτού") για το σύνολο της δουλειάς του. Εν έτι 1991, το A SMALL KILLING, προηγήθηκε του FROM HELL, ενώ κατά μία έννοια, συμπυκνώνει τους προβληματισμούς που ξεκίνησαν να διατυπώνονται στο "αδικοχαμένο" BIG NUMBERS (κοινωνική διαστρωμάτωση, ταξικές αντιθέσεις και γενικότερα, ανάλυση των κοινωνικών ιστών στα βρετανικά midlands, που με την σειρά τους, χρίζουν ξεχωριστής προσοχής). Αφηγηματικά, είναι πολύ πιο αφαιρετικό από τα μεγαλεπήβολα έργα του Moore, εντούτοις εντυπωσιάζει με τον έντονα προσωπικό και συναισθηματικό του τόνο και παράλληλα, με την αβίαστα έγκυρη κοινωνικοπολιτική κριτική που ασκεί.

Δεν υπάρχει εδώ ένα αδιόρατο και φαινομενικά αχανές κουβάρι υποπλοκών, που με χαρά ο εκάστοτε Moore aficionado, χουρχουρίζοντας, θα κυνηγήσει πάνω σε ένα νοερό χαλί. Η βασική πλοκή εστιάζει σε έναν υπερεπιτυχημένο διαφημιστή ονόματι Tim και στις υπαρξιακές ανησυχίες του, οι οποίες πυροδοτούνται από τα καταδιωκτικές, εφιαλτικές εμφανίσεις ενός μικρού παιδιού. Ακολουθούμε τη ζωή του κεντρικού ήρωα, από την Νέα Υόρκη στο Λονδίνο και μετά στη γενέτειρά του, στο Sheffield, διαγράφοντας μια τροχιά με αντίθετη -χρονικά- φορά από αυτήν της ζωής του. Καθώς ιχνηλατούμε τα βήματα του και πιθανές τραυματικές εμπειρίες, βλέπουμε το πόσο τον επηρέασε η μετάβαση από την εργατική τάξη του Sheffield στις ανώτερες στοιβάδες του καπιταλιστικού στερεώματος.

Ο ίδιος ο Oscar Zarate κατάγεται από την Αργεντινή, όπου σπούδασε ως αρχιτέκτονας και δούλεψε ως διαφημιστής. Ερχόμενος στην Ευρώπη, δούλεψε ως illustrator (συμμετέχοντας και σε μια πολύ καλή σειρά βιβλίων "εισαγωγής" στις θεωρίες του Freud, στη ζωή του Lenin κ.α.). Είδωλά του στο χώρο των comics ήταν, μεταξύ άλλων, οι Milton Caniff και Hugo Pratt. Για την βρετανική ανθολογία CRISIS! έχει συνεργαστεί με τον Carlos Sampayo. Και για τον Zarate η δημιουργία του A SMALL KILLING έχει βιωματικά ερείσματα: o κεντρικός χαρακτήρας αισθάνεται τύψεις, όταν του ζητείται να αναλάβει την διαφημιστική καμπάνια ενός αναψυκτικού στη Σοβιετική Ένωση. Σε ένα πάρτι διαφημιστών στη Νέα Υόρκη, αντιλαμβάνεται, σταδιακά, το πόσο σαθρό είναι το νέο του περιβάλλον και το πόσο απέχει από τον εαυτό του, όταν, κατά λάθος, κάποιος σπάει τη συλλογή του από αυγά μικρών πουλιών. Το πρώτο ρήγμα στους δεσμούς του με την παιδική του ηλικία γίνεται ορατό.

Ανατρέχοντας στο δεσμό του με μια πρώην του, την Maggie, o Tim νιώθει ευάλωτος, γιατί νιώθει πως ακόμα μια φορά (και σε αυτή τη περίπτωση), πρόδωσε τον παλιό εαυτό του, έναν εαυτό που δεν θυμάται καν. H Maggie εκπροσωπούσε τις ευαίσθητές και δημιουργικές τάσεις που, κατά κάποιον τρόπο, θυσιάστηκαν προκειμένου να εναρμονιστεί o Tim με μια καινούρια πραγματικότητα. Την ίδια χρονική στιγμή, βλέπει ξανά μπροστά του αυτό το παιδί που τον ψέγει και τον βασανίζει, σχεδόν χωρίς σκοπό.

Καθώς αναλογίζεται και πάλι τα τρωτά σημεία της ύπαρξης του και συγκεκριμένα, τους συναδέλφους του στη δουλειά και την σκοπιμότητα (ή μη) των λόγων τους, βρίσκεται μπροστά στο Μετρό του Λονδίνου. Το Μετρό είναι ένας τόπος-κλειδί για τη βρετανική καθημερινότητα. Αποτελεί καταλύτη και χωνευτήρι για συσσωρευμένο εργασιακό άγχος, κόπωση εξαιτίας ρουτίνας και απόγνωση λόγω μοναξιάς. Ο Tim τα βιώνει όλα, καθώς βλέπει τα τρένα να περνούν και την προσωπική του νέμεση να τον κυνηγάει και πάλι.

Στο Sheffield, τη γενέτειρά του, o Τim θα έρθει αντιμέτωπος με τους προσωπικούς του δαίμονες και τα μικρά εγκλήματα που σκότωσαν κάποτε τη ψυχή του. Ο δαίμονάς του είναι ο παιδικός του εαυτός, που έρχεται να εκδικηθεί για ένα έγκλημα μικρό, αλλά ψυχοκτόνο, όπως ο φόνος ενός εντόμου. Για τον Moore, αυτή την ενδοσκόπηση και των έλεγχο μικρών ή μεγάλων εγκλημάτων θα έπρεπε να τον κάνουν και ολόκληρα έθνη ή αυτοκρατορίες (όπως η τωρινή κραταιά) και τότε, ίσως, τα πράγματα να μπορούσαν να πάρουν και καλύτερη κατεύθυνση.

Είναι μια μικρή πιθανότητα. Μέχρι τότε, πάντως, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στους εαυτούς μας και να αντικρίζουμε κατάματα τους θαμμένους σκελετούς μας, όσο μικροί ή μεγάλοι κι αν είναι.

MUSICA
Six Organs Of Admittance: The Sun Awakens