Writer/Artist: Jae-Hwan Kim

Translation: Dongjin Oh, Yuan Oh

English Adaptation: Dan Jolley

TokyoPop

Εν αρχή ην το manga. Φαίνεται, όμως, ότι η παγκοσμιοποίηση ξεκινά πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύουμε, γιατί το 1925 εμφανίζεται επίσημα η λέξη "manhua" - αν και υπήρχε και νωρίτερα - για να χαρακτηρίσει το αντίστοιχο κινέζικο "προϊόν", ενώ πολύ σύντομα είχαμε τους όρους "manhwua" και "manhoa", για τα κορεάτικα και τα ταϊβανέζικα comics, αντιστοίχως.

Αντίθετα από τα δυτικά manga-rip-offs, για τα οποία δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω να γκρινιάζω, για τα εκτός Ιαπωνίας ασιατικά δεν έχω ακόμα καταλήξει, αν και δεν το κρύβω ότι γενικά τα αποφεύγω. Ο λόγος που για αυτό το review επέλεξα ένα manhwa (μα σας διαβεβαιώ κυρία μου, δεν είναι φέτα, λευκό τυρί είναι), δεν είναι άλλος από το δημιουργό, ο οποίος είναι ο ίδιος Jae-Hwan Kim, που σχεδίασε το WARCRAFT THE SUNWELL TRILOGY αλλά και το KING OF HELL, δυο πολύ γνωστούς τίτλους. (Αλήθεια, πόσοι ξέρατε ότι ο αρχικός τίτλος του KING OF HELL ήταν MAJEH; 'Αντε να το πουλήσεις στην Αμερική μ' αυτό το όνομα...)

Οι άνθρωποι, από την στιγμή που ανακάλυψαν πως μπορείς να σκοτώσεις κάποιον ή κάτι με μια πέτρα, δεν έπαψαν να αναζητούν τρόπους να φτιάξουν πιο αποτελεσματικά όπλα. Παράλληλα με τα όπλα μαζικής καταστροφής, γίνονται έρευνες για να αυξηθούν οι επιδόσεις των κλασικών στρατιωτών, ενώ ο κρυφός πόθος πολλών πολέμαρχων -ο Steve Rogers a.k.a. υπερ-στρατιώτης- μπορεί προς το παρών να αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά υπάρχουν και επιστήμονες που δεν το βλέπουν ως τόσο μακρινό. Στην ιστορία μας, κάτι τέτοιοι επιστήμονες ανακάλυψαν πως μπορούσαν να συνδυάσουν το DNA ανθρώπου με διάφορων εκπροσώπων του ζωικού βασιλείου, κάτι που πολύ γρήγορα έφερε τη μαζική παραγωγή πολεμικών μηχανών, που ονομάστηκαν Beastarians. Ολόκληρος ο πλανήτης κατακλύστηκε από ανελέητους πολέμους, που έκαναν οι Beastarians για λογαριασμό των ανθρώπων, μέχρι που ο Θεός εκνευρίστηκε και για άλλη μια φορά αποφάσισε να αφανίσει το δημιούργημά του (η πρώτη ήταν το γνωστό "Noah Saga"), εξαπολύοντας αυτή τη φορά, την πυρωμένη του οργή (όχι, που θα χρησιμοποιούσε το ίδιο κόλπο δυο φορές).

Βαρύς χειμώνας ακολούθησε την πύρινη θεϊκή κρίση, την οποία οι ιστορικοί ονόμασαν "The Judgment of Fire", και όσοι άνθρωποι κατάφεραν να επιβιώσουν, είχαν πλέον να αντιμετωπίσουν το κρύο και την έλλειψη τροφής. Κάποτε, ο χειμώνας υποχώρησε, μα τα προβλήματα της ανθρωπότητας, κάθε άλλο παρά είχαν τελειώσει, καθώς οι Beastarians, πολύ πιο ανθεκτικοί από τους ανθρώπους, αποφάσισαν να πάρουν τον έλεγχο του πλανήτη στα χέρια τους και να υποδουλώσουν, φυσικά, όσους ανθρώπους είχαν απομείνει. Όλα αυτά ήταν παραπάνω από αρκετά, ώστε οι άνθρωποι να αποκηρύξουν το Θεό τους και να βυθιστούν στην απελπισία. Ο φιλεύσπλαχνος Θεός, όμως, κάθε άλλο παρά τους είχε ξεχάσει και αφού τους έκαψε, τους πάγωσε και τους άφησε να γίνουν δούλοι στα ίδια τους τα δημιουργήματα (όχι ότι δεν τους άξιζε, κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα), έβαλε σε εφαρμογή το δεύτερο μέρος του σχεδίου του κι έστειλε τους αγγέλους, για να βοηθήσουν τα αγαπημένα του παιδιά και να φροντίσουν να εκπληρωθεί η προφητεία (προφανώς μιλάει για την Δευτέρα Παρουσία).

Σε αυτό τον κόσμο, λοιπόν, και στο σωτήριον έτος 2504, συναντάμε τρεις τέτοιους αγγέλους, τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, οι οποίοι έχουν αναλάβει την ιερή αποστολή να ξαναβρούν την Αγία Μητέρα, η οποία θα γεννήσει τον Μεσσία (με τον κρίνο - αυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν, όσα χρόνια κι αν περάσουν) και έχει πέσει στα χέρια των Beastarians, που έχουν κάθε λόγο να μην θέλουν να γίνει κάτι τέτοιο. Ενώ οι τρεις φίλοι μας ετοιμάζονται να πουν "piece of cake" (στα κορεάτικα) και να σπάσουν μερικά κόκαλα (μην σας ξεγελάει το γεγονός ότι είναι άγγελοι - ρίξτε μια ματιά στο εξώφυλλο αν δε με πιστεύετε, αυτοί οι τρεις είναι!), ανακαλύπτουν με σκληρό τρόπο, ότι οι συγκεκριμένοι Beastarians δεν είναι σαν όλους τους άλλους, έχουν αυτό το κάτι που θα κάνει τη τους ζωή δύσκολη και την ιστορία να κρατήσει πάνω από ένα τόμο.

Εν ολίγοις, αυτό είναι το σενάριο του WAR ANGELS και αν κάποιος πει ότι το βρήκε πρωτότυπο, μάλλον δεν έχει δει αρκετές ταινίες, δεν έχει διαβάσει βιβλία και comics, δεν έχει παίξει παιχνίδια, γενικά έχει μια πολύ βαρετή ζωή, οπότε έχει κάθε λόγο να ασχοληθεί μαζί του. Αυτό δεν σημαίνει, σε καμία περίπτωση, ότι και οι υπόλοιποι δεν έχουν λόγο να το διαβάσουν, αλλά δεν θα το κάνουν για την φοβερά έξυπνη πλοκή του. Το WAR ANGELS δεν είναι τίποτε άλλο από μια straight forward ιστορία δράσης, με μπόλικη βία (17+ γαρ), ωραίες ατάκες και καλοστημένες σκηνές μάχης. Το δυνατό του σημείο, δε, είναι το σχέδιο του Jae-Hwan Kim, ο οποίος δεν τσιγκουνεύεται καθόλου τη λεπτομέρεια και ευτυχώς για όλους μας, δεν ακολουθεί την παραδοσιακή κορεάτικη σχολή, αλλά έχει μια περίεργη ιαπωνοδυτική τεχνοτροπία, η οποία, κατά τη γνώμη μου πάντα, είναι πολύ πετυχημένη. Γενικά, διαβάζεται πολύ άνετα κι ευχάριστα και θα το πρότεινα σε όσους αρέσκονται σε υπερηρωικές ιστορίες δράσης.