Writer/Artist: Roberta Gregory

Fantagraphics Books

Το NAUGHTY BITS ήταν το μακροβιότερο comic που δημιουργήθηκε από ανεξάρτητη γυναίκα cartoonist, και έκανε τον κύκλο του το 2004, έπειτα από 40 τεύχη και 14 χρόνια κυκλοφορίας. Στο παρόν paperback με τίτλο LIFE'S A BITCH, η Fantagraphics επανεκδίδει το πρώτο μισό του Bitchy Bitch saga, περιλαμβάνοντας ως bonus για όσους έχουν τα τεύχη, μία ολοκληρωμένη ιστορία με την πρωταγωνίστρια να βιώνει τη φυσική απώλεια του πατέρα της.

Πρόκειται λοιπόν για ένα ακόμα αυτοβιογραφικό comic; Την απάντηση μας δίνει η ίδια η συγγραφέας στο απόσπασμα που ακολουθεί:

"Το πραγματικό όνομα της είναι Midge McCracken, (η ηρωίδα) είναι ένα χρόνο μεγαλύτερη από εμένα (αποφοίτησε από το λύκειο το 1970) και αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ανθρώπου που δεν γουστάρει τη δουλειά που κάνει αλλά ούτε και τους ανθρώπους που αναγκάζεται να συναναστρέφεται σε αυτή. Διαβάζει πολλά περιοδικά και εφημερίδες, βλέπει πολύ TV κι ενώ δείχνει να έχει πλήρη επίγνωση των όσων συμβαίνουν γύρω της, είναι τόσο πικρόχολη και κυνική που αυτό την εμποδίζει να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να αλλάξει τις συνθήκες που την περιβάλλουν. Εξάλλου δεν θα της άρεσε καθόλου να εγκαταλείψει την έξαψη που νιώθει για το γεγονός ότι "έχει δίκιο", για το πόσο ηλίθιοι είναι οι άνθρωποι γύρω της, καθώς και το ότι κάθε μέρα που περνάει της αποδεικνύει αυτό που πάντα ήξερε: life's a bitch and then you die... Στην πραγματικότητα εκείνη ΔΕN είμαι εγώ, παρά τα όσα λένε κατά καιρούς διάφοροι άνθρωποι".

Και αφού αφήσαμε τη δημιουργό να μιλήσει για το έργο της, ας πούμε τρία πράγματα για το LIFE'S A BITCH, όπως τα αντιλήφθηκα διαβάζοντάς το:

-Το σχέδιο της Gregory παραείναι τραχύ και μουτζουρωμένο για τα γούστα μου, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι έχει στιλ και είναι προφανές ότι η ίδια σχεδιάζει έτσι, όχι επειδή δεν μπορεί να το κάνει καλύτερα, αλλά γιατί αυτή η τεχνική βγάζει καλύτερα στην επιφάνεια τη μόνιμη μανιοκατάθλιψη που βιώνει η ηρωίδα.

-Οι διάλογοι είναι πανέξυπνοι και στα σημεία τους ξεκαρδιστικά αστείοι, ειλικρινά όμως με κούρασε πολύ η υστερία ενός χαρακτήρα που ανά δύο φράσεις λέει "shit" και "χτυπάει" μανιακά επεισόδια κάθε λίγο και λιγάκι (και για ασήμαντη αφορμή). Την ίδια υστερία βέβαια "χτυπάει" και ο Joe Matt στο POOR BASTARD (το οποίο καραγουστάρω) οπότε μάλλον αυτό αποδεικνύει ότι ο reviewer είναι ελαφρώς σεξιστής, παρά ότι το ίδιο το comic έχει πρόβλημα.

-Η ηρωίδα είναι εντελώς politically incorrect κι αυτό μου άρεσε. Παρότι γυναίκα (και στα καλά και τα κακά της), η Bitchy έχει ένα καλώς εννοούμενο τσαμπουκά που σπάνια συναντάς σε εκπροσώπους τους "ασθενούς" φύλου (μεταξύ μας όμως, πολύ συχνά σε γυναίκες που διαβάζουν comics - something in the genes probably).

Εν κατακλείδι, ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω για αυτό το comic: Από τη μία με εκνεύρισε τόσο ώστε να χρειαστεί να το διαβάσω σε δόσεις και από την άλλη πέρασα -ανά στιγμές- πολύ καλά μαζί του.

Ετυμηγορία δεν υπάρχει, εκτός κι θέλετε να εκλάβετε ως τέτοια, το γεγονός ότι δεν σκοπεύω να αγοράσω το επόμενο volume (ούτε όμως και θα ξεφορτωθώ το παλιό). Messy, right?