Writer/Artist: Vasilis Lolos

Editor: James Lucas Jones

Oni Press

Μια έκπληξη περίμενε πολλούς, στην περασμένη παραλαβή comics από το εξωτερικό στα κατά τόπους comic shops. Το μικρό τομάκι ενός fan-favorite καλλιτέχνη εντός Ελλάδος, του Βασίλη Λώλου, με τίτλο LAST CALL από την Oni Press. Έκπληξη, βέβαια, για όσους δεν διαβάζουν το PREVIEWS ή το PREVIEWS PICKS του Comicdom.gr, ή απλά το προσπέρασαν.

Το LAST CALL αποτελεί, ουσιαστικά, τη δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά του Λώλου στο εξωτερικό. Πρόσφατα μας εξέπληξε, όταν είδαμε το όνομα του σε ένα τεύχος της Marvel, το SPIDER-MAN FAMILY #2, στο οποίο έκανε μια ιστορία 10 σελίδων με τον Lizard. Όλα αυτά, μετά το πολυδιαφημιζόμενο PIRATES OF CONEY ISLAND, που όμως δεν είχε την επιτυχία που αναμενόταν. Το ευχάριστο είναι ότι ο Λώλος δεν το έβαλε κάτω. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί φαίνεται ότι έχει να δώσει πολλά ακόμη, αν κρίνω και από το παρόν comic.

Σε ένα τόμο μαυρόασπρο και στο format των manga, ακολουθούμε τις περιπέτειες δύο νεαρών, του Alec και του Sam. Όταν ο Alec κλέβει το αυτοκίνητο της μητέρας του, για μια βραδινή βόλτα με τον φίλο του, γεμάτη χαβαλέ και metal μουσική, κανείς από τους δύο δε φαντάζονταν ότι θα κατέληγαν επιβάτες σε ένα τρένο. Όχι όμως οποιοδήποτε τρένο. Ένα τρένο γεμάτο πλάσματα, τέρατα και σουρεαλιστικούς χαρακτήρες, βγαλμένους από εφιάλτες, όπου ο χρόνος και ο χώρος αποκτούν άλλη έννοια. Οι δύο σαστισμένοι νεαροί προσπαθούν να βγάλουν άκρη για το τι τους έχει συμβεί. Πριν προλάβουν να ανασάνουν, η οντότητα Ελεγκτής τους παίρνει στο κυνήγι, ζητώντας τα εισιτήρια, που φυσικά δεν έχουν. Σαν να μην έφταναν αυτά, προσθέστε και μια δολοφονία και είστε έτοιμοι για μια βόλτα πάνω στο πιο περίεργο τρένο που ανεβήκατε ποτέ. Προσδεθείτε!

Εξ ολοκλήρου δουλειά του Λώλου, από τη συγγραφή έως το σχέδιο, το LAST CALL είναι ένα rollercoaster περιπέτειας, χιούμορ και παράνοιας. Το σχέδιο του είναι στο ύφος και το στιλ που μας έχει συνηθίσει, με μικρές διαφορές από τις προηγούμενες δουλειές του. Ταχύτερη πλοκή και δράση, περισσότερα καρέ ανά σελίδα σε αντίθεση με τα μεγάλα μονοσέλιδα και την αργή αφήγηση του παρελθόντος. Τα "ορθοκανονικά" καρέ είναι επίσης κάτι που δεν μας έχει συνηθίσει και η αλήθεια είναι ότι μου έλειψαν λίγο τα λοξά και ασύμμετρα πλαίσια των σχεδίων του. Εκεί που φυσικά διαπρέπει, είναι στο σχεδιασμό των τρελών υπάρξεων και χαρακτήρων που διανθίζουν ολόκληρο τον τόμο. Νοσηρά και quirky πλάσματα, κάτι από την παράδοση Clive Barker και Tim Burton. Οπτικά διαφορετικό and that means something.

Εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα και από το σενάριο. Δεν περίμενα να είναι ιδιαίτερα καλό, καθώς οι προηγούμενες σεναριακές απόπειρες του Λώλου δε με ικανοποίησαν. Καλώς ή κακώς, τον Λώλο τον μνημονεύεις για το σχέδιο του και όχι για το σενάριο. Εδώ, όμως, κάνει πολύ καλή δουλειά, με ταχείς ρυθμούς και ρεαλιστική σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Μη σας φανεί περίεργο το "ρεαλιστική", γιατί παρά την παρέλαση όλων αυτών των σουρεαλιστικών "πραγμάτων", αυτά μοιάζουν και κυριότερα φέρονται ως πραγματικές οντότητες. Θα χρειαζόταν, βέβαια, ένα "γυάλισμα", για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, αλλά τις όποιες ατέλειες τις καλύπτει με το σχέδιο, που πολλές φορές είναι το "δεκανίκι" στο storytelling του.

Ψάξτε το και αγοράστε το. Όχι γιατί ο Λώλος είναι Έλληνας, δικό μας παιδί (god, how I hate this expression) και τα λοιπά εθνικόφρονα σχόλια, αλλά γιατί, πολύ απλά, το LAST CALL αποτελεί ένα καλό ανάγνωσμα. Από ότι μαθαίνω, η ιστορία ολοκληρώνεται σε τρεις τόμους, χωρίς όμως να καταφέρω να το διασταυρώσω. Όσοι κι αν είναι, τους περιμένουμε με χαρά.