Μικρα, σύντομα reviews, για comics τα οποία δεν "δικαιολογούν" ολοκληρωμένη κριτική.

Βασικά, ένας απλός τρόπος για να είμαστε όλοι up-to-date σε τίτλους και storylines που "τρέχουν".

Αυτή την εβδομάδα, έγραψαν οι: Θοδωρής Δημητρόπουλος, Νίκος Λάμπρης, Δημήτρης Σακαρίδης, Μυρτώ Τσελέντη και Γιώργος Χατζηκωστής.

Various Publishers

Το run των Whedon/Cassaday, πλησιάζοντας στην ολοκλήρωση του, παραμένει πιστό σε όσα πρόσφερε από την αρχή του: κάποιες καλές στιγμές character interaction, μερικές ενδιαφέρουσες ατάκες, πλαισιωμένες από ένα γενικό plot που, προσωπικά, μου προκαλεί πλήξη. Ο John Cassaday εξακολουθεί να βαριέται, αν και σε μερικά σημεία μου θύμισε τον καλό εαυτό του, όπως αυτός μου συστήθηκε στο PLANETARY. Εξακολουθώ, όμως, να τον θεωρώ ακατάλληλο σχεδιαστή για αυτόν τον τίτλο (ή για οποιονδήποτε plain superhero title), εξαιτίας του ψυχρού, στατικού του σχεδίου. Anyway, it will all be over soon. (5.0)
Γιώργος Χατζηκωστής

Thank God it's over! Ε, ναι λοιπόν, όπως είχε φανεί από το τέλος του τρία, η Dinah Lance (Black Canary) είναι πλέον απαλλαγμένη από την ευθύνη του μεγαλώματος ενός μικρού κοριτσιού και ελεύθερη να παντρευτεί τον επί δεκαετίες (σε "real time" - στο DCUniverse μπορεί να έχουν περάσει μόνο 5-6 χρόνια, ή ακόμη και 5-6 βδομάδες, Crisis be damned and all that...) αγαπημένο της, Oliver Queen (Green Arrow). Το ότι αυτό επιτεύχθηκε με ένα από τα γελοιωδέστερα deus-ex-machina-unexpected-out-of-the-blue-plot-twists όλων των εποχών (τελικά η Sin δεν είναι νεκρή -όπως ήταν αναμενόμενο- αλλά ο τρόπος με τον οποίο σώθηκε ξεπερνάει τα όρια της πιο νοσηρής φαντασίας του χειρότερου hack writer), δεν δείχνει να απασχολεί κανέναν στη "NewDC" του DanDidio, καθώς όλοι προετοιμάζονται πυρετωδώς για το "γάμο της χρονιάς". (Will we be having one of these every year, now?) Once again, κρίμα που ξέπεσε έτσι ο Tony Bedard. (2.0)
Δημήτρης Σακαρίδης

"THE AUTHORITY Take Two" by Warren Ellis, continues! Δράση, πράγματα ανατινάζονται, άνθρωποι πεθαίνουν και γνωρίζουμε τα υπόλοιπα μέλη των Seven Guns. Η κυβέρνηση τους καταδιώκει - ότι και να λένε για την μη ανάμιξη τους στην δολοφονία του προέδρου κανένας δεν τους ακούει, αρκεί που ο υπεύθυνος ήταν πρώην μέλος τους. Οι εντάσεις και οι διαφωνίες ανάμεσα στα μέλη της ομάδας δεν λείπουν, ενώ ο Ellis γράφει στον αυτόματο, χρησιμοποιώντας ένα σχηματικό characterization. Η ομάδα παρουσιάζεται ως smart asses που δεν χωνεύουν ο ένας τον άλλο, while trying to out-cool each other. Ο Ryp κεντάει και δικαιολογεί την απόκτηση όχι του τεύχους μόνο, αλλά και ολόκληρης της σειράς. (6.0)
Γιώργος Χατζηκωστής

Το πρώτο storyline του νεοσύστατου team-up τίτλου της DC φτάνει στο τέλος του, με την αναμενόμενη κατάληξη (good guys win) και με το γενικότερο "good feeling" να συνεχίζει να απορρέει από κάθε σελίδα και κάθε panel. Εκτός από τα fun σενάρια (από τον αναγεννημένο Mark Waid) και τα εκπληκτικά σκίτσα (από τον "better than ever", GeorgePerez), το BRAVE & THE BOLD έχει ένα ακόμη σημαντικό προτέρημα: Οι ήρωες είναι "on character"! Ο Green Lantern, είναι cool, δυναμικός, αυθόρμητος, αλλά και λογικός μπροστά στις δυσκολίες (είτε πρόκειται για ένα artifact που μπορεί να αλλάξει το χωροχρόνο, είτε για την underage Supergirl να του κάνει τα γλυκά μάτια). Η Kara, πάλι, θυμίζει ξανά την παλιά, pre-Crisis Supergirl που αγαπήσαμε - ένα πλάσμα που "φωτίζει το χώρο και γεμίζει ενέργεια όσους βρίσκονται δίπλα της. Κυρίως, όμως, ο Batman επιτέλους παρουσιάζεται ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, δηλαδή αποφασιστικός, σοβαρός, μεθοδικός και λίγο απόμακρος - όχι ψυχωτικός και αντικοινωνικός δολοπλόκος, όπως τον έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια! (I'll never get tired of saying it: DAMN YOU, TIM BURTON!!!) (7.5)
Δημήτρης Σακαρίδης

Το storyline "Death of a Dream" συνεχίζεται και μετά τη δολοφονία του Steve Rogers, όλοι οι supporting characters ψάχνουν τον υπαίτιο. H Sharon Carter ψάχνει μαζί τον Falcon για τον Red Skull, ενώ η Black Widow αναζητά τον Winter Soldier, ο οποίος με τη σειρά του ψάχνει τον Crossbones. Ο Steve Epting και o Mike Perkins κάνουν όπως πάντα εξαιρετική δουλειά, αλλά το storytelling έχει αρχίσει να κολλάει. Ευτυχώς, στο επόμενο τεύχος, έχουμε showdown: Winter Soldier vs Crossbones & Sin! (7.0)
Νίκος Λάμπρης

Στο DAREDEVIL #99 (υποτίθεται ότι) ολοκληρώνεται το storyline "To The Devil, His Due", στο οποίο ο Matt Murdock καλείται να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της παρατεταμένης απουσίας του Daredevil από το Hell's Kitchen (βλ. όλο το run του Brubaker στο DD). Ένας νέος crime-lord προμηθεύει ένα καινούργιο ναρκωτικό στους low-level criminals και ταυτόχρονα εξωθεί τον Melvin Potter (a.k.a. Gladiator) σε μια σειρά φόνων, για να αποσπάσει την προσοχή του Matt Murdock από τα πραγματικά σχέδιά του. Διαβάστε τις τελευταίες σελίδες και θα καταλάβετε... Καιρό είχαμε να δούμε ένα plot που θα χτυπήσει τόσο πολύ τον Daredevil (από το θάνατο της Karen Page, to be exact). (7.0)

Το παίζει έξυπνα εδώ, ο Gage, καθώς γνωρίζει πως τα συνεχή αδιέξοδα του Beast έχουν αρχίσει να γίνονται επαναλαμβανόμενα και κουραστικά. Έτσι, πετάει στα πόδια του ένα ακόμη τέτοιο, ανατρέποντας όμως την μαθηματικώς σίγουρη αρνητική μας αντίδραση με ένα τεράστιο hint για τη συνέχεια, που έρχεται στο φινάλε. Με λιγότερο από το μισό δρόμο ακόμα μπροστά μας και με τις δύο κεντρικές ομάδες X-Men να ασχολούνται με κάποια παραλλαγή του ίδιου theme, που συναντάμε και στο παρόν cliffhanger, είναι μάλλον ασφαλές να υποθέσουμε πως αυτή τη φορά ο Beast πέτυχε bullseye. Ωραία όλα αυτά, αλλά όχι άλλο Tom Grummett, παρακαλώ. (6.0)
Θοδωρής Δημητρόπουλος

Ένα ήρεμο, χαμηλό τόνων, character-driven issue, επέλεξε ο Meltzer για την ολοκλήρωση του run του. Ένα ακόμη action-less τεύχος, στο οποίο όμως συμβαίνουν πολλά σε διαπροσωπικό επίπεδο μεταξύ των μελών της ομάδας. Τέτοιες ιστορίες, έχουν νόημα μόνο αν τα τεύχη που είχαν προηγηθεί ήταν action packed, thrill-per-page - το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ήταν, δηλαδή. Οι Justice Leaguers του Meltzer αξιοποιούσαν τον χρόνο τους με λεκτικές ενδείξεις αλληλοθαυμασμού, χωρίς όμως τις απαραίτητες on-page πράξεις, που να δικαιολογούν το πόσο "φοβεροί και τρομεροί" ήρωες είναι - αυτό έπρεπε να το λαμβάνουμε ως δεδομένο. Προσωπικά, ακόμη δεν μπορώ να δώσω μια σαφή απάντηση στο αν οι Leaguers του Meltzer ήταν της αρεσκείας μου, και παραμένω αναποφάσιστος. (6.5)
Γιώργος Χατζηκωστής

Επισήμως, η Prudence Endicott επιστρέφει στο Λονδίνο για να θάψει τη μητέρα της και να απασχοληθεί ως γκουβερνάντα. Αλλά οι γυναίκες της οικογένειάς της έχουν τα μυστικά τους, και η Prudence μόλις απέκτησε την κληρονομιά της: πρέπει να γίνει η "συμφιλιώτρια" της αγγλικής πρωτεύουσας, δηλαδή να φροντίζει έτσι ώστε τα ανθρώπινα προβλήματα να βρίσκουν την λύση τους, είτε αυτά αφορούν τους ανθρώπους, είτε τα υπερφυσικά όντα που ζουν στο υπόγειο, Βικτωριανό Λονδίνο και τους ταλαιπωρούν. Σχετικά συμβατικό σενάριο, υπέροχο σχέδιο, συμπαθητικό comic. (7.0)
Μυρτώ Τσελέντη

Το πέμπτο τεύχος της ανθολογίας του ζεύγους RickAltergott-ArielBordeaux είναι επιτέλους κοντά μας. OK, το παραδέχομαι πως αγοράζω το RAISIN PIE σχεδόν αποκλειστικά για τον Altergott, τον οποίο θεωρώ έναν από τους καλύτερους σχεδιαστές στο χώρο των alt-comics, ενώ και τα σενάρια του είναι απλά πανέξυπνα, συνδυάζοντας με υπέροχο τρόπο τις ιδανικές δόσεις σασπένς, χιούμορ (subtle, but still...) και ανοησίας (με την καλή έννοια). Στο συγκεκριμένο τεύχος, βρισκόμαστε λίγο πριν την ολοκλήρωση του σχεδόν επικού storyline "Blessed Be" και ο πρωταγωνιστής, Doofus, μοιάζει πια να βρίσκεται πολύ κοντά (ή πάρα πολύ μακριά) από τις απαντήσεις σε όλα τα μυστήρια - όχι πως έχει και μεγάλη σημασία! Η ArielBordeaux, από την άλλη, είναι για ακόμη μια φορά "hit or miss", για μένα, καθώς οι δύο αλληλένδετες ιστορίες που έχει κάνει, με κεντρικό θέμα ένα βιβλίο με τίτλο "Confessions Of A Filthy Pervert", απέχουν ποιοτικά η μία από την άλλη, όσο το WATCHMEN από το NEW AVENGERS του BrianMichaelBendis. Στο επόμενο -και τελευταίο- τεύχος του RAISIN PIE, θα έχουμε RickAltergott solo, καθώς η Ariel πρέπει να ασχοληθεί με το νεογέννητο μωρό τους (να σας ζήσει!). (8.0)
Δημήτρης Σακαρίδης

Βρήκα το πρώτο τεύχος του STRANGE EMPBRACE αρκετά ενδιαφέρον, αλλά στο δεύτερο άρχισα να μπερδεύομαι λίγο. Μετά το τέλος της ανάγνωσης του τρίτου τεύχος, είμαι αναγκασμένος να ομολογήσω πως "έχω χάσει τη μπάλα"! Μου είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να παρακολουθήσω την εξέλιξη της πλοκής και το χειρότερο είναι πως δεν ξέρω αν φταίει η πληθώρα πληροφοριών ή η έλλειψη αυτών! Το σχέδιο του Hine παραμένει ενδιαφέρον, αλλά φοβάμαι πως ενδέχεται να συνεισφέρει και αυτό στη γενικότερη σύγχυση που μου προκαλεί το comic. Maybe it's just me, αλλά υποψιάζομαι πως το όλο πράγμα είναι απλά "exercise in futility". (5.0)
Δημήτρης Σακαρίδης

Death Of A Goblin part 1 - guess who's back! Η Kitty Pryde αποκτά καινούρια στολή και απ' ότι φαίνεται, το εφηβικό ερωτικό τρίγωνο μεταξύ αυτής, του Peter και της Mary Jane, μάλλον θα αποκτήσει άλλη μια... γωνία, και θα μετατραπεί σε τετράγωνο. Κατά τα άλλα, κλασικό πρώτο τεύχος storyline α-λα Bendis: set-up, χωρίς ιδιαίτερες εξελίξεις. A, και ο Stuart Immonen, ξεκινά επισήμως το run του στον τίτλο. Ομολογώ ότι μου είναι λίγο δύσκολο να δεχτώ τον νιούφη, ειδικά αφού δεν διαθέτει την ικανότητα να κάνει λάστιχο τα πρόσωπα των χαρακτήρων, όπως ο προκάτοχος του, MarkBagley. (6.5)
Γιώργος Χατζηκωστής

Η Vampirella έπεσε στην παγίδα της Blood Red Queen και "ξερίζωσε" τις ψυχές 10 "ενόχων", με αποτέλεσμα τώρα να απελευθερώσει άθελα της τον Chaos και ενδεχομένως να καταδικάσει τον αγαπημένο της, Adam Van Helsing σε "eternal hell". Ο JoshuaHaleFialkov αποδεικνύει πως είναι ένας πολύ καλός συγγραφέας και μπορεί να πάρει ακόμη και αυτό το επιπέδου b-movie plot και να το παρουσιάσει με τρόπο που να κινεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Υπέροχη δουλειά στο σκίτσο από τον StephenSegovia, που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε πρώιμο JaeLee και TravisCharest εποχής WILDC.A.T.S. Can't wait for the conclusion, next issue! (8.0)
Δημήτρης Σακαρίδης

Αν σας αρέσουν τα character-driven stories και δεν διαβάζετε το WALKING DEAD επειδή αντιπαθείτε τα zombies, κακώς πράττετε! Η "απειλή" του plot θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε - από μεταλλαγμένα ζαρζαβατικά, μέχρι οργισμένους εφοριακούς. Οι διάλογοι έχουν το πάνω χέρι, για ακόμη μια φορά, από κάτω όμως κάτι φαίνεται να βράζει, ενώ το φινάλε του τεύχους, με την συγκεκριμένη πράξη ενός των παλαιότερων μελών του cast, προκαλεί σοκ. Ο Kirkman, σε πρόσφατη συνέντευξη, άφησε να εννοηθεί ότι σε λίγο "the shit will hit the fan - big time". Αναμένω με αγωνιά. (8.0)
Γιώργος Χατζηκωστής