Writer/Artist: Yoshihiko Ochi

Translation: Alethea & Athena Nibley

Editor: Katherine Schilling

TokyoPop

Το manga αυτό αποτελεί μια διπλή έκπληξη για μένα. Πρώτον, είναι μια αξιόλογη έκδοση της TokyoPop (πράγμα αναληθές για τις περισσότερες νέες εκδόσεις της, εδώ και σχεδόν δύο χρόνια). Δεύτερον, την υπογράφει ο Yoshihiko Ochi, του οποίου δουλειά έχω να δω από τότε που έκανε το (ομολογουμένως, όχι συγκλονιστικό) σχέδιο για το RECORD OF THE LODOSS WAR: THE GREY WITCH, του Ryo Mizuno. Το σχέδιο έχει βελτιωθεί και ναι, οι χαρακτήρες επιτέλους έχουν νορμάλ πέλματα.

Δυστυχώς, παρά την εκτενή έρευνα μου (μέχρι στο ιαπωνικό site έφτασα!), δεν μπόρεσα να καταλάβω ακριβώς τι μέρος λόγου είναι το συγκεκριμένο manga, σε σχέση με το ομώνυμο ιαπωνικό video game franchise για Playstation. Το σίγουρο είναι ότι οι τοποθεσίες και οι χαρακτήρες είναι παρμένοι από το ATELIER SERIES της ιαπωνικής εταιρίας GUST, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα ATELIER IRIS (το μόνο που διατέθηκε σε αμερικανική version), ZARLBURG SERIES (ATELIER MARIE, ATELIER ELIE, etc.), GRAMNAD SERIES (ATELIER JUDY - και το ATELIER IRIS υπάγεται εδώ), ATELIER LISE και πολλά άλλα (see here). Περαιτέρω, τα γεγονότα συμβαίνουν σίγουρα μετά τα ATELIER MARIE 1-3 και το πρώτο ATELIER ELIE, καθότι, κάπου στα πρώτα τρία, η Marie συναντά και θεραπεύει την μικρή Elie, ενώ στο τέταρτο, η Elie, από θαυμασμό για τη σωτήρα της, πάει στο Zarlburg για να μαθητεύσει στο Royal Alchemy College. Σύμφωνα με το omake (tribute comic) στο τέλος του τόμου, ο δημιουργός κλήθηκε από την ίδια την εταιρία να μεταφέρει σε manga τις πρώτες περιπέτειες της Marie και της Elie, οπότε, θεωρητικά, αυτό είναι το τρίτο installment στην Ιαπωνία. (Κατά πόσο η ιστορία έχει βασιστεί στο ομώνυμο παιχνίδι της σειράς, παραμένει άγνωστο).

Το manga ξεκινά καθώς η Marie επιστρέφει στο Zarlburg από τα ταξίδια και τις περιπέτειές της και η Elie τελειώνει τη βασική (τετραετή) φοίτηση στην Αλχημική Ακαδημία, με εντυπωσιακούς βαθμούς. Τα πλήρη ονόματα των πρωταγωνιστριών είναι Elfir Traum, για την Elie, ενώ της Marie είναι Marlone, χωρίς ακόμη να ξέρουμε επίθετο.

H Marie

Η μαθητεία στην Αλχημική Ακαδημία περιλαμβάνει και εκτενή πρακτική εκπαίδευση στο εργαστήριο της πόλης, το οποίο φροντίζει για τις όποιες ανάγκες των κατοίκων, μέχρι να αποφοιτήσει η εκάστοτε ένοικος. Η Elie, ενώ έχει με το παραπάνω τους βαθμούς για να προαχθεί στο Master Class, θέλει να ανοίξει δικό της εργαστήριο, ανάμεσα στους κοινούς ανθρώπους και μακριά από την ακαδημαϊκή έδρα, για να εξοικειωθεί με τις ανάγκες του πραγματικού κόσμου από μια αλχημίστρια. Η Marie, επιστρέφοντας ξαφνικά από τα ταξίδια της, πλέον γύρω στα 30, είναι η κλασσική καταφερτζού, πλην όμως, δίχως σχέδιο και προγραμματισμό, ηρωίδα. Κατά τύχη, πέφτει πάνω στην Elie, καθώς μετακομίζει, μαζί με την παλιά της καθηγήτρια, Ingrid. Με αυτό το απλό τέχνασμα, οι χαρακτήρες (επανα)συστήνονται μεταξύ τους, αλλά και σε μας, ώστε να υπάρχει αρκετό υπόβαθρο για την εξέλιξη της ιστορίας. Πέραν αυτού, η καθηγήτρια και το αλκοόλ αρχίζουν να συνθέτουν το συνδετικό ιστό της ιστορίας: αμφότερες οι κοπέλες είναι "κρασονταμιτζάνες", η μία θέλει να εφαρμόσει την αλχημεία στον πραγματικό κόσμο, η άλλη δεν έχει πού να μείνει, ούτε και άμεσα σχέδια. Ασχέτως από το ότι είναι λίγο αερόμυαλη και γκαφατζού, η Marie είναι πεπειραμένη adventurer και στην πραγματικότητα, από όσα υπαινίσσονται, σπουδαία αλχημίστρια, της οποίας η εμπειρία από τον έξω κόσμο θα ήταν ανεκτίμητη για την Ακαδημία. Η Ingrid κάνει νύξεις, μέσα σε ένα καταιγισμό θαψίματος και σφηνών, ότι η Marie θα έπρεπε να διδάξει. Ωστόσο, η περιπετειώδης ηρωίδα μας δεν είναι ακόμη έτοιμη για τέτοια, και ήδη, με μεγάλη αντίσταση, δέχεται να ανοίξει το εργαστήριο συνεταιρικά με την Elie. Έτσι, ξεκινάει η φιλία και οι κοινές περιπέτειες των δύο γυναικών.

Την ίδια ώρα που γίνονται αυτοί οι διακανονισμοί, τα ξωτικά του δάσους υποδέχονται πίσω κάποια μέλη τους, τα οποία ήταν βοηθοί της Elie. Από τις αφηγήσεις, δύο νεαρά δίδυμα, τα "Wonder Twins", Prusha και Passek, ενθουσιάζονται και παρακαλούν τον γηραιό του χωριού να τους επιτραπεί να μελετήσουν αλχημεία στο Zarlburg. Έτσι, ξεκινάει το ταξίδι που θα μπλέξει τις αλχημίστριες με δύο ξωτικά πιτσιρίκια και further wackiness.

Από ότι έχετε καταλάβει, το manga είναι κλασσικό fantasy, αλλά (σε πρώτη τουλάχιστον φάση) lighthearted. Σε όλες τις ιστορίες επικής φαντασίας, έχεις τέρατα, δαίμονες, δράκους, επικείμενες καταστροφές και ήρωες ενάντια σε -σχεδόν- αήττητους εχθρούς. Το manga, από την εισαγωγή του και μόνο, θέτει τις βάσεις του μύθου:

"In a world where light and darkness, magic and the sword are jumbled together, where monsters and fairies really DO exist, there'll be daring swordfights and battles with monsters galore! Here begins the glorious tale of great heroes!! - or so you'd think. Contrary to what you might think, almost all the people around here actually lead common, ordinary, everyday lives."

Θα μου πείτε (όπως ήδη έκανε ο αγαπητός editor), "τι βρίσκεις, ρε συ, σε μια τέτοια ιστορία"; Δύο πράγματα. Πρώτον, το ρεαλισμό ότι δεν γίνεται, έστω ένας φανταστικός, manga κόσμος να είναι συνεχώς στο χείλος της καταστροφής, ή τουλάχιστον η ιστορία να ξεκινάει ΠΑΝΤΑ από εκεί. Δεύτερον, διαβάζω και βλέπω πάρα πολύ epic fantasy, σε κάθε μορφή του, με αποτέλεσμα, σιγά-σιγά, να χάνεται η βάση αυτών των ιστοριών: το παραμυθιακό στοιχείο. Το manga αυτό βρίθει από αυτή την αύρα και θυμίζει το στυλ του ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ (του Tony Wolf, Εκδόσεις Στρατίκη, για όσους θυμούνται), with a manga twist. Εκτός αυτού, για μια φορά, η μαγεία αντιμετωπίζεται και υπό το πρίσμα της επιστήμης και της καθημερινότητας και εάν είστε "long timers" (2nd Edition AD&D), αυτό είναι κάτι που μπορείτε να εκτιμήσετε.

Τελικά, it's a million laughs and very relaxing. Α, και για μια φορά, τα ξωτικά δε σου σπάνε τ' αρχίδια. Α, και... - καλά σταματάω!