Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


23-11-07
PERSEPOLIS

του Γιώργου Χατζηκωστή

Directors: Vincent Paronnaud & Marjane Satrapi

Writers: Vincent Paronnaud & Marjane Satrapi

Voice Actors: Chiara Mastroianni, Catherine Deneuve, Danielle Darrieux, Simon Abkarian, Gabrielle Lopes Benites, Gabrielle Lopes

Sony Pictures Classics


Δεν χρειάζεστε εμένα για να σας πω ότι η κινηματογραφική μεταφορά του PERSEPOLIS της Marjane Satrapi, αποτελεί κάτι το ξεχωριστό. Αρκεί μόνο το είδος που υπηρετεί (βιογραφία), ο τρόπος που γυρίστηκε (animation, αντί για live action), καθώς και η ενεργή εμπλοκή της ιδίας της δημιουργού σε ρόλους σεναριογράφου και σκηνοθέτη, για να το κάνουν να ξεχωρίσει αυτομάτως από οποιαδήποτε πολυδάπανη παραγωγή ενός studio, βασισμένη στον τάδε ή τον δείνα superhero.

Έχοντας αυτές τις σκέψεις στο μυαλό, εισήλθα στην μοναδική Αθηναϊκή αίθουσα, που επέλεξε να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτό το έργο, κόντρα στο πνεύμα των ημερών που επιμένει (ακόμα) στην πανηγυρική υποδοχή μιας εγχώριας παραγωγής. (Editor's Note: Τουλάχιστον αυτό ίσχυε την περασμένη βδομάδα, όταν γράφτηκε το παρόν review. Ευτυχώς, τα πράγματα βελτιώθηκαν.) Το καλό είναι πως η συγκεκριμένη αίθουσα κατατάσσεται ανάμεσα στις top-5 αγαπημένες μου και σκοπίμως δεν την αναφέρω ονομαστικά, μη θέλοντας να δώσω τροφή σε σχόλια περί μαύρης διαφήμισης.

Τώρα, αν δε γνωρίζετε το comic της Ιρανής δημιουργού, εμείς στα headquarters του Comicdom.gr, βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σας πληροφορήσουμε για αυτό. Το διαβάσατε το άρθρο; Ωραία...

Στο ζουμί τώρα. Καταρχήν, η ταινία δανείζεται την αισθητική του comic, δηλαδή το animation είναι απλό, ενώ το χρώμα απουσιάζει (σχεδόν) παντελώς. Οπότε, ναι, αν αποφασίσετε να το παρακολουθήσετε, να είστε προετοιμασμένοι πως επί 90 λεπτά (και κάτι ψιλά), θα βλέπετε μια ασπρόμαυρη ταινία κινουμένων σχεδίων, με θέμα το δρόμο προς την ενηλικίωση μιας κοπέλας από το Ιράν. Αυτό, εκ πρώτης όψεως, μου φαινόταν κουραστικό (έως και βασανιστικό), αλλά ευτυχώς, αυτός ο φόβος μου αποδείχθηκε αβάσιμος. Η συγκεκριμένη αισθητική επιλογή βοηθά στην παρουσίαση ορισμένων σκληρών εικόνων, χωρίς όμως να εκβιάζει τα συναισθήματα του θεατή (that's me). Επίσης, δεν αποτελεί μια πιστή μεταφορά, καθώς αρκετά κομμάτια του comic έχουν αφαιρεθεί, χωρίς όμως να υπάρχει πλήρης απουσία αυτούσιων σκηνών.

Αν ο υποψήφιος θεατής επιλέξει αυτό το έργο, προκειμένου να ενημερωθεί καλύτερα για τις κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις του αυστηρού τρόπου ζωής που επιβάλει η κυβέρνηση του Ιράν, με άλλοθι την θρησκεία, μάλλον ατύχησε. Στην καλύτερη περίπτωση, θα λάβει την "reader's digest" εκδοχή των γεγονότων, που ταλαιπώρησαν επί δεκαετίες έναν λαό. Αν δηλαδή το ζητούμενο σας είναι η δημοσιογραφία, δεν είστε στο σωστό μέρος. (Η ταινία είναι βασισμένη σε comic της Marjane Satrapi, όχι του Joe Sacco!) Το ενδιαφέρον του έργου επικεντρώνεται στη ζωή της πρωταγωνίστριας και τα βιώματα της, σε ένα περιβάλλον που προσπαθεί να περιορίσει, με κάθε τρόπο, την ελευθερία και την προσωπική έκφραση. Καταφεύγει, λοιπόν, σε μια ρηχότητα, που εκφράζεται και με έναν άλλο τρόπο. Το καθεστώς είναι απόλυτο και κανένας από τους εκπροσώπους του δεν παρουσιάζεται ως "κανονικός" (ή πόσο μάλλον "ολοκληρωμένος") χαρακτήρας. Όλοι είναι ίδιοι στην εμφάνιση (με πλούσια γενειάδα, και πανομοιότυπα χαρακτηριστικά), μέρη της απανταχού παρούσας κρατικής μηχανής. Καταλαβαίνω ότι, με αυτό τον τρόπο, περνάει πιο εύκολα το νόημα της απολυταρχικής μορφής εξουσίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να θεωρήσω ως χαρακτήρες αυτές τις μορφές, αφού δεν παρουσιάζονται ως τέτοιοι. Απρόσωπες φιγούρες, που δρουν με αδιευκρίνιστα κίνητρα και που απλά υπάρχουν για να υπενθυμίζουν ότι ο Σάχης και οι δικοί του είναι οι "bad guys".

Μετά από αυτή τη "δαιμονοποίηση", φυσικό θα ήταν να υπάρχει, ως αντίβαρο, η αντίστοιχη "αγιοποίηση" του χαρακτήρα της Satrapi. Ευτυχώς, αυτή η εύκολη παγίδα αποφεύγεται και ο χαρακτήρας της είναι ολοκληρωμένος, με τα ελαττώματα και τα λάθη του, που επηρεάζουν τόσο την δική της ζωή, όσο και των άλλων. Επειδή, όμως, το έργο έχει αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, αναπόφευκτα, η ιστορία της ζωής που εξιστορείται, τίθεται και αυτή υπό ένα κριτικό βλέμμα. H Satrapi ήταν -κακά τα ψέματα- τυχερή μέσα στην ατυχία της. Ήταν ένα αντιδραστικό κορίτσι, με επαναστατικό χαρακτήρα, το οποίο αν παρέμενε στον τόπο καταγωγής της, πιθανότατα θα είχε φυλακιστεί (ή και ακόμα χειρότερα). Χάρη όμως στην οικονομική άνεση των ευκατάστατων γονιών της, φυγαδεύεται στο εξωτερικό, προκειμένου να ζήσει μια καλύτερη ζωή. Ή, με πιο απλά λόγια, ένα πλουσιοκόριτσο που την γλύτωσε φτηνά, ενώ άλλα (θα) υπέφεραν!

Παραβλέποντας αυτή τη λεπτομέρεια (που για κάποιους, ενδεχομένως, ίσως να είναι και η ουσία), η αντικειμενική απεικόνιση του δυτικού τρόπου ζωής, τιμά τις ειλικρινές προθέσεις των συντελεστών. Η Satrapi μπορεί να πήγε στην Βιέννη στα πρώτα χρόνια της εφηβείας της, εκεί όμως δεν την περίμενε μια εύκολη ζωή. Αντιθέτως, οι δυσκολίες που συνάντησε ήταν ακόμη περισσότερες. Η αποφυγή παντός είδους "εξύμνησης" της Δύσης εις βάρος της Ανατολής, λειτουργεί αποτελεσματικότατα, με την αναζήτηση της πολυπόθητης ελευθερίας να συνεχίζεται ακόμη και μετά τη φυγή της Marjane από το Ιράν.

Παρά τη "βαριά" θεματολογία του, το PERSEPOLIS δε στερείται της αίσθησης του χιούμορ. Αντιθέτως, αυτό υπάρχει διάσπαρτο, με αποκορύφωμα την γελοιότητα του τρόπου αντιμετώπισης των θεμάτων Τέχνης από το κράτος. Που αλλού, πέρα από την Τεχεράνη, τα μοντέλα στις σχολές ζωγραφικής είναι καλυμμένα με μπούρκα, από την κορυφή έως τα νύχια, ενώ οι άμοιροι μαθητές προσπαθούν να μάθουν την ανατομία του ανθρώπινου σώματος; Ή ο μόνος τρόπος να προμηθευτεί ένας μουσικόφιλος μια κασέτα του Julio Iglesias ή των Pink Floyd, είναι το νταλαβέρι με μαυραγορίτες;

Από πλευράς δευτερευόντων χαρακτήρων, ο πιο απολαυστικός είναι αναμφίβολα αυτός της γιαγιάς. Μια γυναίκα, που παρά την προχωρημένη ηλικία της, είναι αρκετά προοδευτική, με "προχωρημένες" απόψεις. Επιπλέον, βρίζει σαν λιμενεργάτης, γεγονός που την κάνει ακόμη πιο αγαπητή και "ανθρώπινη"! Κάπου αμφιβάλω για το αν μπορεί ένας άνθρωπος της ηλικίας της να σκέφτεται με αυτό τον τρόπο, όμως ο κάθε άλλο παρά γραφικός τρόπος που παρουσιάστηκε, με κέρδισε στο τέλος.

Ένα στοιχείο του PERSEPOLIS που με δυσκόλεψε κατά την παρακολούθηση του, ήταν αυτό της ροής του. Κάποιες σκηνές διαδέχονται η μια την άλλη σπασμωδικά, χωρίς κάποιο δέσιμο μεταξύ τους, ενώ το τέλος ήρθε κάπως απότομα και μέχρι να το συνειδητοποιήσω, είχαν πέσει οι τίτλοι τέλους και τα φώτα της αίθουσας είχαν ανάψει. Όπως και να 'χει, σου αφήνει κακή αίσθηση μια ταινία που τελειώνει, χωρίς να καταλάβεις πότε έγινε αυτό...

Μπορώ να πω ότι πέρασα ευχάριστα την ώρα μου, με το, βραβευμένο στις Κάννες, PERSEPOLIS. Θα προτιμούσα να εμβάθυνε περισσότερο στην κοινωνική και πολιτική ζωή του Ιραν, αλλά παρ' όλα αυτά, η δυναμική της ιστορίας του παραμένει ισχυρή. Σίγουρα, όμως, θα μπορούσε να ήταν ισχυρότερη.






Grade





Average Grade


reviews archive | email the author | author's profile
back to top




|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi