Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


14-01-08
AMAZING SPIDER-MAN #545

του Γιώργου Χατζηκωστή

Writers: J. Michael Straczynski & Joe Quesada

Penciller: Joe Quesada

Inker: Danny Miki

Colorists: Richard Isanova & Dean White

Letterer: Chris Eliopoulos

Editor: Axel Alonso

Marvel Comics


Αναρωτιέμαι αν αυτό το review έχει κάποια χρησιμότητα. Αν, δηλαδή, εξυπηρετεί τον αντικειμενικό του στόχο: την καλύτερη δυνατή ενημέρωση σας και την κατάθεση της προσωπικής μου απόψεως.

Δεν είναι θέμα δικής μου ανασφάλειας, απλά το τέταρτο και τελευταίο μέρος του storyline "One More Day", είναι με διαφορά το πιο πολυσυζητημένο comic της Marvel τα τελευταία χρόνια. Περισσότερο από το CIVIL WAR #2, περισσότερο και από το CAPTAIN AMERICA #25, είναι το comic που πραγματικά "broke the internet in half", αν και δεν απέσπασε τις ίδιες αντιδράσεις, όπως τα δυο προαναφερθέντα "ξαδερφάκια" του, από τον "mainstream" τύπο, online και μη.

Κάθε πιθανή άποψη έχει ήδη καταγραφεί. Τα fanboys είναι εξοργισμένα, κάποιοι άλλοι κρατάνε αδιάφορη στάση, ενώ υπάρχει και μια μειοψηφία, που δηλώνει ικανοποιημένη με το τελικό αποτέλεσμα του storyline, διαφωνεί όμως με την διαδρομή που επιλέχθηκε, ώστε να φτάσει αυτό εκεί. Όποιος είχε το βήμα να προβάλει την άποψη του, είτε αυτό λέγεται website, blog ή forum, το έπραξε ελεύθερα.

Και έρχομαι εγώ και αναρωτιέμαι, από την στιγμή που το συγκεκριμένο τεύχος έχει κυκλοφορήσει στην Αμερική εδώ και δυο εβδομάδες, δίνοντας το έναυσμα για ένα καταιγισμό πληροφοριών και σχολίων, τί αξία έχει πραγματικά αυτό το review; Η αυτοσυγκράτηση που απαιτείται για να αποφύγει κάποιος τα spoilers, που καραδοκούν ανεξέλεγκτα, είναι τεράστια. Σε καθημερινή βάση, στο section των News του Comicdom.gr, όλο και κάποιο link θα σας προσφέρουμε, με μια σχετική είδηση, κυρίως με συνεντεύξεις των εμπλεκόμενων μελών. Επίσης, οι πιο "ενημερωμένοι" αναγνώστες εδώ στην Ελλάδα, έχουν διαβάσει την ιστορία από... πέρυσι, με την βοήθεια των peer to peer προγραμμάτων και των ακούραστων προμηθευτών των εύκολα διαδεδομένων scanned comics.

Αν και ο κίνδυνος είναι σχεδόν ανύπαρκτος (εκτός και αν δεν έχετε την παραμικρή επαφή με το internet, οπότε είναι και μάλλον απίθανο να διαβάζετε αυτές τις γραμμές), οφείλω να σας πληροφορήσω, ότι αν δεν έχετε διαβάσει το AMAZING SPIDER-MAN #545 (και προτίθεστε να το κάνετε), τότε καλύτερα να σπεύσετε πρώτα, και μετά επισκεφθείτε ξανά αυτό το review. (Ο μεγαλύτερος πρόλογος που έχω γράψει μέχρι στιγμής, έλαβε τέλος. Τα συγχαρητήρια μου, σε όσους συνεχίζουν να διαβάζουν...)

O Peter Parker έκανε την εξής συμφωνία με τον Mephisto: θυσίασε το γάμο του με την Mary Jane, προκειμένου να σώσει την ζωή της Aunt May, η οποία χαροπαλεύει μετά την σφαίρα που δέχθηκε. Το γεγονός αυτό διαγράφηκε από την πραγματικότητα και η May είναι πλέον ζωντανή και υγιής (όσο μπορεί να είναι μια γυναίκα της ηλικίας της). Και εδώ είναι που αρχίζουν τα προβλήματα μου...

O Peter Parker, a.k.a. Spider-Man, ένας επιφανής ήρωας, έκανε μια συμφωνία με την προσωποποίηση του Κακού (μιλώντας πάντα για το... πανθεϊστικό σύμπαν της Marvel), για να σώσει την ζωή ενός αγαπημένου του προσώπου, δίνοντας ως αντίτιμο τον γάμο του. Προσπαθώ να το χωνέψω. Μου είναι αδύνατον. Μια συμφωνία α λα Faust, ακόμη και με πιο ευγενή κίνητρα, παραμένει μια συμφωνία με τον Διάβολο! Pure and simple! (Or not so much, as far as Marvel is concerned). Οι ήρωες, ως ηθικά άτομα (τουλάχιστον αν μιλάμε για τους "αρχετυπικούς", "πασίγνωστους", "χρησιμοποιούνται για να πουλάνε σχολικές τσάντες" ήρωες), δεν πρέπει να υπερβαίνουν κάποια όρια, ανεξαρτήτως οφέλους. Ο Spider-Man, από εδώ και στο εξής, θα κουβαλάει αυτό το στίγμα, στα μάτια των χιλιάδων αναγνωστών του, που ακολουθούν πιστά τις περιπέτειες του πιστά, εδώ και χρόνια. Και αυτό το στίγμα, δεν ξεπλένει με τίποτα...

Γιατί, όμως, ο Mephisto να θέλει τον γάμο τους; "A love like yours comes about but once in a millennia..." σύμφωνα με τα λόγια του - αγνή αγάπη, χωρίς όρους και, το κυριότερο, "made holy in the eyes of he who I hate most". Όλα αυτά, μόνο και μόνο για να την πει στον Big Guy, ή μήπως για να βυθίσει το μαχαίρι ακόμη πιο βαθειά στην καρδιά των αναγνωστών; Your choice...

Για αφηγηματικούς λόγους, το ζεύγος Peter και MJ, δεν πήρε αυτή την απόφαση αβίαστα. Η Mary Jane, ως φωνή της λογικής, είπε πολύ σωστά "η May είναι γριά, εμείς νέοι, μάλλον ήρθε ο καιρός της, ας προχωρήσουμε με την ζωή μας" (not her exact words, mind you). Ο πυροβολισμός της May, όμως, ήταν αποτέλεσμα της δημόσιας αποκαλύψεως της ταυτότητας του Peter, οπότε -όπως είναι λογικό- οι τύψεις δεν τον αφήνουν να ησυχάσει. Αφού υποτίθεται ότι ο Peter είναι ευτυχισμένος με την Mary Jane, έχοντας μια σχέση με "γερές βάσεις", γιατί να στερήσει αυτή την ευτυχία από τον εαυτό του, αποκλειστικά και μόνο για να καθησυχάσει την συνείδηση του; Η αγάπη τους είναι μεν μοναδική, αλλά εύκολα ανταλλάξιμη; Ή μήπως δε σημαίνει και τόσα πολλά για αυτόν η άποψη της συζύγου του; Τελικά, η σύζυγος, πολύ βολικά, άλλαξε άποψη ταχύτατα και έδωσε με τον τρόπο της το OK, πρώτου ο Peter πει το τελικό "do it" (συμπέρασμα: τα πρώην supermodels/actresses είναι ασταθή άτομα). Τρομακτική ασυνέπεια των χαρακτήρων, σε διάστημα λίγων μόνο σελίδων. Πόσο εύκολο είναι όταν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...

Το άλλο πως σας φαίνεται; Στο προηγούμενο μέρος του storyline (SENSATIONAL SPIDER-MAN #41), ο Peter συναντά ένα κοριτσάκι (που αφήνεται να εννοηθεί ότι ξέρει πολλά περισσότερα από όσα ίσως θα έπρεπε), λίγο πριν γνωρίσει εναλλακτικές εκδοχές του εαυτού του, πάντα σύμφωνα με τον Mephisto. Το κοριτσάκι αυτό, κοκκινομάλλικο με πράσινα μάτια, ήταν φτυστή η Mary Jane - ποιανού να είναι άραγε το παιδί (έλα μου ντε); Οπότε, προς τι η έκπληξη του ζεύγους, όταν ο Mephisto τους ανακοίνωσε ότι τώρα που έλαβαν αυτή την απόφαση, το κοριτσάκι αυτό -η κόρη τους, δηλαδή- δεν θα γεννηθεί ποτέ; Εκτός και αν ο Peter, με την πάροδο των χρόνων, από παιδί-ιδιοφυία που ήταν, εξελίχθηκε σε έναν αφελή και ανόητο ενήλικα, με σοβαρά προβλήματα κατανόησης. Ακόμη μια παραβίαση του characterization, προς όφελος του "τελικού στόχου".

Κάπου εκεί είναι που η αυλαία του σκότους που κυριαρχούσε, καθ' όλη τη διάρκεια του τεύχους, πέφτει, ως μια τελευταία απόπειρα εκβιασμού συναισθημάτων, για αυτό που "χάνεται". Εξάλλου, πιστεύω ότι αυτός ήταν και ο στόχος του Quesada, με τον φωτορεαλισμό, τα επαναλαμβανόμενα panels και το όλο μελοδραματικό ύφος, που κυριαρχούσαν στο πρώτο μισό του τεύχους. Δυστυχώς, όμως, τα συναισθήματα που προβάλει ο Quesada δεν είναι τα δικά του. Αντιθέτως, ο ίδιος χαίρεται που ο στόχος του επιτεύχθηκε πλέον - Peter and MJ are no longer together...

Η συνέχεια μας βρίσκει στο ξημέρωμα μιας "Ολοκαίνουριας Μέρας", με πολύ πιο φωτεινή διάθεση. Ο Peter ξυπνά μόνος του, κατεβαίνει κάτω και μια φωνή τον ενημερώνει ότι έχει πάει απόγευμα, αποκαλώντας τον με το κλασσικό παρατσούκλι "tiger". Αν νομίζετε ότι είναι η Mary Jane, χάσατε! Στην πραγματικότητα, η φωνή ανήκει στην Aunt May, που ως πρόθυμη μαγείρισσα, ετοιμάζει το γεύμα του κανακάρη ανιψιού της. Τα καράβια του hard-luck hero μας, έχουν πέσει για ακόμη μια φορά έξω, οπότε αναγκάστηκε να επιστρέψει στην στοργική θαλπωρή της θείτσας του. O Peter, όμως, δεν μπορεί να περιμένει. Πρέπει να φύγει επειγόντως καθώς ένα surprise party τον περιμένει!

Φτάνοντας εκεί, εντοπίζει και χαιρετά, ανάμεσα στου υπολοίπους καλεσμένους, τον Flash Thompson. Σύντομα, όμως, καταφθάνει το τιμώμενο πρόσωπο, που δεν είναι άλλο, από τον -μέχρι πρόσφατα... πολύ νεκρό- Harry Osborne. Η Mary Jane είναι ανάμεσα στους καλεσμένους, αλλά αποχωρεί διακριτικά, όταν ο Peter συνομιλεί με μια διοπτροφόρα ξανθιά (δραματουργικά, λέγεται και "potential love interest"), φίλη της άλλης, πολύ πιο εντυπωσιακής ξανθιάς, που συνοδεύει τον Harry. Κάπου εδώ, τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους, αναφωνώντας "Brand New Day". The end... for the time being.

Ένοιωθα αμήχανα, ενώ διάβαζα αυτές τις τελευταίες σελίδες (όπως και τις πρώτες σελίδες του επόμενου τεύχους, που μπορείτε να βρείτε στο myspace). Να παινευτώ ότι το είχα προβλέψει πριν από πέντε μήνες; Άσκοπο, καθώς τα σημάδια ήταν όλα εκεί, για όποιον ήθελε να τα δει. Το γεγονός, όμως, ότι όλα αυτά αποτελούν τεράστια βήματα προς τα πίσω, είναι αδιαμφισβήτητο. Ιδέες που είχαν δοκιμαστεί πριν από 30 και 40 χρόνια, έρχονται στο προσκήνιο και πάλι. Silver age stuff, with modern sensibilities. Ξέρετε, όμως, κάτι; Οι αυθεντικές ιστορίες ήταν καλύτερες!

Αυτόν τον τρόπο παρουσίασης του Spidey, θεώρησε ως τον καλύτερο δυνατό για τον 21ο Αιώνα, ο κύριος Quesada; Το αναμάσημα; Η εξέλιξη σταματάει, επειδή αυτός πιστεύει ότι ένας παντρεμένος Peter Parker, μοιάζει πιο μεγάλος; Σας υπενθυμίζω ότι το ρολόι δεν γύρισε πίσω. Στoν Peter (υποτίθεται ότι) του έχουν πράγματι συμβεί όλα όσα έχουν τυπωθεί σε χιλιάδες σελίδες τα τελευταία 20 χρόνια. Ο γάμος του, όμως, δεν έγινε ποτέ, για κάποιο άγνωστο λόγο. Με λίγα λόγια, έχει την ίδια ηλικία (λίγο πριν ή λίγο μετά τα 30, αν δεν κάνω λάθος;), αλλά προφανώς η προσωπικότητα του σταμάτησε να εξελίσσεται λίγο μετά την εφηβεία του! Είναι ακόμη αδέκαρος, συγκατοικεί με τη θεία του, παραμένει ανεύθυνος, πιθανότατα μπακούρης, με το ίδιο τσουλούφι να κρέμεται όπως κάποτε - με λίγα λόγια, ένας loser! Όχι αξιαγάπητος, αλλά αντιπαθητικός! Ο Peter ήταν ο "original hard-luck hero" και ο τρόπος που το χειρίστηκε ο Stan Lee και όσοι τον ακολούθησαν τα αμέσως επόμενα χρόνια, του έδωσαν την γοητεία του. Το άλλοθι τους ήταν πως ο Peter ήταν μικρός, ανώριμος and he didn't know any better. Τα χρόνια, όμως, έχουν πια περάσει, και δεν είναι δυνατόν οι νέοι αναγνώστες να δεχθούν αυτόν τον Peter Parker; Και οι άλλοι; Αυτοί που γνώρισαν τον Spidey παντρεμένο, μεγαλώνοντας με αυτόν, πόσο αποξενωμένοι μπορεί να νιώθουν σήμερα;

Ο Quesada, που εδώ και χρόνια δήλωνε ότι ο γάμος του Spider-Man δεν του καθόταν καλά, βρήκε το πάτημα που χρειαζόταν, για να περάσει το δικό του. (Editor's Note: Το αστείο είναι πως ο Quesada δεν βρήκε καν το "πάτημα" γιατί δεν υπήρχε "πάτημα"! Μόνος του δημιούργησε το "πάτημα" ο αξιαγάπητος Editor-In-Chief.) Άρπαξε την ευκαιρία και έβαλε τον Mephisto να τα αλλάξει όλα. Πως το κατάφερε αυτό ο διαβολάκος; It's magic! Δεν χρειάζονται άλλες εξηγήσεις! Ο Straczynski πάει να βγάλει την ουρά του έξω, αλλά προσωπικά δε με πείθει. Ήσουν και εσύ εκεί πέρα, κύριος, και αν δε σου άρεσε, ας σηκωνόσουν να έφευγες! Εσύ γέμισες το μύθο του (παραδοσιακά street-level) Spider-Man, με άσχετα μυστικιστικά στοιχεία, οπότε είσαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα έπρεπε να συγχύζεται, όταν το αφεντικό σου λέει "it's magic, we don't have to explain it.". Επιχειρηματολογία τρίχρονου, δεν λέω, αλλά τα ήθελες και τα έπαθες, mister JMS. Bite the bullet, now. (Editor's Note: Επίσης, αν πιστεύεις πως υπήρξαν παρεμβάσεις στη δουλειά σου, και θεωρείς πως θα έπρεπε να βγάλεις το όνομα σου από τα credits, you just do it! Δεν αφήνεις να σε "μεταπείσουν" και έρχεσαι μετά -after the fact και ενώ το internet έχει βουίξει από fans που κατακρίνουν το comic- να πεις πως "εγώ ήθελα να αφαιρεθεί το όνομα μου από αυτό το εξάμβλωμα, αλλά μου άλλαξαν γνώμη για το καλό του κόμματος". By the way, τι σόι comic είναι αυτό που τσακώνονται οι συντελεστές του για το ποιος φταίει λιγότερο; Just asking...)

Το όλο σκηνικό One More Day/Brand New Day μπάζει από παντού. Αφήνει πολλά κενά, καταφεύγοντας σε εύκολες λύσεις και προκαλεί τεράστια σύγχυση στους fans, που αναρωτιούνται πόσα από αυτά που ήξεραν, εξακολουθούν να ισχύουν. Αυτό που μένει για τα creative teams που θα ακολουθήσουν, είναι να μαζέψουν (τα αμάζευτα, ίσως;) όλα τα πιθανά plotlines που μόλις ανοιχτήκαν. Το αν θα τα καταφέρουν και αν οι λύσεις που θα προσφέρουν, γίνουν αποδεκτές, είναι θέμα για μια μελλοντική συζήτηση.

Ομολογώ ότι ούτε και εγώ είμαι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του Spider-Husband, αλλά ο τρόπος που οι "Quesada & Company" επέλεξαν να το αναιρέσουν, είναι απλά προσβλητικός για τη νοημοσύνη και τα αισθήματα που τρέφουν πολλοί αναγνώστες για αυτούς τους χαρακτήρες. Δεν πιστεύω, όμως, ότι υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος για τη σύγχυση που επικρατεί. Κανένας δεν μένει Editor-In-Chief για πάντα στη Marvel. Η θέση αυτή μπορεί να μην έχει "καρφιά", όπως στα 70's, αλλά δεν εγγυάται και την απόλυτη σταθερότητα. Σε ποιας χρονιάς San Diego Con θα ανακοινώσουν ότι θα What If-άρουν όλα αυτά από το continuity; Μήπως να βάζαμε στοιχήματα τώρα; (Editor's Note: Για την ακρίβεια, δεν είναι καν απαραίτητο να αλλάξει ο Editor-In-Chief για να ανατραπεί το status quo - ο συγκεκριμένος ειδικά έχει αποδείξει πως αλλάζει θέσεις συχνότερα απ' ότι αλλάζει πουκάμισα. Unmasked Spider-Man will be with us for a long time, indeed...)

Μέχρι εκείνη την ημέρα, πάντως, το καπρίτσιο του Quesada πέρασε. Αλλά επειδή εδώ έχουμε να κάνουμε με superhero comics, όπου τα πάντα είναι ρευστά, καλό είναι να μην ξεχνάμε πως, στην τελική, ο Peter έκανε συμφωνία με τον Διάβολο, ο οποίος δεν κρατάει πάντα τις υποσχέσεις του και δεν αποκλείεται να έχει κάτι άλλο στο μυαλό του. Οπότε, η συμβουλή μου είναι να μη συγχύζεστε, γιατί πραγματικά δεν αξίζει.

Κάπου εδώ, αυτό το review-σεντόνι έφτασε στο τέλος του. Αν αντέξατε μέχρι αυτό το σημείο, θα πρέπει να ενδιαφέρεστε πολύ για τον Spider-Man. Σας ευχαριστώ, anyway.





Grade





Average Grade


reviews archive | email the author | author's profile
back to top




|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi