Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


21-01-08
LEGION OF SUPER-HEROES #37

του Δημήτρη Σακαρίδη

Writer: Jim Shooter

Penciller: Francis Manapul

Inker: Livesay

Colorist: Nathan Eyring

Letterer: Steve Wands

Editor: Mike Marts

DC Comics


Μπορεί ο Γιώργος Χατζηκωστής να δίστασε να το φωνάξει, στο κλείσιμο του review του, αλλά εγώ, ως παλιός αναγνώστης του τίτλου, αισθάνομαι σχεδόν υποχρεωμένος να το κάνω...

Long live the Legion!

Η επιστροφή του Jim Shooter στο LEGION OF SUPER-HEROES εντάσσεται στην κατηγορία των comics που το γεγονός και μόνο της κυκλοφορίας τους, αποτελεί, από μόνο του, τεράστιο θέμα για συζήτηση και ξεπερνά σε σπουδαιότητα την -όποια- ποιότητα τους, ως Τέχνη ή entertainment. Είμαι απολύτως βέβαιος πως υπάρχουν αρκετοί εκεί έξω, που διαφωνούν με αυτή τη θεωρία, και πιστεύουν πως τίποτα δεν -μπορεί να- είναι σημαντικότερο από την καλλιτεχνική αξία ενός δημιουργήματος και ίσως, σε ένα βαθμό, να έχουν δίκιο. Σίγουρα, τις περισσότερες φορές, τα όσα εμπεριέχονται στις σελίδες ενός comic θα έπρεπε να είναι το ΜΟΝΟ που να απασχολεί αυτούς που θα -πληρώσουν να- το διαβάσουν, είτε αυτοί λέγονται κριτικοί/reviewer είτε fans/αναγνώστες. Υπάρχουν, όμως, και εξαιρέσεις και αυτές έχουν (Συνήθως; Πάντα;) να κάνουν με τον "πρότερο βίο" του δημιουργού που είναι υπεύθυνος για το comic.

Σαφώς και με ενδιαφέρει το πόσο "καλό" είναι ένα καινούργιο comic του Dan Clowes, για παράδειγμα, αλλά ειλικρινά, όταν μιλάμε για τον άνθρωπο που έχει γράψει και σχεδιάσει τέσσερα από τα κορυφαία graphic novels στην ιστορία του Μέσου, και παράλληλα, οι ρυθμοί παραγωγής που ακολουθεί είναι -to put it politely- σχετικά αργοί, τότε, συγνώμη, αλλά εγώ θα αρχίσω να πανηγυρίζω από τη στιγμή που θα ανακοινωθεί η κυκλοφορία του comic. Αν όλα πάνε καλά, θα συνεχίζω τους πανηγυρισμούς, μόλις το πάρω στα χέρια μου και αν όλα συνεχίσουν να πηγαίνουν καλά, θα τους κορυφώσω μόλις ολοκληρώσω την ανάγνωση...

Φοβάμαι, βέβαια, πως πάρα πολλοί από τους current αναγνώστες comics δεν μπορούν να κατανοήσουν τι ακριβώς σημαίνει η επιστροφή του Shooter στο LEGION. Picture this: Από τη μία, έχουμε ένα τίτλο, ο οποίος έχει ζήσει τεράστια μεγαλεία στο παρελθόν και έχει υπάρξει κάτι παραπάνω από "favorite" για το -σχετικά μικρό, πλέον, αλλά πάντα φανατικό και ιδιαίτερα "vocal"- κοινό του, που τα τελευταία χρόνια έχει βαρεθεί να διαβάζει "καλούτσικες ως πολύ καλές" ιστορίες, που όμως μοιάζουν να στερούνται αυτό το κάτι παραπάνω που θα τις απογειώσει. Από την άλλη, έχουμε ένα δημιουργό, ο οποίος υπήρξε, ενδεχομένως, ο πρώτος που προσέδωσε ψήγματα ωρίμανσης στον τίτλο, πριν από πάρα πολλά χρόνια και κατάφερε, σε δύο διαφορετικές περιόδους κατά τις οποίες δούλεψε σε αυτόν, να συνθέσει τα καλύτερα στοιχεία του κλασικού τρόπου αφήγησης της Silver Age DC, με τη νέα αισθητική που έφερε στα 60's η Marvel, όντας παράλληλα υπεύθυνος και για την ολοκλήρωση -ή και την "from scratch" δημιουργία- της "προσωπικότητας" πολλών fan favorite χαρακτήρων. Επιπλέον, με την πάροδο των χρόνων, το όνομα του δημιουργού (είτε εξαιτίας του σπουδαίου έργου που άφησε πίσω του, είτε λόγω του ότι "the past always seems better than the present - especially in comics") απέκτησε σχεδόν μυθικές διαστάσεις και υπήρξε συνώνυμο του "Μεσσία", που οι "πιστοί" πάντα ήλπιζαν πως μπορεί να επιστρέψει και να σώσει το λαό του. (OK, το τελευταίο ταιριάζει εξίσου και στον Paul Levitz...)

Simply put, φανταστείτε να επέστρεφε σήμερα ο Chris Claremont στους X-Men, έχοντας όμως εγκαταλείψει τον τίτλο λίγο μετά το "From The Ashes" ή το "Dark Phoenix Saga" και χωρίς να έχει φθαρεί συγγραφικά στα μάτια των αναγνωστών όλα αυτά τα χρόνια. Clearer now?

Δεν ξέρω αν, ρεαλιστικά, η επιστροφή του Shooter ισοδυναμεί με τον ερχομό του "Μεσσία". Προσωπικά, δεν πολυπιστεύω σε Μεσσίες, και συνήθως είμαι τρομερά επιφυλακτικός απέναντι στο κάθε μορφής hype. (Saves you from severe cases of disappointment.) Επιπλέον, είμαι από αυτούς (τους λίγους;) που τους άρεσε το τρέχον run του LEGION OF SUPER-HEROES. Δεν τρελαινόμουν, mind you, αλλά πιστεύω πως αποτελούσε ένα σταθερά entertaining ανάγνωσμα (με ορισμένες εξαιρετικές "εξάρσεις"), ασχέτως αν θεωρούσα "λάθος" την όλη κατεύθυνση που είχε επιλέξει να δώσει στον τίτλο, ο προηγούμενος συγγραφέας, Mark Waid. (Το σύντομο, fill-in run του -συνήθως αξιόπιστου- Tony Bedard, θεωρώ πως είναι άδικο να κριθεί, καθώς, for all purposes, ουσιαστικά απετέλεσε "damage control" για να προετοιμαστεί το έδαφος πριν τον ερχομό του Shooter.)

Δεν θα προσπαθήσω να κρυφτώ πίσω από το δάχτυλο μου: περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία το πρώτο τεύχος του Big Jim. Ακόμη και τώρα, που η επαφή μου με τα current superhero comics είναι μηδαμινή, το συγκεκριμένο τεύχος ήταν για μένα huge event - κάτι που οι τακτικοί επισκέπτες του site θα αντιλήφθηκαν αμέσως, καθώς πρόκειται για το πρώτο full review που γράφω εδώ και μήνες.

Το ερώτημα, συνεπώς, που μένει να απαντηθεί είναι αν ανταποκρίθηκε το LEGION OF SUPER-HEROES #37 στις απαιτήσεις μου, δηλαδή στις απαιτήσεις ενός παλιού αναγνώστη του τίτλου, που από την πένα ενός συγγραφέα-θρύλου περιμένει κάτι περισσότερο από μια "καλή ιστορία".

Short answer: Yes!

Long answer: HELL, FUCKIN' YES, YOU BET YOUR ASS IT DID!!!

Ο Shooter κατορθώνει, από τις πρώτες κιόλας σελίδες, να επισημάνει, με ιδιαίτερα εύγλωττο και εμφατικό τρόπο, τη σημαντικότερη αλλαγή που προτίθεται να επιφέρει στον τίτλο: Οι χαρακτήρες θα είναι ΑΠΟΛΥΤΑ, ΞΕΚΑΘΑΡΑ και ΑΜΕΣΑ αναγνωρίσιμοι, ακόμη και αν δεν βλέπουμε ποιος μιλάει και απλά διαβάζουμε τα balloons. Κοινώς, έχουν ΦΩΝΗ. Μια φωνή που είναι, για τον καθένα, μοναδική και ιδιαίτερη, χωρίς όμως ο συγγραφέας να χρειάζεται να καταφύγει σε "ιδιωματισμούς" και "accents".

Πέρα, όμως, από την εκφορά των χαρακτήρων μέσα από τους διαλόγους, ο Shooter επιτυγχάνει κάτι εξίσου σημαντικό και ελαφρώς απρόσμενο. Συνδυάζει τα στοιχεία των χαρακτήρων, όπως αυτά είχαν παρουσιαστεί στο κοινό, στο παρόν volume, μαζί με κλασικά elements των προσωπικοτήτων τους, όπως τα θυμούνται (και νοσταλγούν) οι παλιοί. Don't get me wrong, οι χαρακτήρες είναι άμεσα αναγνωρίσιμοι στους αναγνώστες που διάβαζαν τον τίτλο ως τώρα. Ο Shooter δεν έχει "αλλάξει" κανέναν από αυτούς. Απλά, παίρνει κάποια "κομματάκια" από παλιότερες versions των χαρακτήρων και τα τοποθετεί ακριβώς εκεί που πρέπει, ώστε να εμπλουτίσει -και όχι να "αναδομήσει"- τις τωρινές.

Νομίζω πως στη λέξη "αναδόμηση" βρίσκεται και το κλειδί της προσέγγισης του Jim Shooter στο τρίτο του run στο LEGION. Για την ακρίβεια, στην παντελή έλλειψη διάθεσης για κάθε μορφής "αναδόμηση". Αντίθετα με όσα συνηθίζονται συχνά, στα superhero titles, ο Shooter δεν ήρθε στο LEGION "για να τα αλλάξει όλα". Για να σβήσει/αγνοήσει/μεταλλάξει όσα προηγήθηκαν, μόνο και μόνο ώστε ο ίδιος "να αφήσει το στίγμα του". Κάθε άλλο. Ο Shooter συνεχίζει την ιστορία των Legionnaires από εκεί ακριβώς που την αφήσαμε στο προηγούμενο τεύχος. Ούτε "δραματικές ανατροπές", ούτε "everything you knew is a lie", ούτε "διώχνω τους μισούς χαρακτήρες για να φέρω αυτούς που εγώ γουστάρω", ούτε "bold new direction". Δεν είναι απαραίτητα όλα αυτά!

Το μόνο πράγμα που είναι απαραίτητο είναι καλογραμμένες ιστορίες με σεβασμό και πιστότητα στους χαρακτήρες και αυτό είναι κάτι που λίγοι μπορούν να κάνουν καλύτερα από τον Jim Shooter. Μπορεί ως συγγραφέας να μη διαθέτει το λυρισμό του Neil Gaiman, τις ευαισθησίες του Denny O'Neil, την ποικιλία ιδεών του Grant Morrison ή την πολυπλοκότητα σκέψης του Alan Moore, αλλά διαθέτει κάτι εξίσου σημαντικό με όλα αυτά (αν όχι σημαντικότερο): ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑ! Ο Shooter γνωρίζει άριστα όλα τα τεχνικά στοιχεία της διαδικασίας συγγραφής ενός σεναρίου και παράλληλα έχει τον αυτοέλεγχο να μην αφήνει ποτέ το "εγώ" του να αποτελεί εμπόδιο για την ιστορία. Υπάρχει θέση για verbal pyrotechnics και narrative modernisms, αλλά αυτά δεν θα έπρεπε να είναι ποτέ σημαντικότερα από το ίδιο το σενάριο ως σύνολο. Τα subplots πρέπει να αντιμετωπίζονται ως subplots (sub+plot, think about it) και όχι να αποτελούν "λόγο ύπαρξης" της ιστορίας. Οι χαρακτήρες θα πρέπει να είναι elements της ιστορίας και όχι η ιστορία να είναι απλά το mcguffin για να μοστράρουμε τους cool πρωταγωνιστές μας. Στην τελική, τα superhero comics είναι (ή έστω, θα έπρεπε να είναι) plot-driven, όπως, εξάλλου, ισχύει για κάθε μορφής genre fiction...

Θαυμάσιο το σενάριο, λοιπόν. Το σχέδιο, όμως;

Εξαιρετικά και εκεί τα πράγματα, με τον Francis Manapul να κάνει "παπάδες", συνδυάζοντας άριστα το κλασικό με το σύγχρονο και φέρνοντας μια νέα αισθητική στους Legionnaires, με πολλά στοιχειά από manga στη γραμμή του, και εμφανείς (όχι όμως ενοχλητικά προφανείς) επιρροές από Keith Giffen, στα layouts. Σε κάποια σημεία, ο τρόπος που σχεδιάζει τους χαρακτήρες θυμίζει λίγο από τη δουλειά του Olivier Coipel στον τίτλο, χωρίς όμως το "quirkiness" και τις αυξομοιώσεις που είχε ο τελευταίος. Οι φιγούρες του είναι όμορφες, δίχως να μοιάζουν "ψεύτικες", ενώ τα backgrounds του, παρ' όλο που σε κάποια σημεία είναι λιτά, πιστεύω πως είναι απολύτως ταιριαστά και λειτουργικά, σε αντιπαραβολή με το figure work. Μοντέρνο και συνάμα οικείο, το artwork του Manapul φέρνει στο νου τις εντυπώσεις που είχε αφήσει πριν από δύο σχεδόν δεκαετίες η -πρωτοποριακή τότε- γραμμή του μεγάλου Steve Lightle. Μακάρι να πάνε όλα καλά και να παραμείνει στον τίτλο (μαζί με τον Shooter) για πολύ καιρό.

Όπως καταλάβατε, είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από το πρώτο τεύχος του Jim Shooter στο LEGION OF SUPER-HEROES.

Correction: είμαι κάτι παραπάνω από ικανοποιημένος - είμαι ενθουσιασμένος! LEGION #37 delivers the goods, από όλες τις απόψεις. Ειλικρινά, δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που αισθάνθηκα τόσο "γεμάτος", ολοκληρώνοντας την ανάγνωση ενός superhero comic. Το σενάριο είναι ενδιαφέρον, στρωτό και ευχάριστα "compressed", οι χαρακτήρες είναι "true", το plot κινείται, τα subplots δίνονται σε σωστές αναλογίες, το artwork είναι θαυμάσιο...

It doesn't get much better than this, actually!





Grade





Average Grade


reviews archive | email the author | author's profile
back to top




|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi