Writer/Artist: Liz Baillie

Microcosm Publishing

Το MY BRAIN HURTS είναι, όπως το περιγράφει η δημιουργός του, μια gay, punk rock, νεοϋρκέζικη εκδοχή του DEGRASSI HIGH. Αν δεν ξέρετε ποιο είναι το Γυμνάσιο Ντεγκράσι, (μάλλον επειδή είστε καμιά δεκαετία μικρότεροι από εμένα) μην πανικοβάλλεστε. Μπορείτε απλά να φανταστείτε μια αρκετά ρεαλιστική teen σαπουνόπερα, όπου οι χαρακτήρες δε μοιάζουν με φωτομοντέλα και που το περιβάλλον και τα προβλήματα τους είναι λιγότερο λαμπερά από αυτά που αντιμετωπίζουν στο O.C.

Η Kate είναι μια δεκαεξάχρονη punk, που ανακύπτει ότι έλκεται από άτομα του ίδιου φύλου και ο Joey είναι ο πανέξυπνος, 13χρονος, gay φίλος της. Ζουν στη Νέα Υόρκη και προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στο ιδιαίτερα εχθρικό σχολικό περιβάλλον και να αντιμετωπίσουν τις σχέσεις τους με τους γονείς τους.

Η δημιουργός του MY BRAIN HURTS, Liz Baillie, έγινε γνωστή από τα mini-comics της, τα οποία πουλούσε, συνήθως, σε conventions (κυρίως στο MΟCCA και το SPX), ενώ αργότερα βρήκε διανομή μέσω της Microcosm, η οποία ειδικεύεται στο να κάνει πιο προσβάσιμα στο κοινό, κάποια mini-comics, και όχι μόνο. Η Microcosm, λοιπόν, έχει συγκεντρώσει σε αυτή την (ιδιαίτερα οικονομική) έκδοση, τα πέντε πρώτα τεύχη του mini comic της Baillie (η ίδια λέει ότι, συνολικά, θα κυκλοφορήσουν δέκα, μέχρι να ολοκληρωθεί η ιστορία), που μέχρι τώρα ήταν αρκετά δύσκολο να βρεθούν...

Οι θεματικοί παραλληλισμοί που θα μπορούσε να κάνει κάποιος, με τα πρώτα τεύχη του Jaime Hernandez στο LOVE AND ROCKETS (λόγω του punk rock και των ομοφυλοφιλικών σχέσεων που παρουσιάζονται), θα ήταν μάλλον ατυχείς, αφού η εξιστόρηση είναι πολύ πιο ευθεία και μοιάζει να έχει έναν πολύ πιο "τηλεοπτικό" χαρακτήρα.

Στα πρώτα τεύχη, το σχέδιο είναι αρκετά "ερασιτεχνικό", αλλά η βελτίωση της Baillie είναι ραγδαία. Οι εικόνες γίνονται μεγαλύτερες και "αναπνέουν" καλύτερα, ο ρυθμός βελτιώνεται, οι φιγούρες αποκτούν μεγαλύτερη εκφραστικότητα και κίνηση, ενώ δεν χάνεται και η δύναμη ή ο punk χαρακτήρας του comic.

Αν και σε ένα πρώτο επίπεδο, τα θετικά στοιχεία του comic δεν μοιάζουν να είναι αρκετά, διαβάζοντας το MY BRAIN HURTS, ο αναγνώστης βυθίζεται στον κόσμο του, εξ αιτίας των πολύ "ζωντανών" διαλόγων, του καλού ρυθμού, που αποκτά μετά από κάποια στιγμή το comic, αλλά και της θαυμάσιας ισορροπίας που κρατά η Baillie, ανάμεσα στο μελό και στο χιουμοριστικό στοιχείο, μην αφήνοντας την αφήγηση να γίνει κουραστική. Έτσι, το τελικό αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα θετικό και ελπίζω πως σύντομα θα έχω τη χαρά να διαβάσω και τη συνέχεια της ιστορίας.