|
13-02-08 NARCOPOLIS #1 (of 4) του Θωμά Παπαδημητρόπουλου Writer: Jamie Delano Avatar Press |
|
Όπως και να το κάνεις, μια κοινωνία που υιοθετεί έναν τέτοιο χαιρετισμό, αξίζει οπωσδήποτε μια ματιά. Αυτή είναι η κοινωνία του NARCOPOLIS, του νέου mini series του Jamie Delano (HELLBLAZER). Όσο για το "suck", μην πάει ο νους σας στο πονηρό... Κάπου στο μέλλον, λοιπόν, συναντάμε την Narcopolis, μια ουτοπική κοινωνία, που με μια δεύτερη ματιά, αποδεικνύεται ολοκληρωτική και καταπιεστική. Οι κάτοικοί της, ως άλλοι ήρωες του Aldous Huxley (BRAVE NEW WORLD) έχουν παραμερίσει την κριτική ή οποιαδήποτε άλλη μορφή σκέψης, για χάρη της ευχαρίστησης και της κατανάλωσης ναρκωτικών ουσιών. Η πόλη κατοικείται από χαζοχαρούμενα και συνεχώς μαστουρωμένα ανθρωπάκια, τα οποία γεμίζουν το κεφάλι τους με ουσίες, άθλια τηλεοπτικά προγράμματα και οτιδήποτε μπορεί να τους κρατά απασχολημένους. Αυτός, φυσικά, είναι και ο σκοπός των "powers that be". Όπως σε κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς, οι αρχές της Narcopolis (για τις οποίες, προς το παρόν, γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα), αυτό που χρειάζονται για να παραμείνει το ισχύον status quo, είναι ευτυχισμένοι πολίτες (από άρτο, θεάματα και ναρκωτικά) και ένας θανάσιμος εξωτερικός εχθρός. Το ρόλο του τελευταίου φαίνεται πως παίζει ο υπόλοιπος κόσμος, ο οποίος αρνείται να εναγκαλιστεί την τεχνολογία και την ψεύτικη ευτυχία της Narcopolis. Στις πρώτες σελίδες, μάλιστα, ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας του βομβαρδισμού ενός χωριού Αβοριγίνων, οι οποίοι έπαιξαν, προσωρινά, το ρόλο του θανάσιμου αυτού εχθρού. Σε μία από αυτές τις βιομηχανίες κατασκευής βομβών, εργάζεται και ο ήρωας της σειράς, ο Gray Neighbor. Ο Neighbor, ωστόσο, δε θεωρείται πρότυπο πολίτη, καθώς, σύμφωνα με τα αρχεία των τοπικών υπηρεσιών, δεν παίρνει πολλά ναρκωτικά, δεν ψωνίζει όσο πρέπει και -άκουσον, άκουσον- έχει ένα παράλογο πάθος με το νεκρό χαρτί, κοινώς, τα βιβλία! Επίσης, το αναρχικό αυτό στοιχείο τολμά να αναρωτιέται ποιος είναι αυτός ο εχθρός που πολεμούν και τι είναι αυτό που έχει κάνει στην Narcopolis και τους πολίτες της. Οι πολιτικές προεκτάσεις του έργου του Delano είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Αν και η ιστορία μιας κοινωνίας που παραπλανεί τους πολίτες της με διάφορους τρόπους, δεν είναι κάτι το καινούργιο, το NARCOPOLIS καταφέρνει να σχολιάσει τα τεκταινόμενα, με τρόπο φρέσκο, επίκαιρο και ίσως διαχρονικό. Ο άγνωστος εχθρός, ο οποίος δεν ασπάζεται τον δικό μας (σωστό) τρόπο ζωής, η αόρατη και συνεχής απειλή και η προσπάθεια διατήρησης των μαζών στα σκοτάδια, μακριά από τη σωστή ενημέρωση και την κριτική σκέψη ή αμφισβήτηση, μπορούν να πάρουν δεκάδες πρόσωπα. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς ένα δελτίο ειδήσεων, ειδικά στην... εξπέρ της προπαγάνδας, Αμερική. Η δημιουργία του νέου αυτού κόσμου, πάντως, φάνηκε εύκολη δουλειά για τον Βρετανό συγγραφέα. Ο αναγνώστης μπαίνει γρήγορα στο κλίμα και ταυτίζεται εύκολα με τον μοναδικό άνθρωπο που φαίνεται να σκέφτεται λίγο πιο καθαρά από τους υπόλοιπους. Επιπλέον, η πλειοψηφία των αναγνωστών (ελπίζω πως) καταλαβαίνει πως κάτι βρωμάει με τους εχθρούς και τις τρομοκρατικές επιθέσεις τους. Η δημιουργία του νέου κόσμου από τον Delano, πάντως, συνοδεύεται και από νέο λεξιλόγιο. Ωστόσο, έχω την εντύπωση ότι ο συνεχής βομβαρδισμός του αναγνώστη με άγνωστες λέξεις (οι οποίες αποτελούν την επίσημη γλώσσα της Narcopolis), καταντά κουραστικός και η προσπάθεια αποκρυπτογράφησης αποσπά τον αναγνώστη από την ιστορία. Αυτό που, επίσης, αποσπά τον αναγνώστη, χωρίς, ωστόσο, να παραπονιέται, είναι το σχέδιο του rookie, Jeremy Rock. Ο νέος κόσμος του Delano οφείλει πολλά στη φαντασία του Rock, η οποία παίρνει σάρκα και οστά σε ένα σχέδιο γεμάτο πρωτότυπα ρούχα, σκηνικά και πολλές λεπτομέρειες. Εξαιρετικό touch, κατά τη γνώμη μου, είναι και η... αμερικανιά που δεσπόζει στο στιλ των ηρώων και της κοινωνίας. Προσωπικά, πάντα πίστευα ότι οι χαζοχαρούμενες κοινωνίες του μέλλοντος θα είχαν ένα καλιφορνέζικο trend... Σε γενικές γραμμές, πάντως, το πρώτο issue του NARCOPOLIS είναι ενδιαφέρον και ολοκληρωμένο. Μας παρουσιάζει μια νέα κοινωνία (παρόμοια με αυτή του BRAVE NEW WORLD, αλλά λιγότερο χαζοχαρούμενη), μας συστήνει με τους βασικούς ήρωες και κλιμακώνει τη δράση στο τέλος, με τη λεγόμενη "τρομοκρατική επίθεση". Προσωπικά, το εκτίμησα ακόμη περισσότερο, λόγω του γεγονότος ότι θεωρώ το βιβλίο του Huxley ένα από τα αγαπημένα μου και είμαι σίγουρος ότι κάθε λάτρης ιστοριών με απολυταρχικές κοινωνίες του μέλλοντος, θα μείνει ευχαριστημένος. Αρκεί να συνηθίσει πρώτα το λεξιλόγιο... | |
Grade | |
Average Grade | |
reviews archive | email the author back to top | |
|home|about us|downloads|contact|oldies|events| The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners. All Rights Reserved. This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4 Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+ Powered by vi |