Writer: Orson Scott Card

Adaptation: Jake Black

Penciller/Inker: Adriano Batista

Colorist: Martin Ho

Letterer: Bill Tortolini

Editor: Sean Jordan

Dabel Brothers Productions

Ένας τίτλος πολλά υποσχόμενος, εκ πρώτης όψεως, καθότι η λέξη "wyrm" συνήθως συνδέεται με την αρχαϊκή ονομασία των δράκων, για αυτό, άλλωστε, και μετά από μια σύντομη ματιά στο, γεμάτο fantasy designs περιεχόμενο, αποφάσισα να το πάρω. Αν και σε κάποια συνέντευξη που αφορούσε το μέλλον της Dabel Brothers Productions, είχε πάρει το μάτι μου τον τίτλο, δεν είχα δώσει περισσότερη προσοχή. Προς μεγάλη μου έκπληξη, αν και το setting έχει πράγματι αρκετά στοιχεία που άπτονται το epic fantasy (κυρίως σχεδιαστικά, σε ότι αφορά στις φορεσιές, τις κατοικίες και την όλη αίσθηση που αποπνέει ο χώρος στον οποίο κινούνται οι χαρακτήρες), πρόκειται περί SF.

Όπως μας πληροφορεί ο πρόλογος, βρισκόμαστε στην Imakulata ("αψεγάδιαστη", "τέλεια"), έναν μακρινό πλανήτη, τον οποίο αποίκησαν οι άνθρωποι πριν από 5000 χρόνια, φτάνοντας εκεί με αυτό που στους σύγχρονους θρύλους αποκαλείται "the Starship" και του οποίου η πιο σημαίνουσα μορφή ήταν ο "Starship Captain", από τον οποίο ξεκίνησε η δυναστεία των Heptarchs. Η Patience είναι κόρη του Lord Peace, έμπιστου συμβούλου του σφετεριστή Heptarch Oruc και όπως μαθαίνει πολύ σύντομα, απόγονος της γενιάς του Starship Captain, τον οποίο πολλοί αποκαλούν Kristos και τον οποίο υποτίθεται ότι θα φέρει ξανά στον κόσμο η Patience, η 343ή Heptarch. Εν τω μεταξύ, η ίδια είναι ικανότατη διπλωμάτης και εκτελεστής του Oruc και δύσκολα πιστεύει αυτό που μαθαίνει. Ωστόσο, η πίστη ολόκληρου του λαού των Tassal ότι είναι η μητέρα του Μεσσία, τη φέρνει στην πολύ δύσκολη θέση να πρέπει να αναλογιστεί την πραγματική της ταυτότητα. Αν πράγματι είναι αυτή που λένε, τότε μοίρα της είναι να φέρει την αναγέννηση ή την καταστροφή στην Imakulata, υπό τη μορφή των αρχαίων τεράτων, που κατοικούσαν στην επιφάνειά της πριν τους ανθρώπους - των Wyrms.

Το σενάριο, το οποίο έχει βασιστεί στο βιβλίο του Orson Scott Card, είναι αρκετά περίπλοκο και γεμάτο με ίντριγκες της Βασιλικής Αυλής. Η Patience πρέπει να ισορροπήσει μεταξύ της αλήθειας για την ταυτότητά της και του καθήκοντος για το οποίο πιστεύει ότι την μεγάλωσαν, δηλαδή να προστατεύει τον σφετεριστή του θρόνου της. Από την άλλη, ο θάνατος του Lord Peace, του πατέρα της, σύντομα θα αφαιρέσει την ασφάλεια που νοιώθει ο Oruc απέναντί της, ενώ κατά τη διάρκεια ενός προξενιού της Πριγκίπισσας Lyra με έναν νεαρό άρχοντα, τον Tassal, θα τη φέρει σε επαφή με αυτούς που πιστεύουν ότι είναι η μητέρα του Μεσσία και είναι έτοιμοι να εξοντώσουν την οικογένεια του Oruc για χάρη της.

Η πρωτοτυπία της ιστορίας είναι αμφισβητήσιμη, καθότι έχουμε το κλασσικό μεσσιανικό θέμα (μα τόσο κλασσικό, που είναι λες και ο Card είχε δίπλα του τη Βίβλο όταν το έγραφε), απλά με μεταφορά σε έναν εξωγήινο κόσμο, όπου ο θρύλος δεν είναι ο Θεός επί Γης, αλλά ο καπετάνιος από τα αστέρια. Ακόμη και ο πολλά υποσχόμενος σωτήρας λέγεται "Kristos"! Ωστόσο, το στοιχείο της πολιτικής ίντριγκας, των βασιλείων και των πολιτιστικών διαφορών που έχουν δημιουργηθεί στα 5000 χρόνια από τον αποικισμό του πλανήτη, παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα, δε, το γεγονός ότι, όταν ένας σοφός άνθρωπος πεθαίνει, δεν θάβεται έτσι απλά, αλλά το κεφάλι του κόβεται και διατηρείται μέσα σε μια γυάλα με κάποιο υγρό και μερικά έντομα που διατηρούν τον εγκέφαλο εν ζωή, ενώ ένας φυσητήρας δίνει τη δυνατότητα επικοινωνίας και πρόσβασης στη σοφία του παρελθόντος.

Το σχέδιο του Batista είναι πολύ όμορφο και ξεκούραστο στο μάτι, αλλά ο ειρμός της ιστορίας κατά τη γνώμη μου δεν καταφέρνει να αιχμαλωτίσει τον αναγνώστη. Αν, ωστόσο, είστε περίεργοι για κάτι αρκετά διαφορετικό στο επίπεδο των comics, ρίξτε μια ματιά.