Writer/Artist: Miyuki Eto

Original Story: The Jigoku Shoujo Project

Translation/Adaptation: Gemma Collinge

Del Rey Manga

Θυμάμαι, κάποτε παλιά, θα 'ταν τότε που είχαν αρχίσει οι δυτικοί να επισκέπτονται την Ιαπωνία, μιλούσα με έναν από τους τελευταίους σαμουράι (όχι τον βλάκα) και μου έλεγε ότι ένας σωστός άντρας πρέπει να λύνει τις διαφορές του με το σπαθί του και όχι με την πένα του, εκτός κι αν σκοπεύει να την καρφώσει στο μάτι αυτού που τον πρόσβαλε. Δεν σας κρύβω ότι τότε τον είχα βρει λίγο ακραίο, μα αργότερα, περιμένοντας σε μια ουρά στο ΙΚΑ, κατάλαβα το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου, και ευχήθηκα να είχα έστω και μια πένα -έστω και ένα μολύβι καλό θα ήταν- ενώ άρχισαν να διαδραματίζονται στο κεφάλι μου σκηνές που ο John Carpenter θα ζήλευε. Είμαι σίγουρος ότι, αν μπορούσα να ακολουθήσω τα πολύ σοφά λόγια του, θα είχα γλυτώσει την αλλαγή γκαρνταρόμπας (τα άσπρα μπλουζάκια με τα μακριά μανίκια που δένουν στην πλάτη δεν με κολακεύουν καθόλου).

Γενικά, το θέμα της εκδίκησης έχει απασχολήσει την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες και αυτό που είναι εκπληκτικό, είναι ότι, παρά το γεγονός ότι το κοινωνικό σύνολο θεωρεί την αυτοδικία ως κάτι που δεν ταιριάζει με την δημοκρατία (και με μια ευνομούμενη πολιτεία, γενικότερα), το ίδιο κοινωνικό σύνολο, εάν μπορούσε, εάν δεν είχε τις κυρώσεις δηλαδή, θα έπαιρνε εκδίκηση και -προσωπική εκτίμηση- θα το διασκέδαζε κιόλας. Τρισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα έχουν καταστραφεί, σχεδιάζοντας την τέλεια εκδίκηση, ακόμη και για ασήμαντους λόγους - λόγους ασήμαντους για όλο τον υπόλοιπο κόσμο, βέβαια, γιατί στα μάτια του αδικημένου, κανένα άλλο πρόβλημα δεν είναι μεγαλύτερο από το δικό του, κάτι που ισχύει όχι μόνο για τους αδικημένους, αλλά προφανώς είναι γενικό ελάττωμα της ανθρωπότητας.

Το HELL GIRL ασχολείται ακριβώς με το θέμα της εκδίκησης. (Σοβαρά τώρα, αν δεν το είχατε υποψιαστεί, μάλλον δεν διαβάζετε τις εισαγωγές μου και περνάτε κατευθείαν στα υπόλοιπα, πράγμα που αν το εφαρμόζετε και στην προσωπική σας ζωή, σας λυπάμαι, γιατί το foreplay είναι απαραίτητο για μια υγιή σεξουαλική επαφή - εκτός κι αν χρεώνεστε με την ώρα, οπότε έχετε ένα λόγο να βιάζεστε). Το HELL GIRL, επίσης, είναι ένα από τα λίγα manga που αποτελεί adaptation ενός anime, και όχι το αντίθετο, πράγμα που συνήθως σημαίνει ότι το anime είχε μεγάλη επιτυχία και έπρεπε να πιάσουν και το κοινό εκείνο που προτιμά να διαβάζει παρά να βλέπει.

Οι φήμες λένε ότι, κάπου στο αχανές internet, υπάρχει ένα site, το οποίο είναι προσβάσιμο μόνο τα μεσάνυχτα και στο οποίο μπορεί οποιοσδήποτε έχει αδικηθεί, να γράψει το όνομα αυτού που τον αδίκησε και να αναθέσει στο Jigoku Shojo (Hell Girl) να εκδικηθεί για λογαριασμό του. Η Ai (ε, συγγνώμη, δεν είναι εντελώς ειρωνικό να είσαι το κορίτσι από την κόλαση και να σε λένε Αγάπη;), θα βρει τον δράστη και θα του προσφέρει μια συγκλονιστική εμπειρία, ένα ταξίδι -φυσικά χωρίς επιστροφή- για την κόλαση, όπου δεν θα μπορεί πια να πειράξει κανέναν. Βέβαια, και μη μου πει κανείς ότι δεν το περίμενε, η Ai δεν δουλεύει σε φιλανθρωπικό ίδρυμα, ούτε κάνει ότι κάνει από καλοσύνη. Το τίμημα υπάρχει και είναι και βαρύ, με την διεκπεραίωση της συμφωνίας, η ψυχή αυτού που την κάλεσε είναι καταδικασμένη να πάει κι αυτή στην κόλαση, μετά το θάνατό του, όποτε έρθει αυτός.

Δεν εντυπωσιαστήκατε και πολύ με το σενάριο, έτσι δεν είναι; (Και με το δίκιο σας εδώ που τα λέμε.) Η αλήθεια είναι ότι το θέμα της εκδίκησης είναι πολυπαιγμένο και το θέμα της συμφωνίας το ίδιο, αλλά ακόμη κι έτσι, δεν είναι αυτός ο λόγος που η γενικότερη αίσθηση που αφήνει το manga είναι λίγο χλιαρή. Μην ξεχνάτε ότι το manga αποτελεί μεταφορά του anime, και ότι το σενάριο, αρχικά γράφτηκε για να προβληθεί σε σειρά, κάτι που σημαίνει ότι οι συγγραφείς είχαν στην διάθεσή τους άλλα μέσα, για να κρατήσουν το ενδιαφέρον του κοινού και "μικρά" ατοπήματα όπως η "επανάληψη" ή το μικρό σεναριακό βάθος, μπορεί και να συγχωρούνται. Έτυχε και είχα δει την σειρά, αρκετό καιρό πριν, όταν ακόμα λεγόταν JIGOKU SHOJO, δηλαδή πριν το αγοράσει η FUNimation, και αν και τότε μου είχε κακοφανεί λίγο η επανάληψη, δεν ήταν και τόσο σοβαρό, αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για αυτοτελή επεισόδια, τα οποία προβάλλονταν σε εβδομαδιαία βάση. Όταν, όμως, έχεις ένα manga, το οποίο διαβάζεις, υποθέτω, ολόκληρο και όχι ένα κεφάλαιο την εβδομάδα, το πράγμα γίνεται λίγο κουραστικό.

Το σχέδιο του HELL GIRL, από την άλλη, με παραξένεψε αρχικά, γιατί δεν έχει καμία σχέση με το σχέδιο του anime, αλλά είναι, σε μεγάλο βαθμό, ικανοποιητικό, και εκτός των άλλων, έχει κάτι που είχα καιρό να δω: ΤΕΡΑΣΤΙΑ μάτια! Για να είμαι ειλικρινής, όμως, πιστεύω ότι το μετά-shojo σχέδιο αδικεί λίγο το ύφος μυστηρίου, που υποτίθεται ότι έχει, ενώ το σχέδιο του anime, από την άλλη, ήταν πιο σκοτεινό και σαφώς πιο ταιριαστό στην ατμόσφαιρα της ιστορίας. Δεν ξέρω γιατί αποφάσισαν να κάνουν τέτοια αλλαγή (αφήνω ανοικτό το ενδεχόμενο να έγινε σκόπιμα μετά τη συμβουλή κάποιου manager-φωστήρα), αλλά, πραγματικά, δεν μπορώ να το θεωρήσω επιτυχημένη κίνηση, αν και δεν ξέρω τι πωλήσεις έκανε στην Ιαπωνία για να το τεκμηριώσω αυτό.

Εν ολίγοις, ρίξτε του μια ματιά - διαβάζεται εύκολα και είναι ιδανικό για αποσπασματικές αναγνώσεις. Και με την ευκαιρία, πηγαίνετε μια βόλτα από εδώ για να στείλετε ένα φίλο ή μια φίλη σας στην κόλαση.