Writers: Graig Kyle & Chris Yost

Artist: Clayton Crain

Letterer: VC's Cory Petit

Editor: John Barber

Marvel Comics

Πραγματικά, όταν αντικρίζετε μπροστά σας, ένα comic με τον τίτλο X-FORCE, ποιές είναι οι προσδοκίες σας; Ένα ακόμα reunion μελών των NEW MUTANTS; Μια ακόμη σάτιρα της pop culture και των transparent ειδώλων της, όπως σας την έμαθε ο Milligan παρέα με τον Allred; Ή μήπως κάτι εντελώς διαφορετικό;

Αν είχατε ποντάρει στη τρίτη επιλογή, συγχαρητήρια, κερδίσατε! Όχι ένα καλό comic (συγνώμη, δεν φταίω εγώ για αυτό), αλλά το βραβείο ενός οξυδερκή ανθρώπου, που έχει το κουράγιο να διαβάσει τα solicitations της Marvel και είναι, γενικότερα, ενήμερος για της εξελίξεις στους τίτλους της συγκεκριμένης εκδοτικής.

Χωρίς πολλά-πολλά, έχω την τιμή να σας παρουσιάσω την Ομάδα Άμεσης Δράσης των X-Men! Απαραίτητο κριτήριο για την ένταξη στην ομάδα αυτή, δεν είναι άλλο από τα... νύχια (ή έστω, μια ξεχωριστή ικανότητα στην χρήση αιχμηρών αντικειμένων), καθώς και η διάθεση να χυθούν ποτάμια αίματος, για την υπεράσπιση των κατατρεγμένων -και τόσο λίγων πλέον- μεταλλαγμένων. Ναι, αυτή η ομάδα σκοτώνει χωρίς ενδοιασμούς, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο catch της υπόθεσης. Σκοπός του team, που ηγείται ο έχει-γίνει-διψήφιος-ο-αριθμός-των-comic-που-πρωταγωνιστώ-κάθε-μήνα-ή-όχι Wolverine, μετά από παράκληση του Cyclops, είναι να οδηγήσει τους Warpath, X-23 και Wolfsbane, ενάντια των απειλών και όχι να κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, μέχρι αυτές να χτυπήσουν την πόρτα τους. Πρώτος, στόχος: μια ομάδα Purifiers.

Τo concept μιας black-ops ομάδας σε superhero φόρμες, σίγουρα, φαντάζει γοητευτικό. Δυστυχώς, όμως, δεν μπορεί να δημιουργηθεί κάποια πραγματική ένταση, λίγο δράμα, βρε παιδί μου. Ναι, οι X-Force θα μπουκάρουν, θα καθαρίσουν άπαντες, χωρίς να απολογηθούν, μόνο που το μονοπάτι από πτώματα που θα αφήσουν πίσω τους θα αποτελείται από ανώνυμα τσιράκια, άντε και κανένα third-rate villain, που έχει να εμφανιστεί κάτι χρόνια και που τον θυμούνται μόνο οι x-junkies. Ποιόν θα κυνηγήσουν, δηλαδή, τον Magneto;

Η λογική του concept μπάζει, επειδή ο τίτλος που το φέρει, ανήκει σε επιτυχημένο franchise, από αυτά που προσφέρουν "the illusion of change", με το κιλό. Η X-Force ποτέ δεν θα καταφέρει κάτι το ουσιαστικό, απλά υπάρχει προς χάρη φτηνού, ρηχού εντυπωσιασμού. "The X-Men don't kill. These are not the X-Men.", λέει το tagline της διαφήμισης και σίγουρα είναι πιασάρικο. Κρίμα, όμως, που το προσφερόμενο αποτέλεσμα, αν το σκεφτείς έστω και λίγο περισσότερο, φαντάζει εντελώς pointless.

Τι μένει, λοιπόν; Εύκολο, ευμετάβλητο characterization, δίχως ίχνος φαντασίας. Ο Wolverine παραβλέπει τους προσωπικούς του δαίμονες και αρχίζει να σκοτώνει, μόνο και μόνο επειδή του το ζήτησε ο Cyclops. Ο οποίος Cyke, εδώ, έχει φορέσει την take-no-shit-bad-ass persona του, αυτή που δίνει διαταγές και που κρατά μυστικά από την Emma Frost. (Hey, dude! A tip: she's a mind reader!) Ο Warapth συμμετέχει για τους δικούς του λόγους προσωπικής εκδίκησης, η X-23 απλώς είναι εκεί και όσο για την Wolfsbane, θα μου εξηγήσει κάποιος πότε μεταμορφώθηκε σε φονιά; Από τις "καλόγριες" δεν είχε βγει η κοπελιά, ή κάνω λάθος;

Το σχέδιο του Clayton Crain έρχεται να προσθέσει σκοτεινό τόνο, απλά και μόνο επειδή έτσι επιβάλλεται, αλλά παραείναι computerized και βουτηγμένο στην τεχνολογία, για τα δικά μου οπισθοδρομικά γούστα, αυτά που με κάνουν να αγαπώ εργαλεία όπως τα μολύβια και τα μελάνια. Yup, I am an old fart! (Editor's Note: Not that there's anything wrong with that...)

Για το τέλος, σας άφησα κάτι άσχετο, αλλά συνάμα ενδεικτικό παράδειγμα που αναδεικνύει την ανάγκη πρόσληψης ενός καλύτερου proofreader! Στα credits, αναφέρει λανθασμένα τον συγγραφέα Christopher Yost, ως "Christ" Yost, αντί "Chris", που προφανώς είναι το σωστό.

Τι συμβαίνει, έχουμε Δευτέρα Παρουσία και δεν το καταλάβαμε, ή μήπως αυτό το comic έχει "θεϊκή" έμπνευση;

Δεν θα στοιχημάτιζα σε κανένα από τα δυο.