Writer/Artist: Matsuri Akino

Translation: Angela Liu

Adaptation: Mike O' Sullivan

Retouch & Lettering: Star Print Brokers

Editor: Tim Beedle

TokyoPop

Αφού καταφέραμε και στείλαμε την Καλομοίρα στην Eurovision, μπορεί η χώρα να επανέλθει στους φυσιολογικούς της ρυθμούς, το κράτος να ξαναβρεί την εύρυθμη λειτουργία του, οι ανά την επικράτεια 35χρονες να επιστρέψουν στα σκηνοθετικά τους καθήκοντα κι εγώ, απερίσπαστος, να γράψω άλλο ένα review, γιατί υποψιάζομαι ότι μέχρι τώρα ο αγαπητός editor έχει κάνει απεριόριστη υπομονή, η οποία όπου να 'ναι εξαντλείται.

Αναζητώντας κάτι να διαβάσω, το μάτι μου έπεσε σε μια περιέργως γνώριμη ράχη, ένα τομάκι που καθόταν μόνο του στο ράφι και περίμενε κάποιον να το επιλέξει. Καμιά φορά, οι μικρές εκπλήξεις είναι οι καλύτερες, γιατί μπορεί από το τίποτα να σου φτιάξουν τη μέρα, ή να σε βγάλουν από τη δύσκολη θέση της αναζήτησης υλικού για review, και ειδικά σε αυτή την περίπτωση, ομολογώ ότι η έκπληξη ήταν ευχάριστη. Για να μη σας βασανίζω, η Matsuri Akino, επέλεξε να συνεχίσει την -κατά τη γνώμη μου- επιτυχημένη συνταγή του PET SHOP OF HORRORS (Προσοχή! Το wiki έχει spoilers) και να φέρει κι άλλους πελάτες στο μικρό μαγαζάκι του κυρίου D - κι εδώ ανοίγει μια τεράστια παρένθεση.

Για όσους δεν έχετε διαβάσει την πρώτη σειρά, ή δεν έχετε δει το anime, το όλο σενάριο περιστρέφεται γύρω από ένα pet shop (duh) και τον μυστήριο ιδιοκτήτη του, τον περίφημο Count D, ο οποίος, βέβαια, δεν πολυσυμπαθεί το όνομά του, καθώς πιστεύει ότι ο πραγματικός Count D ήταν και είναι μόνο ο παππούς του. Εγώ, πάλι, που πιστεύω ότι ο πραγματικός Count D ήταν μόνο ο Vlad ο Τρίτος, είμαι μάλλον δογματικός δυτικός και δεν πρέπει να μιλάω, ενώ δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι μόλις ο Ιάπωνας D (γιατί αυτός εδώ είναι Κινέζος), μάθει το σφετερισμό του ονόματός του, μάλλον θα κάνει το μικρό μαγαζάκι του τρόμου λαμπόγυαλο.

Αφήνοντας την ονοματολογία κατά μέρος -πιστέψτε με, αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της σειράς- το όλο σενάριο ξετυλίγεται με τη μορφή μικρών αυτοτελών ιστοριών, οι οποίες διαβάζονται άνετα μεμονωμένες, ή με διαφορετική σειρά, αν και για να έχει κανείς μια ολοκληρωμένη εικόνα, θα ήταν σωστότερο να το αποφύγει αυτό. Γενικά, μου αρέσουν τα manga αυτής της μορφής, καθώς επιτρέπουν το πιο χαλαρό διάβασμα (ένα κεφάλαιο τώρα, ένα αργότερα, ίσως ακόμη και να το καθυστερήσεις για κάποια στιγμή που θα έχεις ξεμείνει - γενικά είναι πιο εύκολο στη διαχείριση), αν και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, η πρώτη σειρά δε με ικανοποίησε όσο περίμενα - σε αντίθεση με το anime.

Έτσι, ενώ όπως προανέφερα, εξεπλάγην ευχάριστα, γιατί δεν είχα διαβάσει για τα σχέδια της Matsuri, δεν έπαυα να διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για το αποτέλεσμα, καθώς η όλη ιστορία με τα sequel, ειδικά με αυτά που βγαίνουν αρκετά χρόνια μετά το πρώτο, συνήθως δε βγαίνει σε καλό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήμουν αρνητικά προδιατεθειμένος.

Αυτή τη φορά, ο κύριος D (κύριος μόνο και μόνο επειδή έτσι μας λένε, ξέρετε πόσοι τον έχουν περάσει για γυναίκα;) λέει να αλλάξει λίγο περιβάλλον και από την Chinatown να μεταφέρει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα στο Tokyo, όπου είναι γνωστό ότι τα βίτσια των ανθρώπων είναι μεγάλα - δεν ξέρω κατά πόσο αυτό αληθεύει, αλλά σε λίγες βδομάδες που θα πάω, θα σας πω. Οι πελάτες είναι κι εδώ πολλοί και, πάνω απ' όλα, πρόθυμοι να αγοράσουν ένα ξεχωριστό κατοικίδιο, έστω κι αν κάθε λογική λέει ότι αυτό το πλάσμα που είσαι έτοιμος να αγοράσεις δεν ανήκει σε αυτή την πραγματικότητα και όπως άλλωστε συμβαίνει με όλα τα μικρά και περίεργα μαγαζάκια, η ευκαιρία μπορεί να φαίνεται απίθανη, αλλά στο τέλος, το τίμημα είναι μάλλον μεγάλο (λέγε με απλά FAUST).

Μπορεί και την πρώτη φορά, αλλά και τώρα, να έχουμε την κλασική περίπτωση του manga-ελβετικού-τυριού, βλέπε σενάριο με πολλές τρύπες, αλλά, για να πω την αλήθεια, δεν χαλάστηκα καθόλου μα καθόλου και το διάβασα αρκετά ευχάριστα, παρ' όλο που είχα μεγαλύτερες προσδοκίες. Πάντως, το highlight του τόμου -μην ανησυχείτε, δεν θα το αποκαλύψω- είναι ένα φοβερό flash-back, μια μικρή γεύση από το παρελθόν.

Για εσάς που έχετε μισανθρωπικές τάσεις, συστήνεται ανεπιφύλακτα, για το συνολικό κλίμα του. Οι υπόλοιποι, δεν θα κερδίσετε και πολλά διαβάζοντας το - αλλά ούτε θα χάσετε και πολλά...