Μικρα, σύντομα reviews, για comics τα οποία δεν "δικαιολογούν" ολοκληρωμένη κριτική.

Βασικά, ένας απλός τρόπος για να είμαστε όλοι up-to-date σε τίτλους και storylines που "τρέχουν".

Αυτή την εβδομάδα, έγραψαν οι: Αριστείδης Κώτσης, Δημήτρης Σακαρίδης και Γιώργος Χατζηκωστής.

Προσοχή! Τα περισσότερα Snapshots δεν είναι εντελώς spoiler-free.

Various Publishers

Μάλιστα... Ο δημιουργός των εξαιρετικών BOX OFFICE POISON και TRICKED, το ρίχνει στο χαβαλέ. Καμία σχέση με τις μέχρι τώρα δουλειές του, το συγκεκριμένο mini comic με τον απίστευτο τίτλο, δεν είναι τίποτε άλλο από μια "ερωτική επιστολή" προς το DUNGEONS AND DRAGONS. Μέσα σε ένα silent κλίμα, μια γυναίκα αντιμετωπίζει το ένα τέρας μετά το άλλο, μέχρι να φτάσει στον τελικό σκοπό της. That's it! Σχεδιαστικά είναι άρτιο, στο γνωστό ύφος του Robinson και κυλάει ευχάριστα. Το εκλαμβάνω ως "διάλειμμα", ή ως μια εκτόνωση, μέχρι το νέο project του δημιουργού και τέλος σας ζητώ συγνώμη για την απίστευτη καθυστέρηση του review αυτού. (Νot in my hands - believe me!) Δηλαδή, τι άλλο να γράψω; (5.0)
Γιώργος Χατζηκωστής

Αναβίωση του σχεδόν ξεχασμένου, προ 15αετίας, superhero line της Dark Horse, σε αυτό το πρώτο volume, με το δεύτερο, αφιερωμένο στο comic X, να ακολουθεί σύντομα. Περιλαμβάνει τα mini series COMICS GREATEST WORLD και WILL TO POWER, που έθεσαν τις βάσεις για τη δημιουργία του universe. Δυστυχώς, δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Το COMICS GREATEST WORLD είναι μια παράθεση χαρακτήρων, δυνάμεων, τοποθεσιών και όλων των στοιχειών που δίνουν βαρύτητα σε ένα superhero universe, που πολύ σύντομα, γίνεται αφάνταστα κουραστικό και βαρετό. Στο WILL TO POWER, το Superman αρχέτυπο, o Titan, έχει φορτώσει και σπέρνει blood and destruction, ενώ οι υπόλοιποι, προσπαθούν να τον σταματήσουν, Εδώ υπάρχει ένα σχετικό ενδιαφέρον, μαζί με μια δόση characterization, τίποτε το πραγματικά αξιομνημόνευτο όμως. Το σχέδιο και των δυο σειρών κυμαίνεται στα τότε επίπεδα του τι θεωρούσε ο μέσος αναγνώστης "cool', χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις. Επίσης, περιλαμβάνονται ορισμένοι σημερινοί "hot" σχεδιαστές (π.χ. Terry Dodson). Συμπέρασμα: κάθε πράγμα, στον καιρό του. (4.0)
Γιώργος Χατζηκωστής

Πάει καιρός από τότε που το EX MACHINA ήταν η σειρά που περίμενα πως και πως για να διαβάσω. Αυτό το τεύχος είναι, από μια άποψη, ένα τυπικά προβληματικό τεύχος. Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιδέα, ο Vaughan είναι ένας συγγραφέας που έχει ικανότητες, και που δείχνει πως ξέρει πώς θα έπρεπε να τη χειριστεί, αλλά δεν το κάνει. Βγάζει μια προχειρότητα στο γράψιμο του και το χειρότερο είναι ότι, για ξεκάρφωμα, "πετάει" και μια εξυπνάδα στο τέλος, για να κλείσει το μάτι στον αναγνώστη. Ακόμη και το artwork του Tony Harris με κουράζει πλέον, αφού (νομίζω πως) είναι τόσο βασισμένο σε φωτογραφίες, που το comic (με εξαίρεση τις δυο σελίδες με τα παιδιά) μοιάζει με μέτριο φωτορομάντζο. (3.0)
Αριστείδης Κώτσης

"In which we pause for a moment, to catch our breath, gird our heart, and take a last look at a relatively peaceful farm, before plunging headlong into the chaos of total war." Απλά, γαμάτο τεύχος! Ο Willingham αποδεικνύει, για ακόμη μια φορά, πως παρ' όλο που είναι ικανότατος στη συγγραφή των "μεγάλων", επικών ιστοριών, η πραγματική μαεστρία του κρύβεται στα "silent" τεύχη. Βέβαια, το συγκεκριμένο δεν είναι ακριβώς silent, καθώς ένα ειδύλλιο γεννιέται και πεθαίνει μέσα σε λίγες μόνο σελίδες (well, OK, ούτε το πρώτο ρήμα ισχύει 100%, ούτε το δεύτερο, αλλά it makes for better copy), ενώ το "cliff-hanger" της τελευταίας σκηνής προετοιμάζει το έδαφος για σπουδαία πράγματα. Η πραγματική έκπληξη, όμως, ήταν το απίστευτο artwork του Niko Henrichon, ο οποίος ξεφεύγει από τη στατικότητα του painted artwork που μας είχε δείξει στο PRIDE OF BAGHDAD, και παραδίδει μαθήματα σκίτσου που συνδυάζει άριστα το ρεαλισμό με την αισθητική cartoon. Excellent! (9.0)
Δημήτρης Σακαρίδης

Το run του "Big" Jim Shooter συνεχίζεται και πλέον νομίζω πως έχουν μπει για τα καλά οι βάσεις για κάτι πολύ σπουδαίο. Ανέκαθεν, είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα τεύχη LEGION, όπου το spotlight έπεφτε μόνο σε ένα χαρακτήρα (ή κατά περίσταση, σε δύο και στη μεταξύ τους σχέση). Χαρακτηριστικά θυμάμαι μερικά εκπληκτικές ιστορίες του Paul Levitz λίγο μετά το GREAT DARKNESS SAGA, το απίστευτο τεύχος των Bierbaum/Giffen με την αποκάλυψη της Svaughn Erin στον Element Lad, αλλά και το καλύτερο τεύχος του run του Mark Waid, στο παρόν volume, με το spotlight στην Triplicate Girl (που με είχε κάνει να πιστέψω πως ο Waid είχε πολύ περισσότερα μέσα του απ' όσα έδωσε τελικά, but anyway...). Στο τεύχος #39, οι προβολείς πέφτουν πάνω στην Princess Projectra, η οποία πρέπει πλέον να συνφιλιωθεί με την ιδέα πως μετά την καταστροφή του πλανήτη της, ο status της ως πριγκίπισσα είναι τουλάχιστον shaky. Ο Shooter συνεχίζει να εκπλήσσει με το μοντέρνο στιλ του στους διαλόγους και με την άνεση που χειρίζεται τους χαρακτήρες, λες και δεν έφυγε ποτέ από τον τίτλο. Από την άλλη, ο Francis Manapul είναι απλά ένας από τους καλύτερους σχεδιαστές που δουλεύουν αυτή τη στιγμή στα αμερικανικά υπερηρωικά comics, χωρίς να προσπαθεί να είναι υπέρ το δέον ρεαλιστικός. (9.5)
Δημήτρης Σακαρίδης

Όχι ακριβώς comic, η έκδοση αυτή συλλέγει τα cartoons που σχεδίασε η Ellen Forley για το LUSTLAB (disclaimer: ΜΟΝΟ για ενήλικους), τον τομέα με προσωπικές αγγελίες του website της εφημερίδας THE STRANGER του Seattle. Cartoons εμπνευσμένα από τις αγγελίες των αναγνωστών, δίνοντας άλλη άποψη στο κείμενο που κατέθεσαν, ευφάνταστα και γουστόζικα, αποφεύγοντας την προφανή οδό της "κυριολεκτικής μεταφοράς". Βλέπετε, οι αγγελίες αυτές δεν έχουν ως σκοπό την αναζήτηση συντρόφου, με σκοπό τον έγγαμο βίο, αλλά είναι αποκλειστικά προσανατολισμένες στην ικανοποίηση των σεξουαλικών επιθυμιών, ακολουθώντας "παράπλευρα" μονοπάτια - BDSM, threesomes, bisexual foursomes και πάει λέγοντας. Συμπεριλαμβάνονται, επίσης, οι απολαυστικές συνεντεύξεις που παραχώρησαν οι προς αναζήτηση ενδιαφερόμενοι στην ίδια τη δημιουργό. Αν είστε της "εκκλησίας" και το πιο ακραίο παράπτωμα σας σε αυτό τον τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας είναι η "απομάκρυνση" σας από το ιεραποστολικό, τότε stay away, γιατί -πιθανότατα- θα χρειαστείτε τα χάπια σας. Ή θα έχετε μια life altering experience - by proxy. (8.5)
Γιώργος Χατζηκωστής

Επιτέλους τελείωσε! Αλλά όχι, δεν έχουν σκοπό να μας αφήσουν ήσυχους! Να δω σε πόσους μήνες θα βγει το solicitation για το MARVEL ZOMBIES 3. Εντάξει, βρε Robert, στο πρώτο έκανες την πλάκα σου, το fanboy-στικό χαβαλέ σου και γουστάραμε. Αυτό το sequel, όμως, ήταν εντελώς ξενέρωτο! Όποιες ιδέες μπορεί να έχεις για μια πιθανή συνέχεια, σε παρακαλώ, ή να τις αγνοήσεις, ή να τις ξεχάσεις! Δεν έχεις να γράψεις κάτι καλύτερο; (3.0)
Γιώργος Χατζηκωστής

Το πέμπτο τεύχος του spin-off του SUPERNATURAL LAW, είναι εδώ, η γνωριμία μου, όμως, με το concept δικηγόρων που αναλαμβάνουν πελάτες, οι οποίοι ανήκουν στη σφαίρα του μεταφυσικού, ξεκινά τώρα. Τρία φαντάσματα, που διδάσκουν τεχνικές εκφοβισμού σε ανθρώπους, δέχονται μήνυση από δυσαρεστημένο πελάτη τους. Το επίκεντρο, όμως, δεν είναι άλλο από την Mavis και το πώς θα μπορέσει να ισορροπήσει την προσωπική της ζωή, ενώ το επάγγελμα της στο δικηγορικό γραφείο, περιπλέκει τις καταστάσεις. Αυτοτελής, ολοκληρωμένη ιστορία, με σχέδιο της σχολής Dan DeCarlo, με πολύ πιο τολμηρά layouts, όμως. Well done job, all around. (7.0)
Γιώργος Χατζηκωστής

Η δεύτερη σειρά, re-imagining του origin του Simon Garth (a.k.a. The Zombie), ακροβατεί ανάμεσα σε δυο κόσμους. Πατά γερά πάνω στην Romero-ική άποψη περί set-up ενός re-animated mayhem, δανείζεται, όμως, πολλά στοιχεία από το source material, κοινώς το 70's comic, TALES OF THE ZOMBIE. Ο Simon Garth, όντας βουβός, μοναχικός περιφερόμενος, που απλά σαπίζει, δεν είναι ο πρωταγωνιστής, παίζει, όμως, καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων. Κατά τα άλλα, αν ψάχνετε για πρωτοτυπία, αναζητήστε την αλλού. Λίγα είναι τα πράγματα που μπορεί ή είναι πρόθυμος να κάνει κάποιος, με αυτό το παρακλάδι του τρόμου. Όντας fan, όμως, μπορώ να πω ότι αυτό το mini series εξυπηρέτησε το σκοπό του, δίνοντας μου το τόσο απαραίτητο fix-άκι μου. Για τους υπόλοιπους, μένει το Kelley Jones-influenced σχέδιο του Kyle Hotz, που εδώ "αγγίζει" περισσότερο από ποτέ το μέντορα του. (6.5)
Γιώργος Χατζηκωστής