Δημιουργοί: Ελλη Μοκα, Σοφια Σπυρλιαδου

Self-Published

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι χαλαροί τις Παρασκευές και χαρούμενοι που, επιτέλους, άλλη μια εβδομάδα έφτασε στο τέλος της, ρίχνουν μια μούντζα -στα κρυφά- στον προϊστάμενό τους και είναι πανέτοιμοι να χωρέσουν στις δυο ημέρες του Σαββατοκύριακου, όλη τη ζωή που δεν έκαναν την υπόλοιπη εβδομάδα.

Κάποιοι άνθρωποι, όμως, την Παρασκευή που μας πέρασε, έριξαν μούντζα -πάντα στα κρυφά- στον προϊστάμενο, αλλά κατέληξαν στην οδό Μασσαλίας, στο κτίριο της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης, με νεύρα τεντωμένα, με άγχος, με την πίεση όλης της εβδομάδας (OK, εκτός από κάποιους που όλη την εβδομάδα ήταν στο Τόκυο) και με ένα σωρό δουλειές που έπρεπε να γίνουν, ώστε το Σάββατο να ανοίξουν οι πόρτες της Ένωσης και τα πάντα να είναι έτοιμα για το φετινό Comicdom Con Athens. Κάπου εκεί, με πλησιάζει η Λήδα (Editor's Note: ..."Τσενέ" - Υπεύθυνη επικοινωνίας της Comicdom Press και "coolest chick on the planet") και μου λέει: "Θέλουμε μια χάρη..." Θα την πω την αμαρτία μου, τρόμαξα λιγάκι, καθώς η παραπάνω είναι μια πολύ ύποπτη φράση, αλλά τελικά μου ζήτησε να πάρω ένα μάτσο DVD με trailers, και να τα ενώσω σε ένα.

Εύκολη αποστολή, το είχα ξανακάνει, δεν ήταν τίποτα, λίγο χρόνο θα μου έπαιρνε μόνο. Έλα, όμως, που δεν υπολόγισα τη μεγάλη μου αδυναμία και όταν έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για μπύρες, δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθώ - τόσο για τις μπύρες όσο και για την παρέα. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθώ μπροστά στο PC μου κατά τις 4 τα ξημερώματα, ημιμεθυσμένος και πτώμα από την κούραση και την ώρα που έφευγα από το σπίτι να ανέβω για το Con, το δισκάκι μόλις είχε ψηθεί. Με 37 λεπτά ύπνο (σε δυο δόσεις παρακαλώ - ένα 20λεπτο και ένα 17λεπτο) ανέβηκα Αθήνα, χωρίς καμία ελπίδα να βγάλω τη μέρα. Όχι ότι αναρωτιέστε, αλλά το DVDάκι που παίδευα ήταν αυτό που έπαιζε στην τηλεόραση που βρισκόταν δίπλα στη γραμματεία και παρά τις αμφιβολίες μου στο κατά πόσο θυμάμαι το DVD Maestro, δούλεψε μια χαρά.

Μιλώντας με την Έλλη (Editor's Note: ..."Μόκα" - Δημιουργός του strip ASAPHΕΙΕΣ και "neatest gal in the universe") και προσπαθώντας να μείνω ξύπνιος, θυμήθηκα ότι μου είχε πει κάτι για κάποια δουλειά της που θα παρουσιαστεί στο Con, αλλά, μεταξύ μας, εκείνη την ώρα δεν μπορούσα να είμαι σίγουρος για το όνομά μου, πόσο μάλλον για κάτι τέτοιο και θυμάμαι την Έλλη να φεύγει και να επιστρέφει με ένα μικρό "κάτι" και να μου λέει "αυτό είναι". Πριν το ξεφυλλίσω, στάθηκα αρκετή ώρα στο εξώφυλλο, τόσο που άρχισα να αναρωτιέμαι αν τελικά το φετίχ με τις νοσοκόμες είναι κάτι που θα πρέπει να κοιτάξω, ενώ όταν το διάβασα, ήμουν σίγουρος ότι ήταν το πιο ωραίο "τέτοιο" που είχε κάνει την εμφάνισή του στο Con, εκτός ίσως από το ΛΟΥΘΕΡ ΑΡΚΡΑΙΤ, αλλά διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις. (Καλά ντε, μην πέσετε να με φάτε.)

Το ΚΟΡΙΤΣΟΤΕΤΟΙΟ είναι μια μίνι αυτοβιογραφία (ή τουλάχιστον, έτσι φαίνεται) τόσο της Έλλης όσο και της Σοφίας Σπυρλιάδου, τυπωμένο σε 200 αντίτυπα (προς το παρόν), σε μικρό format, όπου τα κορίτσια κάνουν από ένα δισέλιδο εναλλάξ, στο οποίο αφηγούνται κομμάτια από την παιδική τους ηλικία. Χιούμορ και γλύκα ανακατεύονται και φτιάχνουν ένα 16σέλιδο που το διαβάζεις και δεν θες να τελειώσει.

Για να αποφύγω διάφορους καλοθελητές, πρώτον, το έχω ξαναδιαβάσει από το Σάββατο και όποιος θέλει, ας έρθει με τη δική του δουλειά στο χέρι να τα συζητήσουμε. Πολλά πράγματα δεν έχω να πω, με μόνο 16 σελίδες, θα ήταν αδικία να μιλήσω εγώ και να μην σας αφήσω να διαβάσετε μόνοι σας αυτά που έχουν να πουν τα κορίτσια. Αυτό, όμως, που μπορώ να πω -και θα το πω- είναι ότι διαβάζοντάς το, θυμήθηκα πολλά πράγματα από την δική μου παιδική ηλικία. (Αν τολμήσει κανείς να κάνει κανένα κρύο αστείο, να του καεί το μιξεράκι και να μείνει χωρίς φραπέ - είχα κι εγώ τον Σκέλετορ...)

Κλείνοντας, δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να μην το αναζητήσετε και να μην το αποκτήσετε, ενώ δεν χρειάζεται να ανησυχείτε που δεν ήρθατε στο Con (κρίμα, βέβαια, γιατί χάσατε τα κρύα αστεία μου), καθώς μαθαίνω ότι ήδη υπάρχει σε διάφορα κομιξομάγαζα, ενώ δεν αποκλείεται, εάν εξαντληθεί, να υπάρξει και δεύτερη έκδοση.