Writer: Mark Kidwell

Artist: Tim Vigil

Colorist: Jay Fotos

Letterer: Jason Hanley

Image Comics

Με τις δύο μεγάλες εταιρίες να το έχουν ρίξει στον αγώνα των ριζικών αλλαγών, προσπαθώντας να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα (δίχως ιδιαίτερη επιτυχία), συχνά στρέφεται κανείς στο κυνήγι των one-shots ή των mini series και κυρίως, μακριά από το υπερηρωικό.

Ο Frank Frazetta ήταν στις δόξες του πριν την εποχή μου (όντας γεννηθείς το 1982) και δεν έζησα την πώρωση-χιονοστιβάδα που προκάλεσε η καλλιτεχνική του ιδιοφυία. Η ελάχιστη επαφή μου με το έργο του ήταν κυρίως μέσω των πολλών illustrations του που είχαν χρησιμοποιηθεί στη δοξασμένη, δεύτερη έκδοση του AD&D.

Όταν διάβασα τα solicitations για το FRANK FRAZETTA'S DEATH DEALER (για το οποίο έκανε review ο φίλος Άκης), παραξενεύτηκα διότι ήξερα ότι ο Frazetta είχε, εν πολλοίς, αποσυρθεί από την ενεργό δράση, λόγω ποικίλλων προβλημάτων υγείας. (Μεταξύ των οποίων, την αδυναμία καλής χρήσης του δεξιού του χεριού, οπότε συνέχισε να ζωγραφίζει με το αριστερό!) Έπειτα, κατάλαβα ότι επρόκειτο για ένα project, βάσει του οποίου, επιλεγμένα έργα του Frazetta θα γίνονταν αφορμή για να γραφτεί και να σχεδιαστεί η ιστορία του εικονιζόμενου χαρακτήρα. Ομολογώ ότι δυσπιστώ απέναντι σε τέτοια projects. Ωστόσο, το review του Άκη με έκανε να ξεφυλλίσω ένα DEATH DEALER, έστω και για την τιμή του epic fantasy και μετάνιωσα πολύ που δεν το είχα πάρει από την αρχή. Έτσι, όταν διάβασα το solicitation για το DARK KINGDOM, του οποίου η ιστορία περιστρέφεται "γύρω από τον θρυλικό επιδρομέα, Red Morden", δεν ετίθετο πλέον θέμα συζήτησης.

Η ιστορία, όπως και στο DEATH DEALER, εξιστορείται από τον γηραιότερο (έναν παλαίμαχο Viking) στον νεότερο (τον εγγονό του). Όταν ο νεαρός Finn, μπουχτισμένος από την ειρηνική ζωή και τις φαινομενικά μάταιες σκοπιές γύρω από το χωριό, κλωτσάει κάποια αρχαία κόκαλα, για μια στιγμή, ο παππούς του καταλαμβάνεται από το "κόκκινο μένος" και τον απειλεί για να τα ξαναβάλει στη θέση τους: είναι τα κόκαλα του Red Morden, ήρωα των saga του χωριού, του οποίου η ιστορία μπορεί να επιβίωσε ως η μεγάλη περιπέτεια, ή ακόμη και σαν ιστορία αγάπης, αλλά, στην πραγματικότητα, αποτελεί ένα εφιαλτικό γεγονός του παρελθόντος.

Η Brynna, γυναίκα του Red Morden, δασκάλα, χειρουργός και προφήτισσα, διάβασε στους ταραγμένους ανέμους τον ερχομό του θανάτου από τον ουρανό και μήνυσε τον κίνδυνο στον άντρα της, με τη βοήθεια των σκοτεινών τέκνων της θάλασσας. Όταν αυτός και το πλήρωμα θα επιστρέψουν στην πατρίδα, θα βρουν το χωριό έρημο και τις οικογένειές τους σφαγμένες από έναν άγνωστο, υπερφυσικό εχθρό. Όλοι τους αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφού κάψουν τους νεκρούς τους - όλοι, εκτός από τον Red Morden, που αρματώνεται για να πάρει εκδίκηση από το κτήνος που έχυσε το αίμα τους.

Ο Mark Kidwell γράφει ένα μεστό, ωμό, epic fantasy σενάριο, προσαρμόζοντας μέσα του τις καθ' όλα πραγματικές δεισιδαιμονίες των αρχαίων Σκανδιναβών (όπως ο αρχέγονος φόβος των σκοτεινών, στενών χώρων, που έχει ο ήρωας), καθώς και τη μυθολογία τους. Στους κόσμους του Robert E. Howard, οι θεοί, στην καλύτερη, αδιαφορούν για τους πιστούς τους, και στη χειρότερη, τους δίνουν ανίερη δύναμη με τρομακτικό κόστος και για νοσηρούς σκοπούς. Εδώ, οι θεοί είναι όπως τους αντιλαμβάνονταν οι Vikings: σκληροί, ακατάδεκτοι για τους αδύναμους, αλλά στο πλευρό των γενναίων και των διαμέσων, που τους σέβονταν (όπως η Brynna). Δεν θα δείτε κανένα πρωτοφανές στοιχείο - είναι κλασσικό barbaric fantasy, αλλά η διαφορά βρίσκεται στο πως παρουσιάζεται η ερμηνεία και η αντίληψη του ανθρώπου για το υπερφυσικό - με μια πιο ψυχολογική διάσταση.

Για το σχέδιο του Tim Vigil έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία, τα designs των χαρακτήρων, η σκιαγράφηση των εκφράσεων, οι γωνίες λήψεις και το panelling είναι πολύ λειτουργικά, ενώ το comic δε στερείται και των απαραίτητων backgrounds. Από την άλλη, ένα θεμελιώδες στοιχείο του barbaric fantasy, η δράση, χάνει σε αρκετά σημεία, τόσο λόγω ορισμένων σχεδιαστικών λαθών (παράξενες θέσεις του σώματος, ή χτυπήματα που μοιάζουν να μην έχουν καθόλου ένταση ή ορμή), όσο και λόγω αρκετών ασυνεπειών από panel σε panel (στο επίπεδο της εξέλιξης της δράσης στο χώρο και της συσχέτισης των εμπλεκόμενων στη μάχη). Ωστόσο, δεν παύει να είναι ένα όμορφο σχέδιο, το οποίο ακολουθεί πολύ ταιριαστά την αφήγηση.

Δεν είναι, σε καμία περίπτωση, το "επόμενο εκδοτικό αριστούργημα" (με εξαίρεση το εξώφυλλο του Frazetta και το pin-up του Nat Jones), αλλά δεν πρόκειται επίσης να απογοητεύσει τους λάτρεις του είδους.