Writer/Artist: Josh Simmons

Fantagraphics Books

Ποιο είναι το πιο φιλόδοξο comic project το οποίο (ή για το οποίο) έχετε διαβάσει; Μήπως το BIG NUMBERS του Alan Moore, λόγω της πολυπλοκότητας του, ή το SANDMAN του Neil Gaiman, όπου ο δημιουργός, αντί να κάνει απλώς το revamp ενός παλιού ήρωα, έκτισε μια ολόκληρη μυθολογία;

Ή μήπως είστε από αυτούς που πιστεύουν πως τον τίτλο του πιο φιλόδοξου project στα comics τον έχει καπαρωμένο ο Dave Sim, από τότε που ανακοίνωσε πως το CEREBUS θα είναι ένα limited series 300 τευχών, που θα γράψει, θα σχεδιάσει και θα εκδώσει ο ίδιος, χωρίς να χάσει μήνα; Ακόμη και ο JMS, όταν έκανε το πρώτο τεύχος του RISING STARS στην Top Cow, μίλαγε για το πόσο φιλόδοξο και δύσκολο ήταν το project του ως προς την ολοκλήρωση του...

Η απόπειρα και μόνο του να υλοποιήσεις κάτι που να βρίσκεται στα όρια του εφικτού και να αποτελεί πρόκληση για τις ανθρώπινες δυνατότητες και την πεπερασμένη φύση σου, είναι κάτι που -στα δικά μου μάτια, τουλάχιστον- μπορεί μόνο να χαρακτηριστεί ως αβάσταχτα ρομαντικό και υπέροχο. Έχει κάτι μαγικό που με συγκλονίζει, η ιστορία ενός απλού ανθρώπου που υπερβαίνει τον ίδιο του τον εαυτό, για να δημιουργήσει κάτι μεγάλο, ή να αντιμετωπίσει δυνάμεις πολύ μεγαλύτερες από τις δικές του.

Αυτό, όμως, ισχύει όταν ο άνθρωπος αυτός δείχνει να έχει συναίσθηση του τι πραγματικά αντιμετωπίζει και του τι είναι έτοιμος να ρισκάρει και να δείχνει σεβασμό απέναντι του, διαφορετικά καθίσταται απλά άμυαλος, γελοίος και αλαζόνας. Κάπου ανάμεσα στο μεγαλείο και την αλαζονεία, βρίσκεται και το JESSICA FARM του Josh Simmons...

Το 2000, ο Simmons (δημιουργός του πολύ όμορφου και ενδιαφέροντος, HOUSE) αποφάσισε να ξεκινήσει το δικό του υπερ-φιλόδοξο project. Σκοπός του ήταν να κάνει μια σελίδα κάθε μηνά, για τα επόμενα πενήντα χρόνια, ώστε, στο τέλος του 2050, να έχει έτοιμο ένα graphic novel 600 σελίδων. Όσοι έχουν υπομονή, μπορούν να περιμένουν και να αγοράσουν τότε την ολοκληρωμένη έκδοση, αλλά για εμάς, τους ανυπόμονους, που δεν έχουν τη σιγουριά του Josh Simmons ότι θα συνεχίζουμε να βρισκόμαστε πάνω στον πλανήτη και θα διαβάζουμε comics μέχρι τότε, κυκλοφόρησε το πρώτο μέρος της ιστορίας.

Η Jessica ξυπνά στο δωμάτιο της ένα χριστουγεννιάτικο πρωινό. Με τον φόβο της πιθανής κακοποίησης από τον πατέρα της, αποφεύγει να δει τα δώρα της και προτιμά να "ταξιδέψει" μέσα στο σπίτι της, όπου και συναντά ένα σωρό παράξενα πλάσματα, σε ένα ονειρικό, ψιλοσουρεαλιστικό και, κάποιες φορές, εφιαλτικό περιβάλλον. Πολλές οι αναφορές στην Αλίκη (τι πάει να πει "ποιά Αλίκη"; Μια είναι η Αλίκη που αποτελεί διαχρονική έμπνευση κάθε δημιουργού που φλερτάρει με το παράξενο και το ονειρικό), αλλά και έντονες οι επιρροές από το παρελθόν του Simmons, σε comics με "ενήλικο" χαρακτήρα και κυρίαρχο το σεξουαλικό στοιχείο.

Αν και οι δημιουργικές ικανότητες του Simmons πρέπει να θεωρούνται δεδομένες και η ευφυΐα του είναι ευδιάκριτη, τόσο στον τρόπο που δημιουργεί, όσο και στα plot twists της ιστορίας, οι συνεχείς εναλλαγές θέματος και η συνειρμική δομή της αφήγησης, μπορεί και να κουράσουν. Καταφέρνει, πάντως, να δημιουργεί και να συντηρεί μια ονειρική ατμόσφαιρα, με τρόπο που θυμίζει το SAMMY THE MOUSE του Zak Sally και, στις πολύ καλές στιγμές του, τον Jim Woodring, ή τον Chester Brown στο ED THE HAPPY CLOWN.

Ίσως, πριν λίγο καιρό, το εγχείρημα να μου φαινόταν πολύ πιο ενδιαφέρον και τολμηρό, αλλά στη φάση που βρίσκομαι τώρα, το βρήκα μάλλον αλαζονικό και πομπώδες. Σε καμιά περίπτωση, δεν είναι μια αγορά που μετάνιωσα, αλλά δεν ψήνομαι να κάτσω να σκεφτώ για το αν μετά από οκτώ χρόνια θα αποκτήσω και το επόμενο volume.