Writer: Grant Morrison

Artist: J.G. Jones

Colorist: Alex Sinclair

Letterer: Rob Leigh

Editor: Eddie Berganza

DC Comics

*Spoiler Warning*

Για αρχή, τουλάχιστον, δεν ήταν και κακό!

Με την παραπάνω πρόταση θα μπορούσα να συνοψίσω, με σαφέστατο τρόπο, τις εντυπώσεις μου από το πρώτο τεύχος του FINAL CRISIS, να στείλω το κείμενο με όλα τα "παρελκόμενα" και να συνεχίσω να πίνω ήσυχος την μπύρα μου, παρέα με τα 70's progressive rock δισκάκια, όπως αυτό που μου κρατά πολύ καλή παρέα αυτή την στιγμή. (Argent - NEXUS. Look it up!).

(Editor's Note: Argent;;; Και μάλιστα το NEXUS;;; Ας ήταν τουλάχιστον το RING OF HANDS ή το ALL TOGETHER NOW...)

Επειδή, όμως, αυτό δεν είναι snapshot, αλλά κανονικό review, και για να αποφύγω τη λαϊκή κατακραυγή, οφείλω να επεκταθώ λίγο περισσότερο.

Όπως κάθε καλό πρώτο τεύχος μιας σειράς-ναυαρχίδας, που ηγείται ενός (συνήθως ομώνυμου) event, έτσι και εδώ, γίνεται το αρχικό στήσιμο όλων των πιονιών στην σκακιέρα. Το μαγαζί διαθέτει απ' όλα τα καλά! Θέλετε villains με κακές διαθέσεις; Φυσικά και έχουμε, με τον Libra να προσπαθεί να το παίξει chief! Θανάτους χαρακτήρων που ποτέ δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την δική τους μηνιαία σειρά, για πάνω από 20 τεύχη; Σαφέστατα! Ένα γενικότερο μυστήριο, που περιβάλει τον έναν από τους δύο θανάτους, καθώς και την γενικότερη αίσθηση ότι σε λίγο θα γίνει "της πόρνης"; Μα αυτά είναι, ίσως, τα βασικότερα!

O τρόπος που επέλεξε ο Morrison να αναπτύξει την πλοκή, έχει κάτι από τις μεθόδους που ακολουθούν οι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων. Οι Hal Jordan και John Stewart είναι οι πρώτοι που καταφθάνουν στη σκηνή του εγκλήματος, κατόπιν σήματος που έλαβαν από τα υπό την κατοχή τους μαγικά κοσμήματα, και ανακαλύπτουν το πτώμα. Ο άτυχος νεκρός δεν είναι άλλος από τον (να το πάρει το ποτάμι; Ας το πάρει!) New God, Orion! Yup, ο γνωστός κάφρος, κανακάρης του Darkseid - λιποτάκτης, πλέον, αφού προτίμησε τον Highfather και την New Genesis. Όμως, οι δύο φίλοι μας δεν ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν τον έκπτωτο -και νεκρό πλέον- θεό. Ο Detective Turpin είχε την τύχη και τα πρωτεία, και, φυσικά, όπως κάθε καλός επαγγελματίας του κλάδου του, διεξάγει τη δική του έρευνα. Με τη βοήθεια ενός hint από την Question (Renee Montoya, για όσους δεν διάβασαν το 52), ακολουθεί το δικό του μονοπάτι, που τον οδηγεί στο... Dark Side Club! (Στον Apokolips δε γνωρίζουν την έννοια της διακριτικότητας.) Φυσικά, ο θάνατος ενός New God δεν αφήνει ασυγκίνητους τους superheroes της γης και δη την Justice League, καθώς εισέρχονται σε κατάσταση συναγερμού.

Αν, τώρα, από την παραπάνω παράγραφο, δεν καταλάβατε ούτε τα μισά, τότε αυτό το mini series, δεν απευθύνεται σε εσάς! Απαιτεί κάποια γνώση του DC Universe, αλλά, κατά έναν παράδοξο τρόπο, πάει κόντρα σε πολλά από τα πρόσφατα γεγονότα του DEATH OF THE NEW GODS και του COUNTDOWN. Παράλληλα, επαναφέρει στο προσκήνιο κάποια elements του 52 και του SEVEN SOLDIERS -καθόλου περίεργο, αφού εμπλέκεται και στα δυο ό ίδιος συγγραφέας- ενώ πατά γερά στις βάσεις που έστησε ο Jack Kirby με το FOURTH WORLD SAGA. Ο φαλακρός γκουρού του keyboard, όπως μπορείτε να διαβάσετε στην πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στο Newsarama (guaranteed to give you a headache!), πετά το μπαλάκι στα αφεντικά του, σχετικά με τα διάφορα plot conflicts και, προφανώς, η μπάλα παίρνει και τους editors. Το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, ελάχιστα με ενδιαφέρει! Το όλο σκηνικό παρουσιάζει μια εικόνα παντελούς έλλειψης οργάνωσης - κοινώς, καφενείο! Πως πάει το ταβλάκι, παίδες;

Για κάποιο λόγω, όμως, δεν με απασχολεί και τόσο. Το FINAL CRISIS έχει τον επικό του τόνο, δίνει την υπόσχεση των major αλλαγών στο status quo (yeah, right... I'm too old for this crap!), έχει, με λίγα λόγια, το fun του. Τα continuity errors αφήνω να τα ψειρίσουν τα fanboys, μόλις αυτά καταφέρουν να συνέλθουν από τις κατραπακιές που έφαγαν! Εγώ κρατώ το περιποιημένο σχέδιο του J.G. Jones και περιμένω να δω πώς θα εξελιχθεί η σειρά. Ασχέτως αν αυτή, πιθανότατα, δεν πρόκειται να είναι πραγματικά "σημαντική".

Διότι πείτε μου, πόσα από αυτά τα events είναι πραγματικά "σημαντικά"; Σοβαρά τώρα...