Writer: Michael Moorcock

Adaptation: P. Craig Russell

Colorist: Lovern Kindzierski

Translation: Γιώργος Γιανναδάκης, Νίκος Καμπουρόπουλος

Editor: Γιώργος Γιανναδάκης

Εκδόσεις Helm

Για τους λάτρεις του Epic Fantasy, ο Elric, οι πάμπολλες άλλες εκφάνσεις του Eternal Warrior, καθώς και ο δημιουργός τους, Michael Moorcock, δεν θέλουν συστάσεις. Για τους λάτρεις των comics, το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τον P. Craig Russell. Σε κάθε περίπτωση, το πάντρεμα αυτό κρατάει χρόνια και μας δίνει πραγματικά ποιοτικά αναγνώσματα.

Η πρώτη μου επαφή με το συγκεκριμένο "ζεύγος", ήταν όταν έπεσα πάνω σε ένα αντίτυπο του, ως τότε εν πολλοίς εξαφανισμένου, ELRIC OF MELNIBONE της First Comics, ένα adaptation του Roy Thomas, με σχέδιο πάλι του Russell. Ήταν, για μένα, κάτι συγκλονιστικό και πρωτοφανές. Ο Elric δεν είναι άγνωστος στο ελληνικό κοινό, καθότι η βασική πενταλογία του ήταν το πρώτο άνοιγμα των Εκδόσεων Αίολος, στο πολυσύμπαν του Moorcock. Την πενταλογία αυτή την είχα διαβάσει μέσα σε έναν καλοκαιρινό μήνα και οι διάφορες περιγραφές των "υπέρλαμπρων, πομπωδών και χρωματισμένων, με όλα τα χρώματα της ίριδας, δωμάτων της Ίμρυρ", μου έφερναν στο μυαλό διάφορες εικόνες, τόσο για το νησί των Μελνιμπόνιων, όσο και για τους ίδιους.

Ωστόσο, αυτό που δεν είχα καταλάβει (και που ανακάλυψα κάποια χρόνια αργότερα, με τους Hawkwind), ήταν ο βαθμός στον οποίο τα τοπία του Moorcock ήταν σουρεαλιστικά, βγαλμένα από μια έντονα ψυχεδελική φαντασία και χρωματισμένα πολύ εντονότερα από τους παστέλ τόνους της επικής φαντασίας, που είχα εγώ στο μυαλό μου. Το σχέδιο του Russell (ο οποίος έδινε και συγκεκριμένες οδηγίες στον εκάστοτε colorist) πιστεύω ότι απέδωσε για πρώτη φορά αυτό που παρουσίαζε με λόγια ο Moorcock: έναν κόσμο διαποτισμένο από το Χάος, γεμάτο με παράλογα χρώματα (ειδικά στην πατρίδα των υπηρετών του Χάους, το Melnibone) και πλάσματα, γεμάτο με ψυχεδελικές οπτασίες και ανίερα όνειρα.

Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ είναι το τελευταίο βιβλίο της νοούμενης πενταλογίας του Elric (καθότι η πενταλογία συνετέθη από ιστορίες που γράφτηκαν εν πολλοίς ανεξάρτητα και εκτός συγκεκριμένου χρονικού συνεχούς, οπότε και μπήκαν σε σειρά πολύ αργότερα από την πρώτη τους έκδοση), όπου ο Μελνιμπόνιος πρέπει να αφυπνιστεί από τον γλυκό λήθαργο στα χέρια της Zarozinia και να ξαναπάρει στα χέρια του το Μαύρο Σπαθί. Είναι, ίσως, ένα από τα πιο επικά, όσο και απελπιστικά, βιβλία, που έχουν ποτέ γραφτεί, καθώς, εξαρχής, ο Elric, για να πάρει πίσω τη γυναίκα του, πρέπει να δεχτεί κοντά του αυτά που απέρριψε για χάρη της: το διψασμένο, για αίμα και ψυχές σπαθί, καθώς και τους θεούς του Χάους. Ωστόσο, ο Άριοχ, Δούκας του Χάους, ίσως να μην είναι πολύ πρόθυμος να τον βοηθήσει. Όλα ξεκινούν με προφητείες, δαιμονικές απαγωγές και την τιτάνια μάχη μεταξύ στρατιών, για το μέλλον των Νέων Βασιλείων των ανθρώπων. Στο ταξίδι για την ανεύρεση της γυναίκας του, ο Elric θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με αρχαίες φυλές, θεούς ξεχασμένους από το χρόνο και τους σκοτεινούς οιωνούς, που τον θέλουν καταστροφέα του κόσμου.

Όλα αυτά τα στοιχεία, αποδίδονται, στο μέγιστο βαθμό, στον πρώτο από τους τέσσερις τόμους της ΚΑΤΑΙΓΙΔΑΣ, ενώ η μετάφραση πιάνει τον παλμό της αρχικής αφήγησης, δίχως να στερεί τίποτε από το υπερφυσικό, πομπώδες και αλλόκοτο της γραφής του Moorcock. Ο τόμος συνοδεύεται από νέα εισαγωγή του συγγραφέα, καθώς και από βιογραφικά και χρονολογικά στοιχεία. Το δε εξώφυλλο αποδίδει εξαιρετικά την ουσία του εσωτερικού: σκότος, αίμα, ψυχές, Χάος!