Writer/Artist: Satako Kiyuduki

Translation: Satsuki Yamashita

Lettering: Alexis Eckerman

Yen Press

Όταν παράγγελνα το SHOULDER-A-COFFIN KURO από το PREVIEWS, το έκανα για δύο λόγους: α) ο τίτλος και το εξώφυλλο μου κίνησαν το ενδιαφέρον και β) έχω βρει, μέχρι στιγμής, λίγα manga yonkoma (a.k.a. 4-koma), δηλαδή ιαπωνικά comic strips. Η γνώσεις μου για αυτά περιορίζονται στο διασκεδαστικότατο AZUMANGA DAIOH και την cult περιεργίλα του HEARTBROKEN ANGELS. Είναι, επίσης, ο πρώτος τίτλος που αγοράζω από την νεοσύστατη Yen Press.

Οι προσδοκίες μου ήταν σχετικά χαμηλές, καθώς οι δύο προαναφερθέντες τίτλοι, με τους οποίους είχα ασχοληθεί, είναι πολύ ψηλά στην εκτίμησή μου (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) και δεν πίστευα ότι ένας παντελώς άγνωστος τίτλος μπορεί να τους συναγωνιστεί (πόσο μάλλον, όταν τον επέλεξα για αγορά λόγο ονόματος και δίψας για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις). Τελικά, εξεπλάγην ευχάριστα.

Η Kuro είναι μια μαυροντυμένη, περιπλανώμενη ταξιδιώτης. Στην πλάτη της, κουβαλά ένα φέρετρο (εξ' ου και ο τίτλος του manga), το οποίο δηλώνει ότι θα το χρειαστεί στο τέλος του ταξιδιού της. Αναζητεί μια μάγισσα και σύντροφός της είναι μια νυχτερίδα, ο Sen. Στην πορεία, βρίσκει και δύο γατοειδή κοριτσάκια, που είναι κατασκευάσματα ενός επιστήμονα και τα παίρνει και αυτά μαζί. Η ανορθόδοξη αυτή παρέα έχει διάφορες περιπέτειες, σε ένα φανταστικό κόσμο, που συνδυάζει μεσαίωνα με επιστημονική φαντασία.

Δεν μαθαίνουμε πολλά περισσότερα στη συνέχεια, καθώς η Kuro κρατά τα μυστήρια της επτασφράγιστα. Αλλά δεν μας νοιάζει. Τί, δεν μας νοιάζει; Όχι ότι δεν έχουμε μια μικρή περιέργεια για το ζήτημα, αλλά πραγματικά, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Πρόκειται για ένα απόλυτα feel good, παραμυθοειδές comic, με αρκετές σκοτεινές στιγμές, που σου κάνει overload ζαχάρου, μετά τις πρώτες σελίδες, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Συνδυάζει, στα μάτια μου, το YOTSUBA&! με το CASTLE WAITING. Εντάξει, αυτό είναι λίγο υπερβολικό, αλλά πιάνετε το feeling. Έντιμο, διασκεδαστικό, γλυκό, και τίγκα στη χαριτωμένη φαντασία, με μία σκιά μελαγχολίας.

Η ροή της ιστορία είναι κάπως περίεργη. Μιλάμε πάντα για στριπάκια, που έχουν μια συνεχή μεταξύ τους πλοκή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν μπορούν να σταθούν μόνα τους, καμιά φορά έχουν ένα αστείο στο τέλος, καμιά φορά έχουν αυτό το κουλό "μπλινγκ" στο τέλος (όχι, δεν είναι δόκιμος όρος, αλλά δεν ξέρω πως αλλιώς να περιγράψω αυτή την τακτική που έχουν οι Ιάπωνες να βάζουν, στο τέλος των strips τους, μια σουρεαλιστική πινελιά, που σου δίνει ένα αποτέλεσμα αναγνωστικής αιώρησης), καμιά φορά δεν έχουν απολύτως τίποτα. Αλλά λειτουργεί, ως επί το πλείστον, πολύ καλά.

Το σχέδιο, αν και δεν είναι τίποτα μεγαλειώδες, έχει εναλλαγή "κανονικού" και chibi, καρτουνίστικου και ρεαλιστικού, με περισσότερες λεπτομέρειες από ότι τα συνηθισμένα manga και συχνά προσθέτει στο fun value, με μερικά ξεκαρδιστικά καρέ.

Yen Press... Επιτέλους, μια εταιρεία που αντιλαμβάνεται ότι οι καιροί αλλάζουν και οι θαυμαστές τον manga γίνονται πιο απαιτητικοί από τις εκδοτικές. Δεν ξέρω αν ακολουθεί την ίδια τακτική και στα υπόλοιπα comics της, αλλά τα production values του KURO με εντυπωσίασαν. Υπέροχο χαρτί (και μυρίζει εξίσου καλά), raw preview του επόμενου τόμου, translation notes, και 2-4 έγχρωμες σελίδες στην αρχή ΚΑΘΕ κεφαλαίου, όλα στοιχεία που λειτουργούν τρελά υπέρ στα δικά μου κιτάπια (που μόνιμα γκρινιάζω στα reviews μου για την έλλειψη έξτρας και την αλλαγή των έγχρωμων σελίδων της Ιαπωνικής έκδοσης σε grayscale, τακτική που ακολουθεί η πλειονότητα των δυτικών εκδοτικών που εκδίδουν manga).

Ένα νέο, all-ages comic, που σίγουρα θα συνεχίσω να παρακολουθώ και θα σας πρότεινα να κάνετε το ίδιο, αν αναζητείτε κάτι που θα σας διασκεδάσει με αθώο τρόπο και θα σας κάνει να νιώσετε ωραία και ζεστά μέσα σας.