Writer: Brian Wood

Artist: Ryan Kelly

Editor: Shelly Bond

DC Comics (Minx)

Πριν από λίγο καιρό, οδυρόμουν για το πόσο δε μου άρεσε το BURNOUT και διαρρήγνυα τα ιμάτια μου ότι δε θα αγόραζα άλλο comic της Minx, τουλάχιστον μέχρι να κυκλοφορήσει το JANES IN LOVE, με artwork του εξαιρετικού Jim Rugg. Για άλλη μια φορά, όμως, αποδεικνύομαι ασυνεπής και ανακόλουθος, αφού βρίσκομαι με ένα ακόμη comic της Minx στα χέρια μου. Είδα το NEW YORK FOUR στο ράφι, είχα το αντίτιμο στην τσέπη μου, δεν είχα πιει ακόμη καφέ, οπότε μου φάνηκε καλή ιδέα να το αγοράσω...

Η Riley είναι πρωτοετής στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Αν και μεγάλωσε στο Brooklyn, βρίσκεται για πρώτη φορά στο Manhattan και μοιράζεται τις νεοαποκτηθείσες γνώσεις τις γύρω από την πόλη, με τον αναγνώστη. Εκεί θα γνωρίσει τρεις ακόμη κοπέλες και θα συναντήσει ξανά την αδερφή της, η οποία έχει διακόψει κάθε επαφή με το σπίτι της, εδώ και αρκετά χρόνια.

Οι τέσσερις φίλες θα βρεθούν σε αναζήτηση κατοικίας και μιας δουλειάς που θα τους προσφέρει κάποια χρήματα, ώστε να τα βγάλουν πέρα στη ζωή της πόλης. Η δουλειά αυτή θα βρεθεί και θα απαιτεί ένα, ενοχλητικό για τις κοπέλες, αλλά ιδιαίτερα βολικό για την αφήγηση, εβδομαδιαίο ραντεβού με ψυχολόγο.

O indie star Brian Wood (DEMO, LOCAL, DMZ, NORTHLANDERS) χειρίζεται καλά τους χαρακτήρες, προσφέρει πολλά στοιχεία γύρω από τη ζωή στο Manhattan και ασχολείται με τον τρόπο που οι σχέσεις των ανθρώπων στον ψηφιακό κόσμο "περνούν" και στον πραγματικό. Οι χαρακτήρες του comic μου φάνηκαν μάλλον αντιπαθητικοί, αλλά συνεπείς. Οι κοπέλες του comic βρίσκονται σε αυτή τη φάση που περνούν πολλοί άνθρωποι περίπου στην ενηλικίωση τους, όπου "ψάχνονται" χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι θέλουν, ενώ δείχνουν να αδυνατούν να θέσουν προτεραιότητες.

Το artwork του Ryan Kelly (LOCAL, VINYL UNDERGROUND) είναι αρκετά καλό (αν και δεν είναι ιδιαίτερα του γούστου μου), με ορισμένα μικρά προβληματάκια, όπως κάποια panels που το ένα μάτι της πρωταγωνίστριας "εξαφανίζεται". Σε γενικές γραμμές, πάντως, είναι δυναμικό, εκφραστικό και έχει πολύ καλό ρυθμό.

Το βασικό πρόβλημα που είχα με το NEW YORK FOUR, είναι οι χαρακτήρες και οι επιλογές τους. Το γεγονός, όμως, ότι δε μου φάνηκαν συμπαθητικοί, δεν κάνει, σε καμιά περίπτωση, το comic κακό. Αντίθετα, νομίζω πως είναι ένα από τα "καλά" δείγματα που μας έχει δώσει η Minx (αν το συγκρίνει κανείς με τις υπόλοιπες κυκλοφορίες της). Στα ιδιαίτερα θετικά στοιχεία, βρίσκω και το γεγονός πως δεν ένιωσα ότι το comic απευθύνεται αποκλειστικά σε κορίτσια που βρίσκονται στα πρώτα μετεφηβικά τους βήματα (αν και αυτό είναι, μάλλον, το βασικό target group του comic).