Writer-Artist: Eric Powell

Editor: Matt Dryer

Dark Horse

Όπως και αρκετοί αναγνώστες, έτσι κι εγώ είχα ακούσει διθυράμβους για το GOON, αλλά δεν είχε τύχει –μέχρι τώρα- να το διαβάσω. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν είχα την παραμικρή ιδέα για το περί τίνος πρόκειται. Μέχρι που διάβασα αυτό το 25 Cent Issue που αναδημοσιεύει το πρώτο τεύχος της σειράς. Και εξακολουθώ να μην έχω την παραμικρή ιδέα για το περί τίνος πρόκειται!

Ok, υπερβάλλω. Η αλήθεια είναι τώρα ξέρω πως ο ομώνυμος χαρακτήρας είναι ένας τεράστιος, απίστευτα ογκώδης τύπος που δουλεύει ως σωματοφύλακας ενός γκάνγκστερ της περιοχής με το όνομα Labrazio. Το θέμα είναι ότι κανείς δεν έχει δει τον Labrazio εδώ και αρκετό καιρό, ενώ υπάρχουν και φήμες ότι είναι νεκρός. Δουλειά του Goon είναι να διατηρήσει την τάξη και την υπακοή των κατοίκων της περιοχής, αντιμετωπίζοντας τα zombie που υπακούν στον ultimate evil, Zombie Priest. Στο ενδιάμεσο περνούν μπροστά από τα μάτια μας, διάφορα Lovecraft-ικά τέρατα τα οποία και ο Goon αντιμετωπίζει πάντα με επιτυχία.

Ναι. Αυτό.

Α, ναι, επίσης διαβάζω παντού για το χιούμορ της σειράς Goon. Διαβάζω παντού για αυτό, αλλά εγώ προσωπικά, μόνο στη σειρά δεν το είδα. Σε βαθμό που έχω αρχίσει να ανησυχώ για το επίπεδο των αγγλικών μου, για την αίσθηση του χιούμορ που (ίσως και να μην) διαθέτω...

Whatever! Προφανώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που διαφωνούν μαζί μου, διαφορετικά δεν θα ένιωθα alien κάθε φορά που διαβάζω μία καλή κριτική για το comic ή κάθε φορά που κοιτάζω το εξώφυλλο του τεύχους για να δω το σήμα των Will Eisner Awards να μου υπενθυμίζει ότι η σειρά έχει αποσπάσει για το 2005, τα βραβεία Best Ongoing Series και Best Humor Publication. (Δεν νιώθω πολύ καλά. Πάλι έχουμε αναφορά σε χιούμορ που δεν βλέπω).

Τέλος με τα αστεία. Το Goon δεν μου άρεσε. Για την ακρίβεια το βρήκα ασαφές και πληκτικό. Σε ότι αφορά στο χαρακτήρα, ούτε κι εδώ μπορώ να κατανοήσω το buzz. Στα μάτια μου ο Goon έμοιαζε υπερβολικά με το χαρακτήρα του Marv από το SIN CITY του Frank Miller: Είναι και οι δύο ογκώδεις, ολιγόλογοι, ανίκητοι, καλοί με τους καλούς και αποτρόπαια σκληροί με τους κακούς.

Κι αν δεν έχω καλό λόγο να πω για το σενάριο του Eric Powell, μάλλον αυτό συμβαίνει γιατί φύλαξα όλα τα καλά για το σχέδιό του. Αψογο εικαστικά, με σχέδιο που αφομοιώνει επιρροές από Wrightson και Kirby, «φλερτάρει» λίγο με Mignola και έχει κάτι από τις gag στιγμές του Alan Davis. Αν είχαμε διαφορετικό rating για το σχέδιο να είστε βέβαιοι ότι θα το χαρακτήριζα με 5/5! Επειδή όμως πρέπει να κρίνουμε το comic στο σύνολό του, ο μέσος όρος θα κρατηθεί σε αξιοπρεπή επίπεδα λόγω του εξαιρετικού σχεδίου.

Τελικά το να γράψω αυτό το review ήταν πιο εύκολο από το να διαβάσω το comic. Α, και να μην ξεχάσω: Παρότι το GOON (25 Cent Issue) αποτελεί reprint του πρώτου τεύχους, υπάρχει και μία bonus τετρασέλιδη ιστοριούλα. Εξίσου flat με την αναδημοσίευση που προηγείται.