Writer/Artist: R. Kikuo Johnson

Editor: Gary Groth

Art Directors: R. Kikuo Johnson, Jacob Covey

Fantagraphics Books

Αναμφισβήτητα, ένα από τα πιο πολυδιαφημισμένα και πολυαναμενόμενα graphic novels της χρονιάς είναι το NIGHT FISHER του R. Kikuo Johnson. Η προώθηση που έκανε η Fantagraphics είναι πραγματικά πρωτοφανής για πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη και έκανε το indy crowd παγκοσμίως να περιμένει κυριολεκτικά με κομμένη την ανάσα την κυκλοφορία αυτής της πρώτης μεγάλης δουλειάς του.

Δυστυχώς, η παροιμία "όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι" επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά, καθώς δεν ξέρω τι είδαν τελικά οι αναγνώστες που απαρτίζουν το κοινό εταιριών όπως η Fantagraphics μόλις διάβασαν αυτό το graphic novel, αλλά εγώ είδα ένα αφελές, απλοϊκό, εκνευριστικά ασύνδετο comic που προσπαθεί να δώσει την ψευδαίσθηση του ψαγμένου, ενώ δεν είναι τίποτε περισσότερο από φλυαρίες ενός αρκετά ταλαντούχου -αλλά εξαιρετικά "άγουρου", για την ώρα- νέου καλλιτέχνη.

Η ιστορία που διαδραματίζεται, πάνω-κάτω, στη σημερινή εποχή (τουλάχιστον εγώ δε βρήκα κάτι που να δηλώνει το αντίθετο), μιλάει για τις περιπέτειες του έφηβου Loren Foster, ο οποίος ζει στη Χαβάη όπου έχει μετακομίσει με τον πατέρα του (η μητέρα του προφανώς έχει πεθάνει), αφήνοντας το κρύο κλίμα της Μασαχουσέτης. Ο πατέρας του Loren έχει αφοσιωθεί πλήρως στη δουλειά του (οδοντίατρος) και δυσκολεύεται να βρει χρόνο να ασχοληθεί σοβαρά με το γιο του. Όσες φορές το κάνει, είναι μόνο για να του ζητήσει να τον βοηθήσει με το ξεχορτάριασμα του κήπου, πιστεύοντας πως με αυτόν τον τρόπο, κάνοντας δηλαδή δουλειές του σπιτιού μαζί, θα έρθουν πιο κοντά.

Ο Loren, έχοντας αρχίσει να αισθάνεται αρκετά outcast στο σχολείο και στους κύκλους των συνομήλικων του, κάνει πολύ παρέα με τον Shane, έναν αρκετά πιο outgoing και τολμηρό συμμαθητή του, ο οποίος τον γνωρίζει σε κάποιους εξωσχολικούς φίλους του, μεγαλύτερης ηλικίας και τον βάζει στον κόσμο των ναρκωτικών (ελαφριών, όμως - μη φανταστείτε πως τα παιδιά στη Χαβάη βαράνε και ηρωίνη). Παράλληλα, βλέπουμε περιστασιακά (κυριολεκτικά - δεν πρόκειται για περισσότερες από τρεις βινιέτες) και τη σχέση του Loren με τη Lacey, μια συμμαθήτρια του που είναι προφανές πως αποτελεί αντικείμενο πόθου για αυτόν, αλλά που για διάφορους λόγους τον αποφεύγει.

Το πρόβλημα του NIGHT FISHER είναι κυρίως η θεματολογία του. Ασχολείται με έφηβους στη Χαβάη που μπλέκουν με ναρκωτικά. Φταίω εγώ που το συγκεκριμένο θέμα με αφήνει λίγο αδιάφορο; Η εφηβεία μου έχει περάσει προ πολλού (όπως, φαντάζομαι, και των περισσοτέρων πιθανών αναγνωστών του NIGHT FISHER), στη Χαβάη δεν έχω πάει ποτέ και ούτως ή άλλως, το συγκεκριμένο νησί αποτελεί στο μυαλό όλων των ανθρώπων -πλην αυτών που ζουν εκεί, φυσικά- τόπο αναψυχής και καλοπέρασης και δεν υπάρχει περίπτωση να τον δουν ως ένα μέρος όπου η ζωή κυλάει "φυσιολογικά" όπως θα κύλαγε στην Πάτρα, το Northampton ή στο Trenton του New Jersey.

Επιπλέον, ο Johnson επιδεικνύει μια αρκετά πεζή αντίληψη του storytelling, με τα περισσότερα layouts του να είναι απόλυτα συνηθισμένα, ενώ τα transitions του είναι σε ορισμένες περιπτώσεις, απρόσεκτα και δυσκολεύουν την πλήρη κατανόηση της ιστορίας, ειδικά σε σκηνές με χαμηλό φωτισμό. Το σκίτσο του είναι πάρα πολύ καλό, θυμίζοντας, ανά στιγμές, κάτι ανάμεσα σε Dave Mazzucchelli και Paul Pope (αν και στο σύνολο του έχει πολύ περισσότερα στοιχεία από τον πρώτο), μη επιδεικνύοντας όμως, ούτε την αίσθηση του design που έχει ο πρώτος, ούτε φυσικά την πολυπλοκότητα των αφηγηματικών τεχνικών που είναι σήμα κατατεθέν του δευτέρου. Κάτι σαν "Pope/Mazzucchelli combo"... χωρίς καφείνη και με λίγες θερμίδες.

Αν επρόκειτο απλά για ένα ακόμη graphic novel που έπεσε στα χέρια μου από μια μικρή εταιρία, ίσως να είχα περισσότερα καλά πράγματα να πω για το NIGHT FISHER (αν μάλιστα, ήταν της AiT/PlanetLar, θα έλεγα πως είναι το καλύτερο πράγμα που έχουν εκδώσει). Όταν όμως πρόκειται για ένα comic που προωθείται ως το "next best thing", από την εταιρία που εκδίδει -μεταξύ άλλων- Clowes, Ware, Crumb, Bagge και Los Bros Hernandez, τότε επιβάλλεται να αντιμετωπιστεί όσο πιο αυστηρά γίνεται.

Δυστυχώς, το NIGHT FISHER απέτυχε. Ελπίζω οι επόμενες δουλειές του Johnson να είναι περισσότερο αντάξιες της εταιρίας που τον "πατρονάρει".