Writer: Keith Giffen

Artist: Benjamin Roman

Lettering: James Dashiell

Cover Colorist: Mike Garcia

Editor: Rob Valois

TokyoPop

H υπόθεση...

Μία παρέα καταχθόνιων πιτσιρικάδων, φοράνε τις μάσκες τους και βγαίνουν στη γύρα για να μαζέψουν καλούδια όπως συνηθίζεται στο Halloween. Όταν όμως τα μικρά αυτά τέρατα παίρνουν ένα μήλο και μερικά χαζά γλυκά αποφασίζουν να εκδικηθούν, δίνοντας στις επισκέψεις τους ένα άκρως μακάβριο τόνο.

Αρκούν οι έξυπνες ιδέες;

Ok, είναι εξαιρετική ιδέα να βάλεις μία πιτσιρίκα, ντυμένη ως Tooth Fairy να βγάζει με τανάλια τα δόντια πτωμάτων. Και τέτοια σεναριακά ευρήματα παίζουν μπόλικα στο I LUV HALLOWEEN. Όμως έχω την αίσθηση ότι αυτό το comic του Keith Giffen προσπαθεί να είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα, καταλήγοντας να είναι ένα πηχτός χυλός, από μαύρο χιούμορ, manga «αποχρώσεις» στο story-telling και κυρίως το γεγονός εκείνο που με βγάζει από τα ρούχα μου με πολλούς συγγραφείς: πιτσιρίκια να μιλούν σαν να είναι ενήλικες (ακόμα κι αν πρόκειται για ένα μάτσο αιμοβόρικα κωλόπαιδα).

Όσο για το σχέδιο;

Παρά τα εξαιρετικά character designs του Benjamin Roman, το format καταδικάζει το σχέδιο του καλλιτέχνη. Αν και σε γενικές γραμμές τα backgrounds του είναι αφαιρετικά (ως ανύπαρκτα σε κάποια panels) οι χαρακτήρες του Roman είναι λεπτομερέστατα σχεδιασμένοι και τα προοπτικά του εξαιρετικά. Έχω παρ' όλα αυτά την αίσθηση ότι το σχέδιό του θα λειτουργούσε πολύ καλύτερα σε ένα έγχρωμο (αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό συγκρίνοντας το σχέδιο του comic με εκείνο του εξωφύλλου) και μεγαλύτερων διαστάσεων comic.

Ναι λοιπόν, άντεξα και το τελείωσα!

Δυστυχώς οι καλές προθέσεις δεν αρκούν. Κάπου διάβασα ότι με το I LUV HALLOWEEN, o Keith Giffen ήθελε να κάνει ένα comic που θα «πάντρευε» τη ωμή και ταυτόχρονα χιουμοριστική βία του Tarantino με το γοτθικό σουρεαλισμό του Burton, κι όλα αυτά με manga αισθητική. Το θέμα είναι ότι εν τέλει, αυτό κάνει. Αλλά το αποτέλεσμα, δεν με ικανοποίησε σε καμία περίπτωση.