Writers: Brian Michael Bendis, Paul Jenkins

Pencillers: Dan Jurgens with Sandu Florea, Graham Nolan with Tom Palmer

Colorists: Frank D'Armata, Chris Sotomayor

Letterers: Richard Starkings & Comicraft's Albert Deschesne, VC's Rus Wooton

Editors: Ralph Macchio, Tom Defalco

Marvel Comics & AAFES - U.S. Department Of Defense

Η πρώτη ερώτηση που σίγουρα θα σας έρθει στο μυαλό; "Τί ακριβώς είναι αυτά τα comics;" Η απάντηση απλή: Πρόκειται για δύο ειδικές εκδόσεις της Marvel σε συνεργασία με την AAFES και το αμερικάνικο Υπουργείο Αμύνης με απώτερο σκοπό, τη δωρεάν διάθεσή τους στους αμερικανούς φαντάρους στο Ιράκ και την ενίσχυση του εθνικού τους συναισθήματος. Α, και την ψυχαγωγία τους βεβαίως. Τώρα το πώς βρέθηκαν στα χέρια μου είναι άλλο θέμα...

Η πρώτη παρατήρηση, είναι το πλήθος ονομάτων που συμμετέχουν στο οργανικό κομμάτι αυτών των comics. Έχουμε τους χρυσούς συγγραφείς της εταιρίας όπως ο Bendis και ο Jenkins, σχεδιαστές με βαρύγδουπο παρελθόν όπως ο Jurgens ή ο Nolan, και στις υπόλοιπες θέσεις, επίσης διασημότητες όπως ο Starkings και ο D'Armata. Στο άκουσμα λοιπόν και μόνο αυτών των ονομάτων, ο Χ τυχαίος αναγνώστης θα περίμενε το λιγότερο μία καλή, κατανοητή ιστορία. Αμ δε! Εν αντιθέσει, έχουμε τις 2 πλατινένιες ξεπέτες της χρονιάς! (Για να μην πω της δεκαετίας). Χωρίς πολλές περικοκλάδες, το όλο ζήτημα είναι πως αυτά τα τεύχη από όπου κι αν τα κοιτάξεις, σε όποια σελίδα κι αν πέσεις, σε κάθε γωνιά και σημείο, κάτι θα χωλαίνει. Ή τα χρώματα θα είναι θαμπά και μη προσεγμένα, ή το σχέδιο θα είναι αντιπροσωπευτικό άλλων δημιουργών που ποτέ δε θα έβρισκαν δουλειά σε μεγάλη εταιρία όπως η Marvel (αλλά ποτέ των συγκεκριμένων), ή το σενάριο θα είναι γεμάτο τρύπες, εξοχές, αδιασαφήνιστα punchlines και αψυχολόγητες συμπεριφορές χαρακτήρων.

Τώρα θα έρθετε και θα μου πείτε, "καλά, περίμενες κάτι περισσότερο; Αφού ο σκοπός αυτών των comics είναι....(τον αναφέραμε παραπάνω)..., τί απαιτήσεις να έχεις;"

Θα συμφωνήσω, αλλά να υπογραμμίσω το εξής: όχι, δεν είχα μεγάλες προσδοκίες δεδομένων των συνθηκών και του αναγνωστικού κοινού στο οποίο απευθύνονται τα NEW AVENGERS ONE SHOTS, όμως από την άλλη, μία τέτοια δουλειά θα μπορούσε να γίνει με λίιιιγο περισσότερο μεράκι από τους δημιουργούς της, όχι τίποτε άλλο, για να μην ξεφτιλίζονται και οι άνθρωποι, ή να μην έρχονται -λέμε τώρα- διάφοροι reviewers -καλή ώρα- και γκρινιάζουν.

Να σταθώ απίσης σε ένα ακόμη σημείο: Στο βωμό της προπαγάνδας. Εκεί που λέτε λοιπόν, δε σφάζονται αρνιά ή κατσίκια, αλλά θυσιάζονται χρόνια και χρόνια συγγραφικών προσπαθειών καταστρέφοντας χαρακτήρες ηρώων. Μην πάτε πολύ μακριά, ένα απλό παράδειγμα θα σας πείσει:

Είμαστε τώρα, λίγο προτού φύγουν οι Avengers, οι Fantastic Four, ο Daredevil (ο οποίος κανονικά δεν αντιστοιχεί σε καμία ομάδα, αλλά κανείς δε μας το εξηγεί αυτό, λέτε να είναι hint για τη συνέχεια του NEW AVENGERS; NEW AVENGERS pre-tie-in;) και ο Nick Fury για να πάνε να βοηθήσουν τους φαντάρους μας (....εε, τους), στο Ιράκ σε μία υπερηρωική κρίση. Η χαρά δε διαγράφεται στα πρόσωπά τους, ενώ πολλοί από αυτούς δείχνουν βαριεστημένοι και να δυσανασχετούν. Έρχεται τότε ο Captain America, να δώσει τη λύση. "Ωχ, πάλι κήρυγμα έχουμε" ακούγεται να λέει κάποιος από το βάθος. Όμως ο Cap, κάθε άλλο παρά λόγο θέλει να βγάλει. (Και λόγο βγάζει βέβαια, αλλά δεν είναι εκεί το ζήτημα.) Με δύο λόγια σταράτα, θα υπενθυμίσει στους συναδέλφους του, τί σημαίνει ηρωισμός. "Heroism is going where you're told to go, as much as you don't like it. It's understanding the big picture without understanding the pieces."

Το αποτέλεσμα; Όλοι χειροκροτούν εγκαρδίως, και συμφωνούν να τρέξουν σε βοήθεια χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τα λόγια του Captain America ήταν τόσο...τόσο....εμψυχωτικά ας το πούμε, που μέχρι και οι σκληρότερες καρδιές από ΠΕΤΡΑ συγκινούνται. Έτσι ο φίλος μας ο Thing, σκουπίζει με ικανοποίηση τα δάκρυα από τα μάτια του, τα βουρκωμένα μάτια ενός σκληρού άντρα που θυμάται τί σημαίνει "ηρωισμός".

Τα συμπεράσματα δικά σας. Εγώ έβγαλα συμπέρασμα, το οποίο και αποτυπώνεται στη γενναιόδωρη βαθμολογία μου.