Writer: Brian Azzarello
Penciller: Jim Lee
Inkers: Scott Williams, Matt Banning, Eric Basaldua, Sandra Hope, Danny Miki, Tim Townsend & Joe Weems
Colorist: Alex Sinclair
Letterer: Rob Leigh
Editors: Will Dennis & Eddie Berganza
Special Thanks to: Laura Martin

DC Comics

Τί έγινε εδώ ρε παιδιά;

Ένα χρόνο πριν στο SUPERMAN #204 συνέβη αυτό το πράγμα που ονομάστηκε The Vanishing και εξαιτίας του χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίστηκαν -ανάμεσα σε αυτούς και η Lois Lane. Στη συνέχεια ο Superman συνταραγμένος από το γεγονός, έψαξε να βρει το ρόλο του στη μάταιη τούτη ζήση (τον βοήθησε σε αυτό και ένας άρρωστος νεαρός ιερέας). Ύστερα έμπλεξε ανάμεσα σε δύο παρατάξεις ενός εμφυλίου πολέμου και συγκρούστηκε με τον τερατόμορφο Mr. Orr. Κάπου ενδιάμεσα μάθαμε επίσης ότι το Vanishing δεν εξαφάνισε τους ανθρώπους, αλλά τους έστειλε σε έναν παράδεισο που δημιούργησε ακούσια ο ίδιος ο ήρωας εντός του Phantom Zone.

Κατάλαβα όντως τί συμβαίνει ή μήπως δεν έχω πιάσει το βαθύτερο νόημα που ήθελε να περάσει ο συγγραφέας Brian Azzarello; Υπάρχει βαθύτερο νόημα σε αυτά τα 12 πληκτικά και ακατανόητα τεύχη ή μήπως το decompression είναι τελικά η λύση για τη συγγραφική αφλογιστία;

Eντυπωσιακά bam boom, αμέτρητα panels με τον Superman να ποζάρει υπεροπτικά στο "φακό" του Jim Lee με προτεταμένο το στήθος και τη μπέρτα του να ανεμίζει μεγαλόπρεπα, η Lois Lane ημίγυμνη, sexy και παντελώς out of character και ένα concept το οποίο αν δεν έπασχε από αμέτρητες ασάφειες και δεν ήταν τόσο ανούσια δαιδαλώδες, ίσως και να αποτελούσε τη βάση για μία επικών διαστάσεων περιπέτεια.

Το storyline "For Tomorrow" θέλει να είναι μία ενήλικη εκδοχή του Superman και καταλήγει να είναι μία παιδική ιστορία που μιμείται τον κόσμο των μεγάλων. Τα ζητήματα που τίθενται είναι πολλά και κανένα δεν απαντάται επαρκώς από τον συγγραφέα.

Ομολογώ πως αν δεν ήταν το σχέδιο του Jim Lee να ξεκουράζει ανά στιγμές τα μάτια μου ή να σταματώ την ανάγνωση για να χαζέψω σκηνές όπως η εξαίρετη μάχη του #215, δεν θα είχα ολοκληρώσει ποτέ αυτό το storyline. Και τώρα που το ολοκλήρωσα, μπορώ με σιγουριά να πω, ότι αν δεν το είχα διαβάσει ποτέ, δεν θα μου έλειπε.