Writer: Gail Simone

Penciller: Dale Eaglesham

Inker: Wade von Grawbadger

Letterer: Jared K. Fletcher

Colorist: Sno-Cone

Editor: Stephen Wacker

DC Comics

Ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός;

Πώς θα χαρακτήριζε κάποιος τους υπερήρωες που ακολουθώντας το "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", διαγράφουν μνήμες φίλες και εχθρών;

Τους υπερ-κακοποιούς που αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους προχωρώντας στη μεγαλύτερη συμμαχία που γνώρισε το DC Universe;

Κι αν αυτοί οι δύο ρόλοι είναι μοιρασμένοι, πού τοποθετεί η νέα τάξη πραγμάτων, την ομάδα των έξι κακοποιών που αρνήθηκαν να ενταχθούν στη συμμαχία και πολεμούν από το δικό τους μετερίζι, με την υπόσχεση ότι θα πάρουν έκαστος από μία ήπειρο... προίκα;

Το VILLAINS UNITED #1, το πρώτο από τα τέσσερα spin-off mini series του INFINITE CRISIS μοιάζει να πραγματοποιεί την υπόσχεση ότι μετά το τέλος του κατακλυσμιαίου storyline τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο στο DC Universe.

Η πολυδιαφημισμένη ωρίμανση των χαρακτήρων -σε όποιο στρατόπεδο κι αν ανήκουν- προχωράει μεν με αργούς ρυθμούς, δεν μπορεί όμως να μην δώσει κάποιος πραγματικά συγχαρητήρια στα πρόσωπα που συγκροτούν τον ιθύνοντα νου της εταιρίας, για το θάρρος τους να αποκολληθούν από τα επί χρόνια λιμνάζοντα ύδατα των υπερηρωικών comics και να κάνουν ένα βήμα παρά πέρα.

Και μέχρι τώρα, αυτό το βήμα, δείχνει να είναι σταθερό, με σαφή προσανατολισμό και γοητευτικά ασαφές πιθανό αντίκτυπο.

Την ίδια στιγμή που οι ασφάλειες και οι σταθερές όλων καταρρέουν ενώ νέες συμμαχίες δημιουργούνται, η αφήγηση κυλάει αριστοτεχνικά σε αυτό το τεύχος και το χιούμορ εναλλάσσεται με τις εν ψυχρώ δολοφονίες. Από τα ευχάριστα snapshots της αρχής που παραπέμπουν αμυδρά στην αντίστοιχη στρατολόγηση του Xavier στο GIANT SIZE X-MEN #1, μέχρι τον μυστηριώδη leader των έξι με τα άγνωστα ακόμη και στους συνεργάτες του κίνητρα, το όλο πράγμα έχει ήδη αρχίσει να μυρίζει δημιουργικό μπαρούτι.

Αντιθέτως το σχέδιο του Dale Eaglesham είναι ελαφρώς άνισο: Όταν "βαραίνει" ταιριάζει απόλυτα με την περιρρέουσα διάθεση του κειμένου, όταν όμως ακολουθεί πιο "sketchy" φόρμες καταποντίζει κατά τα άλλα δυνατές σκηνές, όπως εκείνη της απόπειρας στρατολόγησης του Catman.

Αν και φοβάμαι ότι αργά ή γρήγορα το ζήτημα "super-heroes grow up, but not-so-gracefully" θα γίνει μανιέρα και στη δεκαετία που διανύουμε θα του αλλάξουν τα φώτα, θα ήταν άδικο να μην αναγνωρίσει κάποιος στη DC αυτό που η Marvel επικαλείται ως πρόθεση, αλλά έχουμε χρόνια να το δούμε να καταγράφεται ως αποτέλεσμα: Τόλμη για ριζοσπαστικές αλλαγές και ανατροπή του status quo!