Writer: J. Michael Straczynski

Penciler: Gary Frank

Colorist: Chris Sotomayor

Inker: Jonathan Sibal

Letterer: VC's Joe Caramagna

Editor: Alex Alonso

Marvel Comics

Πριν ξεκινήσω να γράφω το review αυτού του πρώτου τεύχους της νέας σειράς του JMS, να υπογραμμίσω πως είναι η πρώτη (και τελευταία όπως θα διαβάσετε παρακάτω) φορά που ασχολήθηκα με το όλο SUPREME POWER universe, καθώς επίσης και με τους Sqadron Supreme, μια και δεν έχω διαβάσει ούτε τα αντίστοιχα AVENGERS issues.

Ξεκινάμε λοιπόν. Το SQUADRON SUPREME #1, ως πρώτο τεύχος της σειράς, λειτουργεί καθαρά σαν introduction στους χαρακτήρες που απαρτίζουν την-τις ομάδες. Τα προφίλ λοιπόν των ηρώων τα βλέπουμε μέσα από την παρουσίασή τους στην κυβερνητική-στρατιωτική βάση που ανέλαβε τη δημιουργία και ανάπτυξη του όλου project, κάτι που όχι μόνο καινοτόμο δεν είναι, αλλά και κουραστικό. Απίστευτα κουραστικό, ειδικά αν συνυπολογίσω τις ανέμπνευστες "στιγμές ζωής" που ακολουθούν την κάθε παρουσίαση, με σκοπό να μας δωθούν κάποια επιπλέον στοιχεία για τον χαρατήρα και τις δυνάμεις των συμμετεχόντων.

Ήρωες που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν τους ήδη υπάρχοντες σε όλα τα universes των εκδοτικών comics της Υφηλίου, ήρωες που προσπαθούν να καλύψουν κάθε προκείπτουσα αμυντική ή επιθετική ανάγκη της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Θα μου πείτε πως αυτοί οι ήρωες είχαν πρωτοεμφανιστεί 20 χρόνια πριν, τότε που προφανώς θα θεωρούντω πρωτογενής ύλη, αλλά αυτό εμένα προσωπικά μου είναι παντελώς αδιάφορο. Όταν αγοράζω ένα Νο 1 έχω την απαίτηση να μου κινήσει το ενδιαφέρον (αν όχι από οπουδήποτε αλλού, τουλάχιστον από τα χαρακτηριστικά εκείνα που συνθέτουν μία υπερηρωική ομάδα όπως εδώ) ώστε να αγοράσω και το δεύτερο τεύχος. (Κάτι που ΠΡΟΦΑΝΩΣ δε θα συμβεί.)

Αν κοιτάξουμε προσεκτικότερα τώρα, αυτές τις "στιγμές ζωής", το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βάλουμε τα γέλια. Κλισεδιάρικοι χαρακτήρες, με επίσης χιλιοειπωμένες ενδοοικογενειακές αναφορές και προεκτάσεις του στυλ "You remember what u told me I ahould do if I ever ran into a bully I couldn't beat?"(ο μαύρος γιός στην επίσης μαύρη μητέρα του που ανησυχεί) "I said...I said just run away, Stan. Run as fast and as far as you can." (Η μαύρη μητέρα, στον μαύρο γιό του οποίου οι δυνάμεις είναι να τρέχει γρήγορα.)

Και μέσα σε όλα αυτά, νά σου και μία guest εμφάνιση! Ο ίδιος ο Πρόεδρος Bush! (Μα καλά, αυτό το comic δεν αντιστοιχεί χρονικά στη δημιουργία της ομάδας; Ποιός ήταν Πρόεδρος τότε;;) Για να μην αναφέρω το σημείο που μια γαλάζια γκομενίτσα-ψάρι αναγκάζεται να φορέσει ρούχα για να μην την κοιτάνε περίεργα στο δρόμο! (Τόσοι μεταλλαγμένοι, τόσοι superheroes τριγύρω όλα αυτά τα χόνια, εκείνη θα πρόσεχαν;)

Anyway, το τελικό απόφθεγμά μου είναι ένα: Dont Buy This Book. Save Your Money For...errhhh....for THE AMAZING SPIDER-MAN!