Writer: Geoff Johns

Penciller: Tony Daniel

Inker: Art Thibert, Kevin Conrad

Colorist: Richard & Tanya Horie

Letterer: Nick J. Napolitano

Editor: Eddie Berganza

DC Comics

Όταν ξεκίνησε αυτή, η καινούρια σειρά των Titans, ήμουν πραγματικά ενθουσιασμένος. Ο Geoff Johns έδειχνε να είναι ο πρώτος μετά τον Marv Wolfman που κουβαλούσε ξανά (τουλάχιστον για μένα), όλη τη μαγεία των Titans. Από την παλιά ομάδα, ο Cyborg, o Beast Boy, η Raven και η Starfire, ήταν εδώ για να καθοδηγήσουν μία πολλά υποσχόμενη νέα γενιά: Ο νέος Robin είχε περισσότερα κοινά με τον Nightwing παρά με τον ίδιο τον Batman. O Superboy θα μάθαινε μέσα στα επόμενα τεύχη ότι είναι κατά 50% κλώνος του Superman και κατά 50% του Lex Luthor, ένα γεγονός που θα δίχαζε ακόμα και τον ίδιο ως προς την φύση εκείνη που τελικά θα υπερίσχυε. Ο Kid Flash ήταν ένας ευφυέστατος νεαρός ήρωας, με ιδιαίτερη ψυχολογία και μεγάλο potential αναφορικά με τον ξεχωριστό τρόπο που λειτουργούσαν οι "flash" δυνάμεις του. Τέλος η Wonder Girl ήταν μία συναρπαστική, νέα εκδοχή της Donna Troy που έδειχνε πως είχε αρκετά να πει ως συνεχίστριά της.

Και φτάνουμε στο One Year Later. Για να βρούμε αυτή την ομάδα των Titans, διαλυμένη. Ήδη από το INFINITE CRISIS, η DC έχει κάνει το λάθος να σκοτώσει τον Superboy. Γιατί λάθος; Γιατί ο ήρωας μόλις είχε ξεκινήσει την πορεία του, έχοντας την καλύτερη δυνατή κληρονομιά στην οποία θα μπορούσε να ελπίζει κάθε φανταστικός χαρακτήρας: είναι κατά το ήμισι φτιαγμένος από το γενετικό υλικό του μεγαλύτερου ήρωα και κατά το ήμισι από εκείνο του μεγαλύτερου villain. Όμως η εκδοτική έκρινε διαφορετικά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, πάνω στο σημείο που είχαμε αρχίσει να μαθαίνουμε τόσο τον Superboy, όσο και τους υπόλοιπους ήρωες, η DC αποφάσισε να διαλύσει την ομάδα.

Για να φέρει άλλους ήρωες να στελεχώσει την ομάδα, κρατώντας από τους "παλιούς" μόνο τον Robin και τη Wonder Girl, και από τους δασκάλους μόνο τον Cyborg. Νέοι χαρακτήρες λοιπόν, νέα μέλη, με τι σκοπό αλήθεια; Να αντικατασταθούν ήρωες που δεν πρόλαβαν μέσα σε 40 τεύχη να πουν την ιστορία τους; Όταν στα υπερηρωικά comics οι ήρωες αντικαθίστανται από άλλους και τόσο οι μεν όσο και οι δε, αποτελούν επιλογές του ίδιου συγγραφέα, τότε ή με αυτό τον τρόπο ο συγγραφέας παραδέχεται ότι ενώ τους επέλεξε, μετά δεν ήξερε τι να τους κάνει, ή η εταιρία γκρίναζε για τις πωλήσεις και έπρεπε να περάσει ο τίτλος από ένα ρετούς.

Όποιος κι αν είναι ο λόγος, η κίνηση παραμένει λάθος. Για μένα. Γιατί αν επιχειρήσω να δω το όλο πράγμα από τη σκοπιά κάποιου που δεν είχε τύχει να διαβάσει Titans, τότε αυτό το τεύχος είναι το ιδανικό jumping point! Ο Johns δένει πολύ εύστοχα το χθες με το σήμερα, πληροφορώντας μας για το τι συνέβη στα μέλη των Titans που δεν είναι πλέον εδώ, αλλά και δίνοντάς μας μια καλή -για πρώτη- εικόνα των νέων χαρακτήρων. Φανερά πιο ώριμοι, ο Robin και η Wonder Girl προσπαθούν ο καθένας με τον τρόπο του να ξεπεράσουν την απώλεια του Conner Kent (Superboy), καθώς ο ένας έχασε τον καλύτερό του φίλο και η άλλη τον πρώτο μεγάλο έρωτα της ζωής της.

Σχεδιαστικά ο Daniel ζωγραφίζει την πιο sexy Wonder Girl που έχω δει και είναι εξαιρετικός και στις απεικονίσεις του Robin και του Cyborg. Παρότι το σχέδιό του δεν ξεφεύγει από το χαρακτηρισμό του "αξιοπρεπούς, μοντέρνου υπερηρωικού" εν τούτοις είναι ιδανικό για τους Titans αυτής της περιόδου. Αυτή η διάθεση να αλλάζουμε τις συνθέσεις των ομάδων για ψύλλου πήδημα, να μην υπήρχε και κατά τα άλλα, το comic αυτό θα τα "έσπαγε"!