Writer/Artist : Lewis Trondheim

First Second

Έχετε ποτέ φανταστεί, πως άραγε θα ήταν ένα comic για τα παιδιά κάποιου άλλου πλανήτη; Τι θα ήταν αποδεκτό εκεί, σαν παιδική λογοτεχνία; Ποια θα μπορούσαν να είναι τα κοινά στοιχεία του δικού μας κόσμου και ποια τα διαφορετικά; Πόσο διαφορετικές τεχνικές storytelling αλλά και εκτύπωσης θα χρησιμοποιούνταν;

Στα παραπάνω έρχεται να απαντήσει τo A.L.I.E.E.E.N., του Lewis Trondheim, ένα από τα τέσσερα πρώτα comic που εξέδωσε η νεοσύστατη First Second κάνοντας ένα πολύ δυνατό ντεμπούτο στον χώρο των comics. Ο θριαμβευτής της φετινής Angouleme μας εκπλήσσει, όχι τόσο με το ότι μας δίνει διαρκώς πολύ καλά comics, όσο για το ότι, τα comics αυτά είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους (από fantasy και science fiction μέχρι αυτοβιογραφία και κωμωδία)

Το A.L.I.E.E.N. (που σημαίνει Archives of Lost Issues and Earthly Editions of Extraterrestrial Novelties) υποτίθεται πως είναι ένα comic εξωγήινης προέλευσης που ο Trondheim βρήκε τυχαία κάπου στην εξοχή. Οι σελίδες του μοιάζουν ταλαιπωρημένες, κιτρινισμένες και φθαρμένες από τον καιρό. Όχι μόνο οι διάλογοι στα μπαλονάκια αλλά και οι (διθυραμβικές!!!) κριτικές στο οπισθόφυλλο είναι γραμμένοι σε μια ακατάληπτη, στον γήινο αναγνώστη, γλώσσα.

Με την πρώτη ματιά το A.L.I.E.E.E.N. μοιάζει με ένα all-ages, funny animals comic. Στην πραγματικότητα όμως θυμίζει περισσότερο τις σουρεαλιστικές, σα βγαλμένες από όνειρο, ιστορίες του Jim Woodring, με μόνη διαφορά ότι οι χαρακτήρες του Trondheim μοιάζουν με χαριτωμένα εξωγήινα ζωάκια. Όπως και στον Woodring οι ιστορίες δεν θα μπορούσε κανείς να πει ότι απευθύνονται σε παιδιά (τουλάχιστον σε γήινα παιδιά) αλλά ούτε και ότι προσφέρονται για εύκολα ηθικά διδάγματα. Είναι υπερβολικά σκληρές και έχουν «ενήλικο» χιούμορ μιλώντας για μοναξιά, ρατσισμό και βία. Το φαινομενικά «χαρούμενο» και πολύχρωμο σχέδιο έρχεται σε αντίθεση με τις «σκληρές» ιστορίες με τρόπο ανάλογο με αυτό των BOOK OF JOKES στο ACME NOVELTY LIBRARY του Chris Ware.

Ο Trondheim τα καταφέρνει πολύ καλά στο να δημιουργήσει την αίσθηση του «εξωγήινου». Δεν είναι μόνο οι αμετάφραστοι εξωγήινοι διάλογοι, αλλά ακόμη και η εξιστόρηση πού είναι «ξένη» για τον αναγνώστη αφού δεν χρησιμοποιείται ένας γραμμικός τρόπος αφήγησης. Το A.L.I.E.E.E.N. είναι μια σειρά ιστοριών που συνδέονται μεταξύ τους, ενώ ο Trondheim αφήνει συχνά την διήγηση του στη μέση για να τη συνεχίσει λίγο αργότερα.
Συνολικά το A.L.I.E.E.E.N. είναι ένα εξαιρετικό comic, ενός μοναδικού δημιουργού που καταφέρνει μας πείσει όχι μόνο για την «εξωγήινη» προέλευση του αλλά και για το ότι έχει κάτι να πει και στους κατοίκους του πλανήτη μας. Το μόνο ερώτημα που τελικά μένει (όπως διαβάζουμε και στο εσώφυλλο του comic) είναι: Αφήνουν πραγματικά οι εξωγήινοι τα παιδιά τους να διαβάζουν τέτοια πράγματα;