|
09-11-04 SOLO #1 (SPOTLIGHT ON TIM SALE) του Δημήτρη Σακαρίδη Writers: Darwyn Cooke, Tim Sale, Diana Schutz, Jeph Loeb, Brian
Azzarello DC Comics |
|
Η DC, δείχνοντας για άλλη μια φορά ότι βρίσκεται έτη φωτός μπροστά από το αντίπαλο δέος (Marvel) σε θέματα αισθητικής και αντίληψης της καλλιτεχνικής πλευράς του μέσου, αποφασίζει να κυκλοφορήσει το Solo. Μια σειρά που σε κάθε τεύχος, διάφοροι συγγραφείς θα «δανείζουν» τα σενάρια τους σε έναν σχεδιαστή δίνοντας του την ευκαιρία να δουλέψει σε διαφορετικά στιλ και είδη ιστοριών. Στο πρώτο τεύχος ο showcase artist είναι ο Tim Sale η αξία του οποίου είναι αναμφισβήτητη. Αυτό που αμφισβητείται όμως (και μάλιστα έντονα, κατ' εμέ) είναι η ποιότητα του συγκεκριμένου τεύχους. Το Solo #1 είναι ένα περίεργο υβρίδιο ιστοριών που έχουν όμως σχεδόν όλες ένα κοινό στοιχείο: δεν έχουν ουσιαστικά τίποτα καινούργιο να πουν. Είναι σίγουρα συναρπαστικό για τον αναγνώστη να παρακολουθεί την εναλλαγή στιλ και τεχνικής του Sale καθώς και τους διάφορους τρόπους που εφευρίσκει για να αποδώσει με την κατάλληλη διάθεση την εκάστοτε ιστορία. Καλά θα ήταν όμως να ήταν και οι ιστορίες λίγο πιο ενδιαφέρουσες. Το πρώτο short, Date Knight έρχεται από την πένα του Darwyn Cooke και απογοητεύει οικτρά καθώς πρόκειται πραγματικά για μια από τις πιο ηλίθιες ιστορίες που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Η Catwoman «παρασύρει» τον Batman σε ένα ξέφρενο χοροπηδητό στις ταράτσες της πόλης το οποίο ο Cooke (και η ίδια η Selina Kyle) αποκαλεί ραντεβού. Το εύρημα (ο Θεός να το κάνει) είναι πως καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας ο Batman παραμένει απόλυτα σιωπηλός. Παραβλέποντας το γεγονός πως αυτό είναι εντελώς out-of-character για τον World's Greatest Detective, αναρωτιέμαι απλά "so fuckin' what"? Αρκετά straight το σχεδιαστικό στιλ του Sale που σε κάποια σημεία θυμίζει αρκετά Miller/Janson στο Dark Knight Returns. Στη συνέχεια ο Sale αναλαμβάνει ο ίδιος τα συγγραφικά ηνία με το Christina. Το αποτέλεσμα δυστυχώς δεν είναι πολύ καλύτερο. Ένας επαγγελματίας δολοφόνος αναλαμβάνει να σκοτώσει τη γκόμενα ενός crime boss αλλά, καθώς είναι ερωτευμένος μαζί της αδυνατεί να πραγματοποιήσει την υποχρέωση που ανέλαβε. Έτσι αποφασίζει να την πάει στην παραλία που είδε τελευταία φορά τον πατέρα του και αφού την στείλει στην έπαυλη αυτοκτονεί. 'Η με τρεις μόνο λέξεις, βαρετές κλισέ μαλακίες. Στο Young Love της Diana Schutz, οι βαρεμάρα είναι λιγότερο έντονη, αλλά τα κλισέ δεν λείπουν. Η Supergirl θυμάται τον παιδικό της έρωτα (ή για την ακρίβεια, τον παιδικό έρωτα που είχε ως Linda Lee) τον οποίο έχει να δει χρόνια. Ο τύπος έχει πλέον καρκίνο (or something) και την καλεί (την Supergirl) στο νοσοκομείο για να τη δει για τελευταία φορά. Εκεί της αποκαλύπτει πως πάντα γνώριζε ότι η Linda ήταν στην πραγματικότητα η Supergirl (no? really???) πριν ο θάνατος τον πάρει οριστικά μακριά της. Είμαι σίγουρος πως η Schutz δεν χρειάστηκε πάνω από 5 λεπτά για να σκεφτεί αυτό το plot. Κρίμα γιατί οι -λίγες- παλαιότερες δουλειές της ήταν εξαιρετικές. Αρκετά ενδιαφέρον το στιλ του Sale εδώ, συνδυάζεται άψογα και με την υπέροχη δουλειά του Dave Stewart στο χρώμα. Το Prom Night του Jeph Loeb είναι το πρώτο ενδιαφέρον δείγμα του comic. Η ιστορία μπορεί να στερείται κάποιου μεγάλου event, αλλά μέσα από την εξιστόρηση της ξεχωριστής αυτής βραδιάς στη ζωή του Clark Kent, κατανοούμε απόλυτα όλα τα στοιχείο που κάνουν τον Superman τον μεγαλύτερο υπερήρωα. Το σχέδιο του Tim Sale για το Prom Night είναι το πλέον κλασικό και φέρνει αμέσως στο μυαλό τη δουλειά του σχεδιαστή στο Superman For All Seasons. Για το Low Card In The Hole δεν έχω να πω τίποτα. Αν σας αρέσει ο Azzarello, θα το βρείτε ενδιαφέρον. Εμένα πάλι που δε μου αρέσει... O Sale μας φύλαγε το καλύτερο για το τέλος. To I Concentrate On You είναι μακράν η καλύτερη ιστορία στο Solo #1 και σχεδιαστικά αλλά και από πλευράς σεναρίου. H φαινομενικά απλή ιστορία ενός ηλικιωμένου ζευγαριού και της ανάμνησης ενός φιλιού που δόθηκε 50 χρόνια πριν δίνει το έναυσμα στον Sale να δημιουργήσει ένα αφηγηματικό αριστούργημα. Θα τολμούσα να πω ότι αξίζει κανείς να αγοράσει το τεύχος μόνο για αυτές τις τέσσερις σελίδες. Συνολικά, το Solo #1 είναι ένα αβάσταχτα άνισο comic. Η ποιοτική απόκλιση ανάμεσα στις ιστορίες που περιέχει είναι τόσο μεγάλη που είναι δύσκολο να το κρίνεις σαν ολοκληρωμένη δουλειά. Προσωπικά το συστήνω γιατί αξίζει να δει κανείς τα διάφορα (και διαφορετικά) σχεδιαστικά στιλ του Tim Sale αλλά και να διαβάσει δύο πολύ καλές ιστορίες. Αλλωστε, νομίζω ότι δύο στα έξι είναι αξιοπρεπές ποσοστό για ανθολογία. Ας ελπίσουμε ότι το δεύτερο τεύχος (spotlight on Richard Corben) θα είναι καλύτερο. | |
Grade | |
Average Grade | |
reviews archive | email the author | author's profile back to top | |
|home|about us|downloads|contact|oldies|events| The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners. All Rights Reserved. This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4 Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+ Powered by vi |