Writers: Keith Giffen and J.M. DeMatteis

Artist: Joe Abraham

Colorist: Matt Nelson

Letterer: Ed Dukeshire

Atomeka Press

Μάλλον θα πρέπει να ξαναδιαβάσω σύντομα τα JUSTICE LEAGUE INTERNATIONAL και FORMERLY KNOWN AS THE JUSTICE LEAGUE. Και επίσης, μάλλον μεγαλώνω... με την καλή έννοια! Αυτό που θέλω να πω είναι πως όταν είχα πρωτοδιαβάσει τα πονήματα των Giffen-DeMatteis, το χιούμορ τους δεν με είχε «πιάσει». Τότε...

...γιατί τώρα... τώρα κυριολεκτικά ρούφηξα panel προς panel το HERO SQUARED. Γέλασα απίστευτα με τις πανέξυπνες ατάκες, διασκέδασα (αλλά και ψυχαγωγήθηκα) με την ευφυέστατη πλοκή και γενικά πέρασα τόσο καλά με αυτό το comic, που προσπαθώ να θυμηθώ σε τι κατάσταση συναισθηματικής αναπηρίας βρισκόμουν όταν αδυνατούσα να εκτιμήσω αυτού του τύπου το χιούμορ!

Ας πάμε όμως στον υπαίτιο αυτής της μεταστροφής μου: Το HERO SQUARED (κι επειδή όπως λέει και το εξώφυλλο ένα "Χ" ποτέ δεν βλάπτει, μιλάμε για το X-TRA SIZED SPECIAL #1 και όχι για όποιο κι όποιο).

Έχουμε λοιπόν δύο εναλλακτικές πραγματικότητες. Στη μία ο πρωταγωνιστής μας, Milo, συναντά ένα μυστηριώδη ξένο και μετατρέπεται στον υπερήρωα Captain Valor, υπερήφανο υπερασπιστή του πλανήτη Γη. Στην άλλη πραγματικότητα ο Milo δεν έκανε ποτέ αυτή τη συνάντηση. Κι αυτό που έγινε είναι ένας αξιοπρεπέστατος loser, φέρελπις σνομπ σκηνοθέτης που γκρινιάζει με τα πάντα και έχει μία γκόμενα που του υπενθυμίζει διαρκώς ότι θα μπορούσε και να τα έχει καταφέρει καλύτερα.

Όταν λοιπόν ο κόσμος του Captain Valor καταστρέφεται, αυτός δραπετεύει στον κόσμο του Milo! Και η απογοήτευση αμφότερων δεν περιγράφεται!

Ο ένας είναι slacker, κυνικός και εγωιστής. Με άλλα λόγια, ο μέσος «ελιτιστής» αναγνώστης comics. Ο άλλος είναι άμεμπτος, ακέραιος και ηθικός, με αίσθημα ευθύνης και δικαίου... με άλλα λόγια ένας βαρετά αρχετυπικός σπαντεξάκιας! Κι εκεί που γίνονται οι πρώτες συστάσεις και προτού καλά, καλά ξεπεραστεί το σοκ του «πώς έγινα έτσι;», να σου και ο απαραίτητος villain από τον κόσμο του Captain Valor να τον κυνηγάει στο inter-dimensional φευγιό του. Κι ύστερα ένα φινάλε σε splash page, από εκείνα που σε κάνουν να θέλεις να φωνάξεις «I want more» (και ενίοτε το κάνεις όταν δεν σε ακούει κανείς).

Σε αυτό το comic το χιούμορ παραμονεύει παντού. Σε κάθε σκηνή, είτε πρόκειται για πρόζα, είτε για δράση. Σοβαρό κι αστείο, σπουδαίο και ασήμαντο, μπλέκονται σε ένα γαϊτανάκι, όπου στο τέλος δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία το «τι είναι τι» (άλλωστε το «ποιος είναι ποιος» το έχουμε ξεπεράσει από τις πρώτες κιόλας σελίδες).

Όλα αυτά εξυπηρετούνται άψογα από το καθαρό (όχι όμως clean cut) σχέδιο του Joe Abraham. Οι χρωματισμοί του ιδίου είναι λίγο αταίριαστοι σε κάποιες σεκάνς, αλλά... who gives a fuck! Η μπακαλίστικη λογική ποτέ δεν μου άρεσε όταν μιλάω για καλά comics και πιστεύω ότι πέρα από το να επισημαίνονται τα όποια λάθη ή κενά δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να εμμένουμε σε αυτά. Ειδικά όταν το αποτέλεσμα είναι τόσο καλό!

P.S.: Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο, θα ακολουθήσουν άλλα τρία τεύχη του HERO SQUARED. Check them out! Εξάλλου δεν θα ανεβάσουν και πολύ το budget σας...