B&W ανθολογία με τους Asaph Ins, ΚΟΜ, ΚΩΝ, Nick Nothing και Sapillas

Toxic Flower Productions

Παίρνω ανάποδες με τα άτομα που θεωρούν υποχρέωσή τους να «τη λένε» κατάμουτρα στο κατεστημένο όταν είναι πιτσιρικάδες και μόλις πατήσουν τα τριάντα να γίνονται ακριβώς αυτό που κάποτε απεχθάνονταν.

Και αντίθετα βρίσκω απίστευτα ενδιαφέροντες τους ανθρώπους που ασφυκτιούν με την ανοησία και την αδικία που ζούμε καθημερινά και επαναστατούν. Με τον τρόπο του ο καθένας. Ή με την τέχνη του.

Αυτό λοιπόν που κατάλαβα -ίσως να πέφτω έξω, ίσως όμως και όχι, είναι ότι τα παιδιά του SAPILLA, δεν αντιδρούν για να αντιδράσουν. Έχουν λόγο και προσπαθούν να τον αρθρώσουν μέσα από την τέχνη των comics.

Το κάνουν καλά; Εξαρτάται πως εννοεί κανείς το καλά. Τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν τα περνάνε κι ας είναι συχνά τα κείμενά τους κακογραμμένα ή και αφελή. Τα περνάνε ακόμα και μέσα από άκρως ερασιτεχνικά σχέδια. Τίποτα από αυτά όμως δεν δείχνουν να τους απασχολούν. Αντιδρούν, κάνουν αυτό που γουστάρουν και τα χώνουν σε ό,τι (και όποιους) τους θυμώνουν.

Στο ίδιο μοτίβο κινούνται και τα comics των Κων και ΚΟΜ που όμως ξεχωρίζουν έτη φωτός από τα υπόλοιπα: Είναι περισσότερο προσεγμένα, πιο επαγγελματικά και δίνουν στην ανθολογία το αισθητικό ενδιαφέρον που λείπει από τις υπόλοιπες δουλειές.

Αξίζει λοιπόν να δώσεις 2 ευρώ για να αγοράσεις το #2 του SAPILLA; Αν θεωρείς ό,τι κάτι είναι «σάπιο» στον κόσμο μας και πρέπει να δυναμώσουν φωνές όπως αυτές των παιδιών, τότε αναμφίβολα αξίζει. Αν πάλι περιμένεις από μία ανθολογία να πληροί κυρίως αισθητικές προϋποθέσεις, τότε επέλεξε μία άλλη από την ελληνική παραγωγή. Τίμια πράγματα.