Writer: Brian K. Vaughan

Penciller: Adrian Alphona

Inker: Craig Yeung

Colorist: Udon's Christina Strain

Letterer: Virtual Calligraphy's Randy Gentile

Editor: C.B. Cebulski

Marvel Comics

Ξέρω ότι οι περισσότεροι από εσάς δεν αγοράσατε το πρώτο volume αυτής της σειράς. Και δυστυχώς, δεν ξέρω να σας πω αν κάνατε καλά ή άσχημα που δεν το παρακολουθούσατε, γιατί ούτε κι εγώ το αγόραζα.

Όταν λοιπόν τις προάλλες πήρα τα comics μου, σχεδόν είχα ξεχάσει την ύπαρξη του RUNAWAYS. Καπάκι έρχεται για να εντείνει τις αμφιβολίες μου και το σχόλιο ενός συνεργάτη από το COMICDOM που έτυχε να είναι εκείνη τη στιγμή δίπλα μου: «Καλά, τι σε έπιασε και ξεκίνησες το RUNAWAYS;»

Η αλήθεια αγαπητοί αναγνώστες είναι ότι... δεν ξέρω! Δεν έχω ιδέα τι με έκανε να ξεκινήσω μία σειρά στο δεύτερο κύκλο της, ενώ είχα αγνοήσει τον πρώτο. Το μόνο που ξέρω είναι ξεκίνησα να διαβάζω αυτό το comic διστακτικά και έφτασα στην τελευταία σελίδα ενθουσιασμένος!

Καταρχάς πρόκειται για μία ιστορία «καταδικασμένη» να θέλξει κάθε info freak του Marvel Universe. Κάνει αμέτρητες αναφορές σε γνωστούς ήρωες και σε ιδιότητές τους χωρίς όμως να σταματά εκεί. Σαν να προσπαθεί να διορθώσει το κάκιστο editorial guidance που μαστίζει το σύμπαν της Marvel τα τελευταία χρόνια (αφήνοντας εκτός ένα μεγάλο αριθμό χαρακτήρων και συμβάντων), ο συγγραφέας Brian K. Vaughan, χρησιμοποιεί το tricky πρόσχημα ενός group therapy αποτελούμενου από έφηβους υπερήρωες που αντιπαλεύουν την εξάρτησή τους από τη δράση, για να επαναφέρει χαρακτήρες όπως οι Darkhawk, Chamber, Turbo, Wrecking Crew Ricochet, Julie Power (θυμάστε τους Power Pack;) καθώς και τον Phil Urich γνωστό και ως ο «καλός Green Goblin»!

Και αυτοί δεν είναι καν οι βασικοί πρωταγωνιστές του comic! Η ίδια η ομάδα των RUNAWAYS, την ιστορία της οποίας βλέπουμε παράλληλα, μπορεί να μην έχει να επιδείξει τίποτα το ξεχωριστό τόσο σε επίπεδο χαρακτήρων (so far), όσο και δυνάμεων, φέρει όμως τη φρεσκάδα των new super-hero ethics που τόσο έχει ανάγκη το είδος.

Αν και είναι προφανές ότι το comic με ενθουσίασε σεναριακά δεν συνέβη το ίδιο και με το σχέδιό του. Όχι ότι τα μολύβια του Adrian Alphona δεν έχουν ενδιαφέρον ή ότι δεν είναι ευχάριστα στο μάτι. Απλώς ουδέποτε συμπάθησα τη manga τεχνοτροπία και καθώς το σχέδιο του κυρίου φλερτάρει πολύ με τη συγκεκριμένη σχολή της Ανατολής, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν με ευχαρίστησε ιδιαίτερα. (ούτε όμως και με απώθησε όπως συμβαίνει συνήθως με άλλα mang-οειδή projects)

Overall: προτείνω το RUNAWAYS σε όλους τους Marvel fans και προκαλώ τους ίδιους να ανακαλύψουν ένα λάθος που αφορά στο continuity. Όποιος το βρει κερδίζει...ένα no prize! (or something like that)