|
19-09-06 THE BOYS #1-2 του Αριστείδη Κώτση Writer: Garth Ennis DC Comics (Wildstorm) |
|
Πριν από δέκα περίπου χρόνια διάβασα για πρώτη φορά (στο έντυπο τότε COMICDOM) ένα κείμενο του Δημήτρη Σακαρίδη σχετικά με το «κάψιμο» των συγγραφέων. Σύμφωνα με αυτό, οι συγγραφείς που έχουν μείνει για μεγάλο αριθμό τευχών σε έναν τίτλο, αρχίζουν να επαναλαμβάνονται και αν δεν απομακρυνθούν από αυτόν διατρέχουν τον κίνδυνο να «καούν» ολοκληρωτικά. Δεν είμαι ακόμη απόλυτα σίγουρος για την ισχύ της θεωρίας αυτής, αλλά πολύ φοβάμαι πως ο Garth Ennis θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα «καμένου» συγγραφέα. Πριν όμως σας κουράσω με την άποψη μου πάνω στο θέμα, (όπως λένε και στους κινηματογράφους) λίγα λόγια για το έργο... Οι THE BOYS, μια ομάδα που προσπαθεί να κάνει τους υπερήρωες να νιώσουν ότι ο κόσμος δεν είναι «τσιφλίκι» τους, στρατολογεί ένα νέο μέλος (κάποιον που θυμίζει έντονα τον ηθοποιό Simon Pegg), η κοπέλα του οποίου έγινε «παράπλευρη απώλεια» σε έναν καυγά ανάμεσα σε έναν υπερήρωα και έναν villain. Αυτή είναι η ιστορία με λίγα λόγια.. Ο Darick Robertson - αν και δεν είναι από τους αγαπημένους μου σχεδιαστές - στο THE BOYS δείχνει πολύ καλά δείγματα δουλειάς, κρατά ένα σαφώς πιο σκοτεινό ύφος από αυτό του TRANSMETROPOLITAN και θυμίζει (αν δε με γελούν τα μάτια μου) και λίγο Glenn Fabry. Η διάθεση του Ennis βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτή που είχαμε δει στα πρώτα τεύχη του PUNISHER. Μπόλικο αίμα και κυρίως βία σε διάφορες μορφές, χωρίς όμως αυτή να χρησιμοποιείται για να πει κάτι συγκεκριμένο, ο συγγραφέας (βλέπε PREACHER) παραδίδει στον αναγνώστη ένα είδος blockbuster comic που συνοδεύεται από μπόλικο ποπ κορν. Είναι όμως αυτό κακό; Το να κάνει κανείς ένα αξιοπρεπέστατο καλογραμμένο και «διασκεδαστικό» comic, όπως το THE BOYS, σίγουρα μόνο κακό δεν είναι . Ο Garth Ennis, όμως, είναι ένας συγγραφέας την ικανότητα του οποίου εκτιμώ πάρα πολύ και από τον οποίο συνεχίζω να περιμένω πολύ μεγάλα πράγματα. Η αναμονή όμως για κάτι σπουδαίο (ίσως το πολυαναμενόμενο CITY LIGHTS με τον Steve Dillon;) είναι αλήθεια πως έχει αρχίσει να με κουράζει. Η σκέψη ότι μετά το PREACHER ή τα πολλά τεύχη PUNISHER, ο Ennis έχει «καεί» και για αυτό ανακυκλώνεται (εξ ου και ο πρόλογος) δυστυχώς κυκλοφορεί έντονα μέσα στο φτωχό μου το μυαλό. Έχει άραγε «καεί» ο Ennis; Έχει νόημα να περιμένουμε κάτι πραγματικά καλό από αυτόν; Μπορεί να είναι το THE BOYS ένα ακόμη αριστούργημα που δεν κατανόησα με την πρώτη ματιά και το κείμενο αυτό είναι ο λόγος για να γελούν μαζί μου οι επόμενες γενιές; Θα ήταν καλύτερη η βαθμολογία μου αν το THE BOYS ήταν γραμμένο από κάποιον που δεν εκτιμούσα τόσο πολύ; Υπάρχει τελικά ζωή πριν το θάνατο; Δύσκολα ερωτήματα στα οποία (μάλλον) μόνο ο χρόνος θα απαντήσει | |
Grade | |
Average Grade | |
reviews archive | email the author | author's profile back to top | |
|home|about us|downloads|contact|oldies|events| The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners. All Rights Reserved. This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4 Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+ Powered by vi |