|
08-11-06 SEVEN SOLDIERS OF VICTORY #1 του Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου Writer: Grant Morrison DC Comics |
|
Γρήγορο, ασύνδετο, χαοτικό και ανεπανάληπτα σχεδιασμένο. Με μια πρώτη σκέψη, αυτή είναι η εκτίμησή μου, για το τεύχος που ολοκληρώνει το "μεγαλόπνοο" σχέδιο του Grant Morrison, με γενικό τίτλο SEVEN SOLDIERS (could we start again please?). Το αυτοπροσδιοριζόμενο ως «το πλέον φιλόδοξο εγχείρημα αφήγησης στη μοντέρνα Ιστορία των comics», ολοκληρώνει τον κύκλο του, με ένα τεύχος που αρχικά είχε προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει τον Απρίλιο, και κατέληξε να κυκλοφορεί στις 25 Οκτωβρίου, 2006. Και τώρα που έχουμε εικόνα για την αρχή, τη μέση, το τέλος και τα in between, θεωρητικά μπορούμε και να απαντήσουμε στο ερώτημα: Πέτυχε το SEVEN SOLDIERS, τον παραπάνω στόχο του; Ναι, αν το ζητούμενο ήταν να έχουμε το "πλέον φιλόδοξο εγχείρημα αφήγησης στη μοντέρνα ιστορία". Εξάλλου η φιλοδοξία είναι ένα πράγμα και η επιτυχία ενός εγχειρήματος είναι κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό. Όχι, αν ο στόχος ήταν να αναγεννηθεί το DC Universe, μέσα από τις "στάχτες" μερικών δευτερο-τριτο-κλασάτων χαρακτήρων. Και δυστυχώς, όχι, αν ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα πραγματικά σπουδαίο έργο που θα αντέξει στο χρόνο. Ακολούθησα τη διαδρομή από το ξεκίνημά της στο SEVEN SOLDIERS #0, μέχρι τον κάθε τίτλο ξεχωριστά. (Το γράμμα "s" στο Reviews Archive του COMICDOM φιλοξενεί όλα τα πρώτα τεύχη και αρκετά από τα τελευταία). Στην πορεία αυτή, υπήρξαν διακυμάνσεις στην ποιότητα, όχι μόνο από σειρά σε σειρά, αλλά και από τεύχος σε τεύχος. Ως εδώ τα πράγματα υπόσχονταν ανά στιγμές είτε τα καλύτερα, είτε τα χειρότερα. Το SEVEN SOLDIERS OF VICTORY #1 θα ήταν εκείνο που θα έβαζε στη θέση τους, όλα τα κομμάτια του πολυσχιδούς αυτού παζλ. Θα ήταν το τεύχος που θα έφερνε την ομάδα των Seven Soldiers επιτέλους μαζί, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την απειλή της Sheeda. Αυτά περιμέναμε. Γιατί τελικά, το συγκεκριμένο τεύχος δεν ήταν περισσότερο επεξηγηματικό από τα προηγούμενα. Για την ακρίβεια, ήταν το ακριβώς αντίθετο: Ένα εντυπωσιακό χάος! Ο Morrison μετακινείται από σκηνή σε σκηνή, με συνεχή, απότομα και σε κάποια σημεία αναίτια κοψίματα. Το comic μοιάζει "ψαλιδισμένο". Σαν να χρειαζόταν τουλάχιστον 20 σελίδες ακόμη για να αναπνεύσει και να πει την ιστορία του. Επιπλέον, δεν υπάρχει ομάδα Seven Soldiers! Αυτοί οι επτά, δεν βρίσκονται ποτέ μαζί, ούτε για μια στιγμή μέσα στο comic. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα, δεν έχουν καμία στρατηγική συνεισφορά στη "μάχη", ενώ ο τρόπος με τον οποίο πεθαίνει ένας από τους επτά, είναι ακόμη πιο πεζος κι από εκείνον με τον οποίο είχε σκοτώσει ο Morrison την Jean Grey στο NEW X-MEN (Planet X storyline). Φτάνοντας στο τέλος του τεύχους, το λεξιλόγιό μου είχε περιοριστεί στο εξής ένα επιφώνημα: "Ε;" Παρότι ο Morrison κάνει μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια να δέσει τους Seven Soldiers of Victory στον ιστό του DC Universe, εξερευνώντας τους δεσμούς τους με τους New Gods του Jack Kirby και το θρύλο του Βασιλιά Αρθούρου, οι ήρωες τελικά δεν αφήνουν το στίγμα τους. Σε αυτό συντελεί πότε το άγχρωμο ή αντιφατικό characterisation, και πότε το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αρκετές σελίδες ώστε να ειπωθεί η ιστορία. (ή όταν υπάρχουν, δεν βγάζουν ακριβώς αυτό που λέμε "νόημα") Μπορεί να γκρίνιαξα για το σενάριο, αλλά ειλικρινά δεν έχω να πω τίποτε κακό για το σχέδιο του J.H. Williams. Ήξερα ότι είναι ένας πολύ καλός σχεδιαστής, μετά από αυτό το τεύχος συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για έναν σπουδαίο σχεδιαστή, με την ικανότητα να αλλάζει τόσο το σχέδιό του, ώστε σε κάποια σημεία να μην μπορείς να πεις με βεβαιότητα, αν πρόκειται για σχέδιο του Kirby ή εκείνου. Για κάθε section της ιστορίας, o Williams δημιουργεί και ένα άλλο στιλ, δοκιμάζει πρωτότυπες ή ελάχιστα χρησιμοποιημένες φόρμες, και παρ' όλα αυτά κατορθώνει να μην πέσει στην παγίδα ενός άνευ ορίων χαμαιλεοντισμού, αλλά να δημιουργήσει ένα από τα πλέον καλοσχεδιασμένα τεύχη της χρονιάς. Όταν ξεκίνησε το SEVEN SOLDIERS πίστευα ότι βρισκόμαστε πραγματικά μπροστά σε κάτι σπουδαίο. Υπό αυτή την έννοια διαψεύστηκα. Δεν μπορώ να ισχυριστώ όμως, ότι δεν πέρασα καλά στη διαδρομή. Ελπίζω το ίδιο να ισχύει και με όσους από εσάς παρακολούθησαν ολόκληρο το project, μετά από προτροπή μου. Κατά έναν περίεργο -και ομολογουμένως ιδιαίτερα βολικό- τρόπο, η βαθμολογία που θα έβαζα τόσο στο project, όσο και στο συγκεκριμένο τεύχος, είναι κάτι περισσότερο από το μέσο. Δηλαδή... | |
Grade | |
Average Grade | |
reviews archive | email the author | author's profile back to top | |
|home|about us|downloads|contact|oldies|events| The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners. All Rights Reserved. This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4 Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+ Powered by vi |