Writer/Artist: Anders Nilsen

Drawn & Quarterly

Από που να αρχίσω;

Υπάρχει ένα περίεργο συναίσθημα που δημιουργείται μέσα μου όταν διαβάζω ένα comic που με ταρακουνάει. Είναι κάτι σαν ένα πλάκωμα στο στήθος και σφίξιμο στην κοιλιά, που συνοδεύονται από ένα συναίσθημα θαυμασμού και δέους για το έργο που κρατάω στα χέρια μου. Είναι ένας συνδυασμός μελαγχολίας για τη ματαιότητα του κόσμου και ένας θαυμασμός απέναντι στο μεγαλείο και την ομορφιά της ζωής (αλλά και στην ομορφιά και τη δύναμη του Μέσου). Το ένιωσα όταν διάβασα το V FOR VENDETTA, το WATCHMEN, το FROM HELL και αργότερα όταν διάβασα το JIMMY CORRIGAN, το POOR BASTARD ή το τελευταίο τεύχος του SCHIZO (μεταξύ άλλων). Το νιώθω και την τελευταία ώρα, από τη στιγμή δηλαδή που διάβασα και το DON'T GO WHERE I CAN'T FOLLOW.

Ωραίες αυτές οι γενικολογίες, θα πει κανείς, αλλά πες μας κάτι πιο συγκεκριμένο για το comic. Λυπάμαι πολύ, αλλά προς το παρόν θα συνεχίσω με τις γενικολογίες μου.

Διαβάζοντας, πριν λίγους μήνες, το THE FATE OF THE ARTIST κάποια στιγμή αναρωτήθηκα: «Είναι υπέροχο... καταπληκτικό... αλλά.... είναι comic; Ή μήπως πρόκειται για ένα υβρίδιο comic και λογοτεχνίας; Ή κάτι άλλο;» Η πρώτη απάντηση που έδωσα στον εαυτό μου ήταν : «Έχει εικόνες, έχει και κείμενο και κανένα από τα δυο δε λένε μόνα τους την ιστορία. Do the math Sherlock!!! ». Αν με ρωτήσετε το ίδιο πράγμα σήμερα για το FATE OF THE ARTIST ή για το νέο πόνημα του Anders Nilsen η απάντηση θα είναι πως δεν έχει απολύτως καμία σημασία! Αυτό που έχει μόνο σημασία, είναι ότι πρόκειται για ένα καταπληκτικό δημιούργημα και δεν έχει καμία σημασία αν «χωράει» σε αυτό που παραδοσικά εννοούμε όταν λέμε comics. Δεν βλέπω τον λόγο για τον οποίο κάτι τέτοιο θα έπρεπε να προβληματίσει τον δημιουργό. Πόσο μάλλον τον αναγνώστη!

Και αν πραγματικά θέλετε να μάθετε λίγα πράγματα για το τι ακριβώς πραγματεύεται το comic (ή όπως αλλιώς το ονομάσουμε...), πρόκειται για μια ιστορία αγάπης και απώλειας. Τον Μάρτιο του 2005 η αρραβωνιαστικιά του Anders Nilsen (λίγο καιρό αφότου αποφάσισαν να παντρευτούν) ανακάλυψε ότι έπασχε από κάποια μορφή καρκίνου. Αν και οι πιθανότητες να επιβιώσει -σύμφωνα με τους γιατρούς- ήταν πολύ καλές, λίγους μήνες μετά (τον Νοέμβριο), η κοπέλα πέθανε. Το DON'T GO WHERE I CAN'T FOLLOW είναι μια συλλογή από μικρές ή μεγάλες καταστροφές που αντιμετώπισαν κατά τη διάρκεια της σχέσης τους και που κατάφεραν (ή δεν κατάφεραν) να ξεπεράσουν, καθώς και αναμνήσεις από ταξίδια που έκαναν μαζί (αλλά και από το τελευταίο στο οποίο εκείνος δεν μπόρεσε να την ακολουθήσει).

Ο Anders Nilsen είναι ένας δημιουργός που λατρεύει να πειραματίζεται με το Μέσο. Παρουσιάζει τακτικότατα τεύχη της εξαιρετικής σειράς BIG QUESTIONS (πρόσφατα κυκλοφόρησε το ένατο τεύχος), ενώ πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε το πειραματικό και σχεδόν «φιλοσοφικό» MONOLOGUES FOR THE COMING PLAGUE. Δουλειές του (συνήθως με ιδιαίτερα πειραματικό χαρακτήρα) εμφανίζονται και στο ΜΟΜΕ. Τέλος σύντομα θα κυκλοφορήσει από τo IGNATZ series της FANTAGRAPHICS το THE END και σε νέα έκδοση από τη Drawn & Quarterly, το DOGS AND WATER (don't say I didn't warn you!)

Και μια συμβουλή. Προτιμήστε να διαβάσετε το DON'T GO WHERE I CAN'T FOLLOW μαζί με το THE LAST LONELY SATURDAY του Jordan Crane. Νομίζω πως συνδυάζονται υπέροχα.