Σχέδιο-Εικόνα Εξωφύλλου-Σενάριο: Γιάννης Ρουμπούλιας

Χρώμα Εξωφύλλου: Γιώργος Γκουρογιάννης

Επιμέλεια διαλόγων: Nihilist

Lettering: Άρης Νταβέλης

Ψυχής Τα Λαμπυρίσματα

Η δεύτερη εκδοτική απόπειρα των εκδόσεων Ψυχής Τα Λαμπυρίσματα στον χώρο των comics κυκλοφόρησε το πρώτο της τεύχος. Μετά το προλογικό #0 όπου παρουσιάζονταν οι ήρωες και το χωροχρονικό τοπίο της ιστορίας, βλέπουμε επιτέλους το κανονικό "πακέτο" του ΔΡΑΚΟΦΟΙΝΙΚΑ.

Ο Γιάννης Ρουμπούλιας αρχίζει να εξιστορεί μία sword and sorcery περιπέτεια βασισμένη σε ήδη υπάρχοντα σύμπαντα της συγκεκριμένης λογοτεχνικής "περιφέρειας", (όπως άλλωστε μας εξηγεί και στο προσωπικό του σημείωμα προς τους αναγνώστες). Σε αυτό βέβαια έχω αρκετές ενστάσεις, διότι μπορεί όπως γράφει κι ο ίδιος η παρθενογένεση να έχει πεθάνει, αλλά αυτό δε σημαίνει πως κάθε καινούργια ιστορία θα πρέπει να θυμίζει υπερβολικά τις προηγούμενες (και να σκεφτείτε πως έχω διαβάσει ελάχιστα πράγματα απ'το είδος!) Είναι το πρώτο τεύχος βέβαια, οπότε κανείς δε γνωρίζει το πως θα εξελιχθεί.

Σχεδιαστικά θα έλεγα πως ο Ρουμπούλιας έχει βελτιωθεί πάρα πολύ από προηγούμενες δουλειές του, ακόμα κι από το προηγούμενο, τεύχος #0 της σειράς. Αλλά και κάποιος που δε γνωρίζει τον καλλιτέχνη, με ένα απλό ξεφύλλισμα θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως έχει να κάνει με ένα από τα πιο "εμφανίσιμα" comics της εγχώριας σκηνής. Και ασφαλώς, πως το στυλ του σχεδίου είναι το πλέον κατάλληλο για τέτοιες ιστορίες.

Το μελάνωμα από την άλλη, αν και προσεγμένο, κουράζει υπερβολικά το μάτι. Ίσως φταίνε τα πολλά λόγια, ίσως η ακατάλληλη -κατά τη γνώμη μου- επιλογή γραμματοσειράς (υπήρξαν φορές που "κοντοστάθηκα" για να ξεχωρίσω ένα "Γ" από ένα "Τ"), το σίγουρο πάντως είναι πως ο Ρουμπούλιας έχει μελανώσει με την προοπτική της προσθήκης χρώματος και όχι σαν να προοριζόταν για ένα black and white comic.

Κάτι που επίσης με ξένισε (αυτό βέβαια είναι γενικότερο φαινόμενο σε αντίστοιχα ελληνικά comics) είναι οι διάλογοι και ο στόμφος με τον οποίο οι χαρακτήρες μιλούσαν. Αν σε αυτό προσθέσεις τις βαρύγδουπες, μεσαιωνικές εκφράσεις τύπου "Αντε σκύλε! Κουνήσου, γιατί θα σε κάνω να φτύσεις το γάλα της πόρνης μάνας σου...!" και μία κάπως χαλαρή διάθεση, σου προκαλεί γέλιο.

Σε γενικές γραμμές το story προχωράει "νεράκι", γεγονός σπάνιο στην ελληνική community, και παρά το ψιλοαπαγορευτικό της τιμής (3 Ευρώ) θα σας το πρότεινα ανεπιφύλαχτα, έστω για δοκιμή.

Best Personal Point: Το σημείο που συνειδητοποιείς πως η όλη καταστροφή που καραδοκεί το universe του ΔΡΑΚΟΦΟΙΝΙΚΑ προκλήθηκε από ένα "πήδημα"!