Writer/Artist: Jeff Smith

Colorist: Steve Hamaker

DC Comics

Δεν μπορώ να πω ότι τρέφω κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια για το Big Red Cheese. Για την ακρίβεια, όλο το σκηνικό με κεραυνούς που μεταμορφώνουν παιδάκια σε ενήλικους φουσκωτούς, υπό την καθοδήγηση ενός γενειοφόρου παπούλη (με μαγικές ικανότητες), μάλλον με απέτρεπε από το να πλησιάσω περισσότερο. Πάντα τον έβλεπα περισσότερο ως μια ακόμα παραλλαγή του Superman, ανίκανο να με προτρέψει σε μια πιο ουσιαστική ενασχόληση μαζί του.   

Όταν όμως ο Jeff Smith (δημιουργός του now definitely classic indy hit BONE), αναλαμβάνει να ρίξει το απαραίτητο ρετουσάρισμα στο origin του, τότε η προσοχή μου σίγουρα στρέφεται προς εκείνη την κατεύθυνση – και αυτομάτως το κατατάσσει ανάμεσα στις σημαντικότερες κυκλοφορίες του μήνα, αν όχι της χρονιάς . Θα προτιμούσα βέβαια μια καινούρια προσωπική δημιουργία από αυτόν, με όλους τους αναμενόμενους κινδύνους που μπορεί αυτό να κρύβει (σαφέστατα υποδεέστερο του BONE, μη αντάξιο των υψηλών προσδοκιών, κτλ), αλλά τι να κάνουμε. Από το τίποτα όμως, ακόμα και ένα work for hire, είναι καλό! 

Το πρώτο συμπέρασμα που έβγαλα ξεφυλλίζοντας μόνο το πρώτο τεύχος, είναι ότι ο Smith διατήρησε το προσωπικό του ύφος στο σχέδιο, χωρίς να το θυσιάσει ούτε στο ελάχιστο για να ικανοποιήσει μια μερίδα αναγνωστών, που περίμεναν ένα πιο straight, μοντέρνο super-hero artwork. That’s a good first sign, ειδικά για ανθρώπους σαν εμένα, που θεωρούν το όνομα του δημιουργού πολύ πιο σημαντικό από αυτό του χαρακτήρα – στην συγκεκριμένη περίπτωση τουλάχιστον! Έτσι λοιπόν, μιας και ήμουν αναγνώστης του BONE από το 1993, ένιωθα ότι περπάταγα σε γνώριμα μονοπάτια, διαβαίνοντας ένα που το έκρυβε μια πλούσια συστοιχία θάμνων.

Τι γίνεται όμως με το περιεχόμενο, την ιστορία δηλαδή; Μετράει, ή ο Smith ξεμωράθηκε επειδή ίσως κάποιος του ψιθύρισε ότι οι Bendis και Millar είναι hot ονόματα και πρέπει να τους αντιγράψει, αν θέλει το comic του να "πάει καλά"; (Τα εισαγωγικά δεν είναι τυχαία.)   

Ευτυχώς και εδώ το αποτέλεσμα δικαιώνει την απόφαση της DC να αναθέσει σε έναν outsider των super-hero comics, το έργο αυτό. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα, κυριαρχεί μια νοσταλγική διάθεση, μαζί με τη χαρά της ανακάλυψης, μόνο όπως μπορεί να τη βιώσει ένα παιδί. Ο Smith κατάφερε κάτι το μοναδικό –στην σημερινή σκηνή των comics τουλάχιστον – εκείνη που δεν ξέρει σε πιο κοινό να απευθυνθεί: έπλασε ένα all-ages superhero comic, που δικαιολογεί πλήρως τον χαρακτηρισμό αυτό. Κατάφερε κάτι που πολλοί προσπάθησαν (και ακόμα προσπαθούν), να ενώσει δηλαδή όλα τα στοιχεία, ικανά να τραβήξουν το ενδιαφέρον και των δυο πλευρών. 

Διατηρεί το camp feeling που έχει το concept του Shazam (ή Captain Marvel αν προτιμάτε), δεν το αντιμετωπίζει όμως με σοβαροφάνεια, μόνο και μόνο για να το πουλήσει σε σημερινούς τριαντάρηδες που δεν έχουν διαβάσει κάτι άλλο στη ζωή τους πέρα από comics με πρωταγωνιστές spandex-clad people. Τον διακρίνει σεβασμός τόσο για την πρώτη ύλη που έχει στα χέρια του, όσο και για τους αναγνώστες στους οποίους απευθύνεται.

Αλλαγές υπήρξαν, δεν ξέρω όμως κατά πόσο αυτές είναι εμπνεύσεως του Smith, ή αν βασίζονται στην Golden Age / Fawcett Comics περίοδο του Shazam, δεκαετίες πριν η DC αγοράσει τα δικαιώματα και τον εντάξει στο Universe της. Έτσι λοιπόν, εδώ ο Billy Batson - πέρα από ότι είναι άστεγος – είναι μια εντελώς ξεχωριστή προσωπικότητα από τον Captain Marvel. Ο Billy είναι απλώς ο host του Captain Marvel και όχι ο ίδιος ο ήρωας. Ένα concept που μου φέρνει στο μυαλό τον άλλο Captain Marvel, (αυτόν της Marvel, που επέστρεψε και πρόσφατα) και την σχέση του με τον Rick Jones, τότε που τον έγραφε και τον σχεδίαζε ο Jim Starlin (πριν από κάπου 3 δεκαετίες δηλαδή). Παρόλα αυτά, όταν γίνεται η αλλαγή "θέσης", ο Big Red Cheese είναι αρκετά αφελής σχετικά με τον κόσμο και την πόλη που έχει γύρω του, επειδή για αυτόν η Γη το 21ού αιώνα είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Παραμένει και αυτός με τον τρόπο του ένα παιδί, μέσα στο σύγχρονο κόσμο, ξεκάθαρο σημάδι ότι ο Smith "έπιασε" την γοητεία που εκπέμπει αυτός ο χαρακτήρας.

Ένα άρτιο superhero comic, ικανό να ενώσει δυο διαφορετικές γενιές αναγνωστών, έχοντας να προσφέρει πολλά και στις δυο – μέσα σε μια πρόταση αυτή είναι η καλύτερη περιγραφή που μπορώ να δώσω για το πόσο πολύ με ικανοποίησε το ντεμπούτο του παρόντος mini series. Αν υποθέσουμε ότι έχετε ένα μικρό αδερφάκι, που θέλετε να εθιστεί στα καλά comics, τότε το SHAZAM! THE MONSTER SOCIETY OF EVIL είναι το comic που πρέπει να του δώσετε. Ξέρετε κάτι όμως; Θα σας είναι δύσκολο, μιας και ίσως να σας αρέσει τόσο πολύ, που δεν θα θέλετε να το αποχωριστείτε.