Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


21-03-07
JUSTICE LEAGUE OF AMERICA #6

του Θοδωρή Δημητρόπουλου

Writer: Brad Meltzer

Penciller: Ed Benes

Inker: Sandra Hope

Cover Artists: Michael Turner & Peter Steigerwald and Adam Hughes

Letterer: Rob Leigh

Colorist: Alex Sinclair

Editors: Eddie Berganza, Adam Schlagman

DC Comics

Ξεκίνησα να διαβάζω το νέο JLA τίτλο με πολύ μεγαλύτερο ενθουσιασμό από αυτόν που είχα από όταν τελείωσα αυτό το 6ο τεύχος, και αυτό δεν σημαίνει ότι δε μου άρεσε εν γένει η ιστορία. Το πρόβλημά μου ήταν άλλου: ότι ο Brad Meltzer ίσως να μην είναι όσο αψεγάδιαστος storyteller πίστευα πως είναι. ΟΚ, προφανώς δεν είχα διαβάσει και τα άπαντά του, ένα IDENTITY CRISIS έχω στη βιβλιοθήκη μου. Εκεί, ο best-selling συγγραφέας έστησε μια δυνατή νουάρ ιστορία υπερηρώων, με ένοχα μυστικά, ζωντανές τραγωδίες, έντονη αίσθηση απώλειας, και εξελίξεις τόσο γερά δομημένες που έστησαν τα θεμέλια για τουλάχιστον δύο χρόνια ιστοριών σε ένα παντελώς κατεστραμμένο DC Universe. Ήταν λοιπόν απόλυτα λογικό να είναι ο ίδιος που θα έβγαζε τους ήρωες από το αυτοκαστροφικό σπιράλ στο οποίο τους είχε πετάξει.

Στα προηγούμενα τεύχη του πρώτου story arc της ανανεωμένης JLA, ο Meltzer χρησιμοποίησε έξυπνα την κοινή ιστορία των 3 βασικών ηρώων του universe ώστε να μπορέσει να πάνω τους να βασίσει μια νέα βερσιόν της απόλυτης υπερηρωικής ομάδας. Το κύριο μοτίβο του arc είναι η αντιπαράθεση της διαδικασίας επιλογής νέων μελών (μέσα από την οποία υποδεικνύονται με υπόγειο τρόπο στον αναγνώστη -κυρίως τον νέο- τα σημαντικότερα στοιχεία των Superman, Batman και Wonder Woman, καθώς και η σχέση που μοιράζονται με τα διάφορα υποψήφια μέλη της ομάδας. κι αυτό, μέσω μιας πατροπαράδοτης υπερηρωικής ιστορίας όπου οι κακοί την πέφτουν στους καλούς, κι αυτοί αντεπιτίθενται. Η απόλαυση του αναγνώστη εντείνεται από τις διάφορες ανατροπές με τις οποίες ο Meltzer εμπλουτίζει την ιστορία του, και κυρίως με τις θεματικές που τον απασχολούν. Δεν είναι τυχαίο πως οι 3 κεντρικοί χαρακτήρες αυτού του arc είναι όλοι τους αθάνατοι που θέλουν απεγνωσμένα ένα τέλος στο -όπως το βλέπουν- αιώνιο μαρτύριό τους. Αυτό που τους ξεχωρίζει σε στρατόπεδα είναι ο στόχος τους, και το τι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν προκειμένου να τον επιτύχουν. Η ιστορία κορυφώνεται σε μια επική μάχη που βρίσκει αντιμέτωπους τον Solomon Grundy (στο μανιασμένο κυνήγι μιας αθανασίας δίχως την επίπονη διαδικασία της αναγέννησης) και τον Red Tornado (που δε θέλει κάτι άλλο από το να γίνει θνητός).

Σε γενικές γραμμές, τα τεύχη που οδήγησαν σε αυτό το φινάλε με άφησαν ικανοποιημένο σε μεγάλο βαθμό. Με μικρές ενστάσεις βέβαια: η επαναλαμβανόμενη χρήση της παράλληλης αφήγησης χωρίς καινοτομίες με κάνει να υποψιαστώ πως ο Meltzer δεν έχει άλλα βέλη στη φαρέτρα του, ενώ τα puns που χρησιμοποιεί είναι απλώς φρικτά. (και κανενός είδους meta σχόλιο από τους χαρακτήρες δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη χρήση τους.) Aκόμα, δεν τυγχάνουν ίδιας εξερεύνησης όλοι οι χαρακτήρες, και ιδιαίτερα οι γυναικείοι μοιάζουν να είναι η αχίλλειος πτέρνα του καλού συγγραφέα. (ήθελα να ήξερα: δε βαρέθηκε να γράφει "Η Κathy κλαίει" στο σενάριό του;) Αλλά οι σκηνές δράσεις ήταν χορταστικές, η εισαγωγή του Amazo στο στόρι έγινε με ενδιαφέροντα τρόπο, το δράμα ακόμα και των villains έχει σκιαγραφηθεί με εντυπωσιακή ανθρωπιά, οπότε στα χέρια μας είχαμε ένα ωραιότατο opening story arc για τον τίτλο.

Αλλά στο #6, πέραν των παραπάνω προβλημάτων που είχα καθ'όλη τη διάρκεια του arc, ένιωσα επιπλέον πως ο Meltzer δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τους προβληματισμούς του πάνω στην ανθρώπινη φύση και την αθανασία. Ναι μεν η κατάληξη του Tornado (την οποία δε θα αποκαλύψω) εμπεριέχει αρκετό δράμα για όλους τους άλλους χαρακτήρες μαζί, αλλά οτιδήποτε άλλο επιχειρήθηκε θεματικά, προσέκρουσε σε τοίχο. Πού οδήγησαν οι προβληματισμοί για την τραγωδία των υπόλοιπων χαρακτήρων; O Grundy στις τελευταίες σελίδες είναι ένα ασυγκράτητο κτήνος διαμετρικά αντίθετο με το σχεδόν εξευγενισμένο mastermind προσωπείο που παρουσίαζε στο προηγούμενο τεύχος! Μπαίνουμε στη διαδικασία να νοιαστούμε, και ξαφνικά δυο καρικατούρες λυσσάνε σε μια μάχη σαν όλες τις άλλες. Όσο για την ίδια τη μάχη, αν αγνοήσουμε δηλαδή τέτοιου τύπου προβληματισμούς, πλησιάζει επίπεδα διάρκειας και βιαιότητας μάλλον αχρείαστα. Οι 15 σελίδες της δεν είπαν τίποτα που δεν είχε προκύψει από τις πρώτες 3-4, ευχαριστώ πολύ.

Και μιλώντας για το απλωμένο storytelling: οι καταβολές του Meltzer προδίδονται κάθε φορά που περνάνε σελίδες ολόκληρες χωρίς να συμβαίνει τίποτα, απλώς και μόνο με τον συγγραφέα να εξασκεί την πρόζα του σε ένα μάτσο αχρείαστους εσωτερικούς μονολόγους χαρακτήρων που δεν έχουν καμία δουλειά να μιλάνε στον αναγνώστη. Όσο κι αν εκτίμησα τη δραματουργία και σε αυτή την ιστορία του, δε μπορώ παρά να υπενθυμίσω πως το ίδιο πράγμα πετυχαίνει και ο Whedon στο ASTONISHING X-MEN, με τη διαφορά ότι εκεί η Kitty Pryde δεν κάθεται να μας περιγράφει τα συναισθήματά της-- τα αντιλαμβανόμαστε από ένα νεύμα, μια γραμμή διαλόγου, μια απότομη αντίδρασή της. Αυτή είναι η μία αρετή που λείπει από τη γραφή του Meltzer και που σε πολλά σημεία με κούρασε. Υποθέτω πως έτσι η ιστορία του φαίνεται πιο γεμάτη, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές: το "The Tornado's Path" κορυφώθηκε με ένα τεύχος η ουσία του οποίου περιορίζεται σε 3 ή 4 σελίδες και οι υπόλοιπες είναι απλώς ικανοποιητικά δείγματα μιας τυπικά καλής υπερηρωικής σύγκρουσης. Και με βάση το έξοχο IDENTITY CRISIS, περίμενα κάτι πολύ πιο ξεχωριστό και συγκροτημένο. Σε κάθε περίπτωση, κρατάω μια ιστορία καλή, σε γενικές γραμμές, και το νεοαποκτηθέν ενδιαφέρον μου για το δράμα ενός χαρακτήρα που δεν πολυγνώριζα πριν από αυτή τη σειρά. Αυτά είναι αρκετά για να περιμένω με περιέργεια να δω τι θα δοκιμάσει στη συνέχεια ο Meltzer στον τίτλο.





Grade





Average Grade


reviews archive | email the author
back to top




|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi