Writer: Dwayne McDuffie

Penciler: Paul Pelletier

Colourist: Paul Mounts

Inker: Rick Magyar

Letterer: Rus Wooton

Editor: Tom Brevoort

Marvel Comics

Έφτασε η ώρα να γνωρίσετε τους Νέους Fantastic Four. Οι περισσότεροι θα ξέρετε ήδη από μήνες ποιους θα περιλαμβάνει η ομάδα και γιατί αλλάζει, παρά τις προσπάθειες της εταιρίας να δημιουργήσει σούσουρο. Αυτό θα γινόταν όμως ούτως ή άλλως καθώς μιλάμε για τίτλο-ναυαρχίδα τις Marvel. Συμφωνούμε, δεν συμφωνούμε αυτούς μας σερβίρουν αυτήν την εποχή, αυτούς και θα «φάμε». Επίσης μας τους σερβίρουν black. Δεν πρόκειται για ρατσιστικό σχόλιο ούτε για καφέ! Απλά η νέα ομάδα είναι ασορτί με μαύρες στολές. (Back) In Black!!

Η ομάδα λοιπόν βρίσκει το παντρεμένο ζευγάρι της να αντικαθίσταται από ένα νιόπαντρο ζευγάρι (drums sound)… την Storm και τον Black Panther. Βλέπετε το Civil War έφερε τα πάνω-κάτω στο Marvel Universe. Η σχέση Reed και Sue κλονίστηκε μετά τις πράξεις του πρώτου. Έτσι αποφασίζουν να πάνε ένα δεύτερο (ουσιαστικά πρώτο όπως σχολιάζει η Sue) μήνα του μέλιτος για να τα ξαναβρούν. Με πρόσχημα την κατεστραμμένη πρεσβεία της Wakanda, οι Storm και Black Panther θα μετακομίσουν στο Baxter Building ως κέντρο της νέας προσωρινής πρεσβείας. Από εκεί και έπειτα η ιστορία παίρνει πολλά και περίεργα μονοπάτια και φτάνει μέχρι το διάστημα, κάτι που καθιστά αδύνατη την περαιτέρω περιγραφή από μέρους μου χωρίς να μπερδευτείτε.

Ένα γεμάτο τεύχος με πολλούς guest star να κάνουν την εμφάνιση τους. Ο Stardust στην αρχή του τεύχους με ένα αινιγματικό δισέλιδο. Ο Iron Man, του οποίου το προφίλ συνεχίζουν να αμαυρώνουν τελευταία σε κάθε εμφάνιση του, δείχνοντας τι «μπίπ» είναι. Ο Deathlok με το story που ξεπηδάει από την μίνι σειρά BEYOND ψάχνοντας το σώμα του νεκρού Gravity. Ο Uatu the Watcher (λέγε με ξεχασιάρη), ο οποίος αφήνει όπου  βρει το Ultimate Nullifier (ας μη το σχολιάσω παραπέρα). Η κοσμική οντότητα Epoch και τέλος στην τελευταία σελίδα κάποιος που δεν αποτελεί έκπληξη (παρά την σεναριακή προσπάθεια), καθώς μην ξεχνάμε πλησιάζει και η δεύτερη  ταινία των Fantastic Four. You do the math!

Θα μπορούσα να βρω δεκάδες πράγματα που με ενόχλησαν σε αυτό το τεύχος καθώς και λάθη. Αλλά δεν θα σταθώ εκεί. Στέκομαι στο γεγονός ότι όλο το τεύχος ήταν απίστευτα ψυχαγωγικό, τρελό και περιπετειώδες. Δεν παίρνει σοβαρά τον εαυτό του και έχει το fun and action που χρειαζόμαστε σε πολλούς τίτλους σήμερα. Θυμίζει πάρα πολύ την παλιά Marvel και έχει έναν αέρα από το δίδυμο Kirby/StanLee. Οι νέοι Fantastic Four μοιάζουν περισσότερο με τους Fantastic Four όπως θα έπρεπε να είναι (και δεν είναι τα τελευταία χρόνια). Περιπέτειες στο διάστημα και στο άγνωστο, κοσμικές οντότητες, make-believe επιστημονικά στοιχεία κάτι που περιμένεις από αυτόν τον τίτλο.

Η τρελή πορεία αυτού του τεύχους οφείλεται στον McDuffie φυσικά. Αλλά έχει τόσα λάθη όπως ανέφερα που σίγουρα ρίχνουν πολύ τη συνολική εικόνα της δουλειάς του. Αυτό που πραγματικά με ενοχλεί, και αφορά γενικά τους τελευταίους τίτλους της Marvel, είναι ότι ξεπερνούν όλοι πολύ εύκολα το τι έγινε στο Civil War και έχουν μια τάση «αμνησίας» ή αγγίζουν λεπτά ζητήματα με αταίριαστη για την περίσταση ελαφρότητα. Όπως εδώ, ο Reed με μία απλή συγγνώμη και συγχώρεση σε δύο(!) καρέ για όσα έκανε. Καμία παρουσία αληθινής μεταμέλειας και συνείδησης.

Μέσα σε όλο τον αχταρμά της post-Civil War εποχής, των συνεχών events και του δήθεν θορύβου γύρω από ήρωες και τίτλους, ας προσέχουν εκεί στη Marvel λίγο παραπάνω τους χαρακτήρες που ο καθένας από εμάς αγαπάει. Καλά είναι και τα fun issues, αλλά θέλει προσοχή. Και κυρίως συνέπεια.