Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


12-04-07
AFTER THE CAPE #1

του Μανώλη Βαμβούνη

Creator/Dialogue Writer: Howard Wong

Plot Writer: Jim Valentino

Artist: Marco Rudy

Letterer: Ed Dukeshire

Editor: Kristen Simon

Image Comics (Shadowline)

Δεν θα ήθελα να είμαι ο Jim Valentino.

Για σκεφτείτε, αλήθεια. Από την μία να είσαι το ιδρυτικό μέλος της πιο διάσημης και εμπορικότερης κολλεκτίβας καλλιτεχνών, της Image Comics. Απ’την άλλη να αντιλαμβάνεσαι μια ωραία ηλιόλουστη πρωία ότι είσαι... ο πιο αδύναμος κρίκος. Σε μια ομάδα που περιλαμβάνει βέβαια και τον Rob Liefeld, ίσως αυτό και να είναι κάτι αξιοθαύμαστο. Ο μόνος της ομάδας ο οποίος δεν γνώρισε ούτε δόξα ούτε επιτυχία και δυστυχώς, αποκτώντας την αντίληψη ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για την φοβερή και πρωτότυπη ιδιοκτησία του –τον SHADOWHAWK- και το σχεδιαστικό του στύλ.

Τα τελευταία χρόνια ο Jim Valentino έκανε την θριαμβευτική του (sic) επανεμφάνιση στα νερά της εταιρίας που ίδρυσε με το δικό του imprint ονόματι Shadowline. Ευτυχώς δεν τάραξε και πολύ τα λιμνάζοντα και γλυτώσαμε της ζαλάδες. Παρόλη την γενική μετριότητα τίτλων όπως BOMB QUEEN, SHADOWHAWK, BLACKLIGHT και συναφή 90s-οειδή, έδωσε την ευκαιρία και σε νέα ταλέντα να αναπτύξουν τις ιδέες τους, πάντα βέβαια μέσα στα στενά όρια του ιδιόκτητου σύμπαντός του, με ενοχλητικά cameos από τους προαναφερθέντες ήρωες, και με απαίτηση να τον μοστράρουν πάντα στην μαρκίζα ως creator, plotter ή whatever. Η Λαίδη Άντζελα του comics κυκλώματος.

Κάποιοι τέτοιοι τυχεροί είναι και οι Howard Wong και Marco Rudy. Ο τίτλος τους έρχεται σαν σφήνα στο ήδη ετερόκλητο τοπίο της Shadowline, και αναβιώνει με περιττή φανφάρα και τσαπατσουλιά το αγαπημένο αποπαίδι του υπερηρωικού genre: το superhero deconstruction. Οι όμορφοι ήρωες όμορφα πέφτουν, και το AFTER THE CAPE δείχνει πως η ζωή ενός generic υπερήρωα καταστρέφεται εξαιτίας του αλκοολισμού.

Ναι ναι, δεν είναι και η πιο φρέσκια ιδέα. Στο παρελθόν ο αλκοολισμός έχει υπάρξει ανεκτίμητο character tool για ικανότερους συγγραφείς. Κοιτώντας μόνο στη Marvel, έχουμε τον πρώτο διδάξαντα Ορέστη Μακρή των Avengers– κατά κόσμον Tony Stark, IRON MAN- στην κλασικότερη ιστορία "περί αλκοολισμου", την πιο πρόσφατη ιστορία της Ms Marvel στις σελίδες του τότε freshly relaunched AVENGERS τίτλου και την έφηβη Siryn στις σελίδες του X-FORCE Οι ιστορίες αυτές έχουν μείνει στο μυαλό των αναγνωστών χάρις την δεξιοτεχνία με την οποία εισήγαγαν το πρόβλημα σε εδραιωμένους χαρακτήρες, έδειξαν τον κατήφορο και τις συνέπειες που δημιουργήθηκαν στην εκάστοτε ομάδα και τέλος την κλιμάκωση με την αντιμετώπιση μέσω confrontation ή ενός δραματικού ατυχήματος. Αυτά δεν είναι και τα πιο σημαντικά και κρίσιμα στάδια μιας τέτοιας ιστορίας;

Πείτε τα στον κο Wong. Η ιστορία ξεκινάει κυριολεκτικά "μετά την κάπα", και αφού ο υπερήρωας Gravity εχεί κρεμάσει την μυστική του ταυτότητα και ζει (φαινομενικά) ήσυχα με την οικογένειά του. Ένα γρήγορο flashback δείχνει το επίμαχο confrontation από τους συμμάχους του για τον αλκοολισμό του. Με μια έξυπνη εναλλαγή σκηνών επιστρέφει στο παρόν και δείχνει την πραγματική πτώση του πρώην ήρωα πίσω από τα ψέματα που εμφανίζει στην γυναίκα του: ένας ξοφλημένος μπεκρής αρχηγός σπείρας ληστών τραπεζών. Κατρακύλα.

Ενώ η ιδέα πίσω από τον τίτλο αυτό είναι πρόσφορη, ο συγγραφέας επιλέγει να επικεντρωθεί στα περισσότερο άκαιρα στιγμιότυπα με αποτέλεσμα να χάνει κάθε ελπίδα σύνδεσης και επένδυσης του αναγνώστη στους χαρακτήρες. Ποτέ δεν βλέπουμε τον πρωταγωνιστή πριν παρουσιαστεί το πρόβλημα του. Δεν ξέρουμε τι τον οδήγησε σε αυτό το σημείο, δεν βλέπουμε κάποιες redeemable ποιότητες, δεν δίνεται κανένας λόγος να μην αντιπαθήσουμε αυτό τον τύπο. Θα μπορούσα να υποθέσω ότι παρανομεί για να συντηρήσει τα παιδιά του, επειδή δεν βρίσκει αλλού δουλειά, επειδή η γυναίκα του δουλεύει πολλές ώρες, ή για μύρια όσα, αλλά η ίδια η ιστορία παίρνει τον εύκολο δρόμο και προσπερνάει την ιστορία του πως ένας υπερήρωας καταλήγει σαν φτηνός εκληματίας. Σειρές όπως το τηλεοπτικό WEEDS καταφέρνουν με τα κατάλληλα "κίνητρα" να κάνουν συμπαθητική μια χήρα νοικοκυρά η οποία γίνεται μεγαλέμπορος ναρκωτικών για να μην στερηθούν το lifestyle στο οποίο έχουν συνηθίσει τα παιδιά της. Εδώ απλώς έχουμε ένα μπεκρή που ληστεύει τράπεζες. Μην περιμένεις δάκρυα.

Από την αισθητική πλευρά, έμεινα πιο εντυπωσιασμένος. Τον Marco Rudi δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του, ούτε καν το Wikipedia που συνήθως είναι πιο μανούλα στα βιογραφικά. Χωρίς να έχει να επιδείξει κάποιο πρωτότυπο και αξιοπρόσεκτο στύλ στην γραμμή του και τον σχεδιασμό των προσώπων, αποδεικνύεται ταλέντο στην σχολή σκίασης των Frank Miller και Kyle Hotz. Το τεύχος έιναι όλο δουλεμένο μόνο με μελάνι, με εντυπωσιακή χρήση των σκιών και του αρνητικού χώρου. Μια σειρά από ευρηματικά επαναλμβανόμενα στησίματα των κάδρων κάνουν ομαλές τις μετακινήσεις μεταξύ στο παρόν και το παρελθόν με το να εστιάζει η "κάμερα" στο πανταχού παρόν (και πάντα πλήρες) ποτήρι ουίσκι στα χέρια του πρωταγωνιστή. Με περισσότερη δουλειά στην ανάπτυξη του προσωπικού του στυλ, τη διόρθωση όλων αυτών των παγωμένων photo-referenced προσώπων και ματιών, και την απαλοιφή των κακόγουστων εφέ lens flare από το Photoshop (έλεος), είμαι σίγουρος ότι έχει να μας δείξει πολλά.

Στην τελική δεν με ζόρισε πολύ σαν αναγνώστη η βιοπάλη του μπεκροήρωα, και το plot twist στην τελευταία σελίδα φάνηκε να χειροτερεύει την κατάσταση. Ό,τι παρουσιάζεται σαν πλοκή στις σελίδες του τεύχους το έχουμε δει συχνά αλλού και καλύτερα, αλλά οι δυναμικές σελίδες και το ταλέντο στο storytelling του Marco Rudy ζαχαρώνουν το χάπι. Αξίζει μια γεύση, αλλά δεν ενδείκνειται για υπερκατανάλωση γιατί κάνει άσχημο κεφάλι.





Grade





Average Grade


reviews archive | email the author
back to top




|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi